Pedagogiek: holding

[visit]

Heeft iemand ervaring met de
holding-techniek of heeft een
suggestie voor een website
mbt deze techniek?

[elle]

Bedoel je dit? http://en.wikipedia.org/wiki/Attachment_therapy

[visit]

Er wordt veel over deze techniek geschreven.

Als ik het zo inschat heeft de consultatiebureau-arts een term genoemd maar gekoppeld aan de verkeerde techniek.

Ik zou graag een Nederlands artikel vinden die de volgende techniek beschrijft/ilustreerd:

Baby/peuter is/lijkt verdrietig, maakt zich op een bepaald moment heel erg boos en gaat vervolgens braken/stikneiging vertonen.

Je wil het kind niet bevestigen in het bovenstaande.

Dit schijn je controleerbaar te kunnen houden door de baby/peuter stijf tegen je aan te houden net zolang totdat het huilen weer op een aanvaardbaar niveau komt dat je het kind kan troosten.

Alvast bedankt.

[elle]

De 'holding methode' is kennelijk een methode die ontwikkeld is voor kinderen met autisme, omdat men vroeger dacht dat dat een hechtingsstoornis is. Is tegenwoordig een achterhaald idee. Daarnaast zijn er in Amerika kennelijk 6 kinderen aan de therapie overleden.

Wanneer jij een 'gewoon', niet autistisch kind hebt, zou ik je adviseren om die 'stikaanvallen' te negeren. Het kind stikt namelijk niet echt, maar loopt blauw aan en kan zelfs even het bewustzijn verliezen. Dat is niet erg, het gaat vanzelf over. Het komt voor bij ongeveer 1 op de twintig kinderen in de leeftijd van enkele maanden tot een jaar of 5. Het gaat vanzelf over. Belangrijkste voor ouders is: niet in paniek raken, geen aandacht aan geven of hooguit voorkomen dat ze zich tijdens een aanval bezeren. Zie ook: breath holding spell.

De holding-methode lijkt me ontzettend ongeschikt voor dit probleem.

[dingo]

Het zal vast niet pedagogisch zijn, maar een wat groter kind, niet van een paar maanden dus, gewoon even met het hoofd onder de koude kraan houden helpt ook heel goed.

[mirt]

Denk je wel eens na over de verhouding tussen het belang van: 'het werkt' en het is 'pedagogisch?'. Ik hoef niet al je gedachten daarover te weten, maar ik wil even gerust gesteld worden: denk je er wel eens over na?

Ik ben trouwens voor wat Elle beschijft. Alleen is het wel zo dat er dan meestal na een tijdje wel een moment komt dat het kind wel getroost wil worden.

[Riemer Lap]

quote:

visit schreef op 26 juni 2009 om 12:21:
Er wordt veel over deze techniek geschreven.

Als ik het zo inschat heeft de consultatiebureau-arts een term genoemd maar gekoppeld aan de verkeerde techniek.

Ik zou graag een Nederlands artikel vinden die de volgende techniek beschrijft/ilustreerd:

Baby/peuter is/lijkt verdrietig, maakt zich op een bepaald moment heel erg boos en gaat vervolgens braken/stikneiging vertonen.

Je wil het kind niet bevestigen in het bovenstaande.

Dit schijn je controleerbaar te kunnen houden door de baby/peuter stijf tegen je aan te houden net zolang totdat het huilen weer op een aanvaardbaar niveau komt dat je het kind kan troosten.

Alvast bedankt.

Klinkt als CFB: Controle Fysieke Beheersing.
Mag je in de zorg alleen toepassen na een gedegen training, ik raadt het ouders af om dit zomaar toe te passen.
Het gaat nadrukkelijk om het beperken van lichamelijke vrijheid waarbij het de vraag kan zijn of dit als opvoedingsmethodiek toegepast moet worden.
Er zijn mildere manieren denk ik?

[dingo]

quote:

mirt schreef op 26 juni 2009 om 22:07:
Denk je wel eens na over de verhouding tussen het belang van: 'het werkt' en het is 'pedagogisch?'. Ik hoef niet al je gedachten daarover te weten, maar ik wil even gerust gesteld worden: denk je er wel eens over na?
[...]

Ja hoor daar denk ik wel eens over na, ben zelfs getrouwd met iemand die pedagogiek in haar opleiding heeft gehad. Neemt niet weg dat ik onder stagiaires en jonge collega's, die pedagogisch volledig correct zijn opgevoed, de grootste aso's tegenkom. Waarmee ik maar zeggen wil dat pedagogisch correct opvoeden ook niet alles is. (En nee, ik heb het zelf nog nooit nodig gevonden een kind onder de koude kraan te houden, maar ik heb het wel zien werken.)

[Marloes]

In het gezicht blazen werkt vaak ook. Door de schrikreactie komen ze weer 'bij'.

[visit]

Onze dochter is een vrolijke meid wat byv. breed grijnst en lacht als ze uit bed gehaald
wordt. Vrolijkheid heeft gelukkig de overhand. Ze laat menig hart smelten. Ze mag terecht
temparamentvol genoemd worden.

Bedankt voor jullie reacties. De discussie vind ik interessant. En voor mij toepasbaar
als ze wat ouder is.

Ze is nog geen negen maanden. In die leeftijd is het meer monoloog dan dialoog.
Zoals de meesten weten hebben ze op deze leeftijd al veel door. Ze mag zich uiteraard uiten.
Maar we willen haar op dit moment al wel leren om zich te kunnen beheersen en voorkomen dat ze
overstuur raakt.

Ik lees ook over bewusteloos raken van kinderen.
Naar mijn idee moet je proberen het kind hiervoor te beschermen dat het zover komt.

Blazen in het gezicht en de koude washand hebben geen effect (meer).
Ze wordt dan alleen maar kwader.

De koude kraan lijkt mij geen goede methode, kind wil je niet bang laten worden voor water.

[Riemer Lap]

quote:

visit schreef op 29 juni 2009 om 10:55:
Ze is nog geen negen maanden. In die leeftijd is het meer monoloog dan dialoog.
Zoals de meesten weten hebben ze op deze leeftijd al veel door. Ze mag zich uiteraard uiten.
Maar we willen haar op dit moment al wel leren om zich te kunnen beheersen en voorkomen dat ze
overstuur raakt.

Past dat wel bij de leeftijd van haar? Ze is NEGEN maanden? Waar hebben we het over?

[mirt]

quote:

visit schreef op 29 juni 2009 om 10:55:Maar we willen haar op dit moment al wel leren om zich te kunnen beheersen en voorkomen dat ze
overstuur raakt.

Op grond waarvan denk je dan dat dat mogelijk is op deze leeftijd?
Heb je daar voorbeelden van dat dat kan, of weet je van onderzoeken?
Of is het alleen je wens uit goede bedoelingen natuurlijk?
Ik verbaas me hier namelijk erg over dat je dat wilt.
Je moet haar zelf de rust geen die ze nodig heeft voor zover dat mogelijk is. Rustig blijven praten, terwijl ze zo boos is lijkt me op deze leeftijd nog beter dan negeren. Op zich is zelf niet boos worden natuurlijk ook een vorm van negeren. Maar echt negeren lijkt me voor wat oudere kinderen geschikt, maar nu nog niet.

Ik kan me wel voorstellen dat je het soms wel moet reageren als je je zelf niet meer de baas bent. Dat je er zelf te boos van wordt zeg maar. Zo van: laat me nou eens met rust baby! Ik weet niet of dat bij jou speelt, ik had dat wel eens.

[visit]

quote:

okidoki schreef op 29 juni 2009 om 12:09:
[...]
 Past dat wel bij de leeftijd van haar? Ze is NEGEN maanden? Waar hebben we het over?

Zou je inhoudelijk willen reageren op mijn post.
Ik geef aan dat een dialoog op die leeftijd onmogelijk is.
een kind op die leeftijd lacht en huilt en geeft op die manier aan
of het zich prettig voelt of niet.

Simpelweg negeren kunnen we niet (laten doen).
We hopen handvaten te vinden om met dit probleem om te gaan.
Onvermijdelijk besteden we haar ook weleens uit.

Ze is in de leeftijd van uitproberen.

De basis zal nu al gelegd dienen te worden.

Toch?

[mirt]

De basis voor een heleboel dingen worden gelegd. De basis voor communicatie wordt bijvoorbeeld gelegd al als je reageert op geluidjes van je kind. Een heel jonge baby kan al dingen nadoen als tong uitsteken.

Maar als je een kind van negen maanden afleert om boos te zijn, (afleren kan tot op zekere hoogte, wat je eigenlijk afleert is gerichte boosheid. Vage gevoelens die eigenlijk een soort ongerichte boosheid zijn zullen ook dan altijd blijven bestaan en later heel hinderlijk kunnen zijn voor het kind) dan ontneem je hem iets in plaats van het een basis te geven.

Want als het op de leeftijd komt dat het zal kunnen gaan leren om om te gaan met zijn boosheid, een jaar of 8 ben je dan denk ik gemiddeld, dan mag er volgens zo'n kind geen boosheid bestaan. Dus waar is dan je materiaal om mee om te leren gaan?

Boosheid op zich is niet verkeerd. Tuurlijk, als de wereld volmaakt was geweest, zou er geen boosheid bestaan. Maar nu het zo is dat ieder mens geneigd is zijn naaste te haten, is het goed dat er boosheid bestaat. En de moeder is vaak de eerste op wie een baby boos wordt. Aanvaard dan de taak om degene te zijn die die boosheid er op een zo geschikt mogelijke manier er te laten zijn. Voorkom bijvoorbeeld dat het kind schade ondervindt. Ga niet allerlei lieve dingen doen die je normaal ook niet zou doen, zodat je een kind aanleert te manipuleren. Maak het kind niet bang dat de wereld vergaat of op z'n minst op z'n kop komt te staan als 'ie eens boos is.

Wees blij dat jij het mag zijn die een kind zo'n 18 jaar lang een veilige omgeving mag geven om zichzelf en de ander te leren kennen. En daar horen boze gevoelens bij. Soms zijn boze gevoelens namelijk terecht (jij bent ook wel eens terecht boos toch?) en leer je daarmee grenzen te stellen, soms zijn ze niet terecht en als je de ruimte krijgt om ze dan wel te voelen maar er achteraf achter te komen dat ze niet terecht zijn heb je ook heel veel geleerd over jezelf. Dat mis je allemaal als je de ruimte niet hebt om die boze gevoelens te hebben.

Een baby van negen maanden die van slag is en boos huilt, dat kan heel akelig zijn om naar te luisteren. Soms kan het zijn dat je er gewoon niet goed tegenkan, dat het iets in jezelf teweeg brengt wat je niet wilt. Het kan zijn, ik weet dat natuurlijk niet, dat dat alleen al de gedachte met zich meebrengt: dit is iets wat niet mag, dit kan nooit goed zijn. Het klinkt een beetje raar, maar als ik zelf merkte dat ik er niet zo goed tegenkon, dan ging ik in gedachten wel eens meehuilen met de gedachte: de wereld is ook vaak rot... Dat liet ik dan alleen niet merken, of alleen een heel klein beetje.

[elle]

Waarom kun je het niet negeren?

In eerste instantie zijn die breath holding spells niet express, maar het gevolg van de driftige huilbui. De link naar die site die ik eerder gaf zegt dit:

quote:

Met name bij een aanval die ontstaat na een driftbui, is het belangrijk om niet in paniek te raken of (over-)bezorgd te reageren. Uw kind kan namelijk in de gaten krijgen, dat zijn of haar gedrag effect heeft en zal mogelijk vaker de adem inhouden. Dit doen sommige kinderen bijvoorbeeld om aandacht van een ouder te krijgen. U kunt het best zo rustig en nuchter, kort en bondig mogelijk tegen uw kind (blijven) praten en proberen zo snel mogelijk weer over te gaan tot de orde van de dag. Als u kalm op de aanvallen reageert, zullen zij het snelst verdwijnen.

Blijf kalm, blijf nuchter, blijf rustig. Kijk of je kind zich bezeren kan en wacht tot het over gaat. Weinig aandacht geven, want anders kan je kind het gaan gebruiken om je aandacht te trekken. Met andere woorden: pak een wasmand en ga was opvouwen, de plantjes water geven, de meubels in de boenwas zetten. Dan kun je 'onopvallend' je kind in de gaten houden.
In het algemeen is het belangrijk om je kind geen aandacht te geven wanneer het negatief gedrag vertoont. Geef haar wat extra aandacht op momenten dat ze lief en rustig is. (Niet dat ik denk dat jij dat vergeet, hoor.) Dan zal ze niet de neiging krijgen om je aandacht te trekken op een negatieve manier.

[mirt]

Ik zit even te denken: je kunt wel als je dan de was opvouwt ofzo laten merken dat je het kind ziet. Het negeren kan er ook uit bestaan dat je het negatieve gedrag voor een groot deel negeert. In plaats van dat je net doet of jij en het kind op dat moment niks met elkaar te maken hebben. En als je dan wat zegt, kun je natuurlijk niet net doen alsof er niks aan de hand is. De functie van een zuiver constaterende opmerking zoals "wat ben je boos..." (dus niet met de intonatie, ik vind dat raar of met een beschuldigende intonatie) kan zijn om wel te laten merken dat je het kind ziet, maar ook te laten merken dat de wereld niet vergaat (jij bent er nog gewoon en niet ineens heel anders geworden) en ook dat de wereld niet nu ineens aan de voeten van het kind ligt.

[elle]

Eens.

Ik had je vorige post trouwens nog niet gelezen, daar staan nuttige dingen in.
Mijn post was dus geen reactie op die van jou, maar die van visit.

[Mellon]

quote:

mirt schreef op 29 juni 2009 om 15:48:
wat je eigenlijk afleert is gerichte boosheid. Vage gevoelens die eigenlijk een soort ongerichte boosheid zijn zullen ook dan altijd blijven bestaan en later heel hinderlijk kunnen zijn voor het kind

Ik weet uit ervaring dat dit heel belemmerend kan zijn, zelfs als je volwassen bent geworden. Als je als kind je boosheid niet kunt of mag uiten, kan het zijn dat je ie gevoelens niet meer 'herkent' en erkent als je volwassen bent.

[Riemer Lap]

quote:

visit schreef op 29 juni 2009 om 13:22:
[...]


Zou je inhoudelijk willen reageren op mijn post.

Heb ik eerder al gedaan.
Maar laten we wel wezen: kind 0;9 jaar leeft uit lust en onlust.
Wat denk je te bereiken?
Communicatie gaat via de fles en de luier
Je stopt er "iets" in en er komt "iets" uit (Kaandorp was dat toch? Briggitte?)
Meer niet.

quote:

Ik geef aan dat een dialoog op die leeftijd onmogelijk is.

en dat bestrijd ik bij dezen. een mens is een communicatief wezen namelijk.
communicatie is meer dan taal. HEt is ook de aanwezigheid en het ervaren van de ander (D.Timmer - Huygens), communicatie is elke vorm van interactie tussen twee levende wezens.

quote:

een kind op die leeftijd lacht en huilt en geeft op die manier aan
of het zich prettig voelt of niet.

En het kind lacht na de koude kraan?
Je past op totaal onjuiste wijze het stimulus-respons leren toe.
In de opvoeding kun je ook uitgaan tot negeren van het kwade en stimuleren van het goede (klinkt erg ruimdenkend maar zo bedoel ik het niet.)

quote:

Simpelweg negeren kunnen we niet (laten doen).

Als jij het niet kunt negeren, waar ligt dan het probleem? Bij het kind (is de persoon met gedrag) of bij de opvoeder ?

quote:

We hopen handvaten te vinden om met dit probleem om te gaan.
Onvermijdelijk besteden we haar ook weleens uit.

Heb je inbakeren geprobeerd? Heb je gekeken naar de gevolgen van bv. voeding? Is er sprake van een koemelkintollerantie? Zijn er stressfactoren te noemen? Heb je gekeken naar alle optie's ?
Ik stel maar wat vragen.
Niet om negatief te doen maar omdat ik dagelijks werk met mensen die vastlopen door koude kranen etc.
Het is geen juiste oplossing in mijn beleving en mijn beroep. Sorry, maar ik ken de gevolgen en vaak ook de oorzaak van dergelijk handelen.
Probeer eens of bundelen werkt?

quote:

Ze is in de leeftijd van uitproberen.

De basis zal nu al gelegd dienen te worden.

Toch?

Ja, een basis van vertrouwen leg je vanaf de geboorte.
Oók de basis dat boosheid mag.
Ook de basis dat paps en mams niet alles oplossen voor het kind.
Zoek eens wat na over de methode van Thomas Gordon, lees, lees en ontdek dat je kind iets wil vertellen.
Stel dat ik elke keer als jij mij iets wilt vertellen jou onder de koude kraan zou houden. Hoe voelt dat? Hoe ervaar je dat
Bedenk daarbij dat een kind van 9 maanden weinig heeft om dingen duidelijk mee te maken.
Ik vergelijk het wel eens met een pup.
Die moet je ook in alles sturen door het wenselijke te belonen.
Zou dat mogelijk zijn bij dit kind?

[Mellon]

quote:

dingo schreef op 29 juni 2009 om 18:01:
Persoonlijk ben ik toch wel blij dat sommige mensen op die manier enige zelfbeheersing geleerd hebben omdat dat echt veel gezonder is voor hun omgeving. Maar nogmaals, niet voor een kind van 9 maanden.

Ik weet niet of je hiermee op mij reageerde, maar het niet toestaan van gevoelens zoals Mirt het beschreef, door jezelf of aangeleerd door anderen, is geen zelfbeheersing maar zelfontkenning.

Als je zelfbeheersing wilt leren zul je eerst moeten weten en accepteren wat je voelt. Ik bestrijd geenszins dat kinderen moeten leren zichzelf te beheersen, maar dat kunnen ze pas leren als ze wat ouder zijn. Leren omgaan met je emoties is tamelijk ingewikkeld en veel volwassenen bakken er niks van, dat ben ik met je eens.

[visit]

quote:

okidoki schreef op 30 juni 2009 om 01:05:
[...]
 Heb ik eerder al gedaan.
Maar laten we wel wezen: kind 0;9 jaar leeft uit lust en onlust.
Wat denk je te bereiken?
Communicatie gaat via de fles en de luier
Je stopt er "iets" in en er komt "iets" uit (Kaandorp was dat toch? Briggitte?)
Meer niet.

[...]
 en dat bestrijd ik bij dezen. een mens is een communicatief wezen namelijk.
communicatie is meer dan taal. HEt is ook de aanwezigheid en het ervaren van de ander (D.Timmer - Huygens), communicatie is elke vorm van interactie tussen twee levende wezens.

De logica tussen deze 2 reacties begrijp ik niet van je.
Zou je die willen toelichten?

quote:

[...]
 En het kind lacht na de koude kraan?
Je past op totaal onjuiste wijze het stimulus-respons leren toe.
In de opvoeding kun je ook uitgaan tot negeren van het kwade en stimuleren van het goede (klinkt erg ruimdenkend maar zo bedoel ik het niet.)

Wat wil je mij uitleggen met lachen nadat het onder de koude kraan is geweest?


Zou je  mij de stimulus-respons willen toelichten?

quote:

[...]
 Als jij het niet kunt negeren, waar ligt dan het probleem? Bij het kind (is de persoon met gedrag) of bij de opvoeder ?

Wil je deze voor mij toe lichten?

quote:

[...]
 Heb je inbakeren geprobeerd? Heb je gekeken naar de gevolgen van bv. voeding? Is er sprake van een koemelkintollerantie? Zijn er stressfactoren te noemen? Heb je gekeken naar alle optie's ?
Ik stel maar wat vragen.
Niet om negatief te doen maar omdat ik dagelijks werk met mensen die vastlopen door koude kranen etc.
Het is geen juiste oplossing in mijn beleving en mijn beroep. Sorry, maar ik ken de gevolgen en vaak ook de oorzaak van dergelijk handelen.
Probeer eens of bundelen werkt?

We zijn op zoek naar oplossingen. We staan open voor adviezen van anderen. We willen om kunnen gaan met haar driftbuien.
Negeren zou een van de opties zijn. Onder de koude kraan wat ons betreft niet. Maar er zijn toch wel andere mogelijkheden?

quote:

[...]

Ja, een basis van vertrouwen leg je vanaf de geboorte.
Oók de basis dat boosheid mag.
Ook de basis dat paps en mams niet alles oplossen voor het kind.
Zoek eens wat na over de methode van Thomas Gordon, lees, lees en ontdek dat je kind iets wil vertellen.
Stel dat ik elke keer als jij mij iets wilt vertellen jou onder de koude kraan zou houden. Hoe voelt dat? Hoe ervaar je dat
Bedenk daarbij dat een kind van 9 maanden weinig heeft om dingen duidelijk mee te maken.
Ik vergelijk het wel eens met een pup.
Die moet je ook in alles sturen door het wenselijke te belonen.
Zou dat mogelijk zijn bij dit kind?

Ik zal mij verdiepen in de Thomas Gordon-methode.

[Riemer Lap]

quote:

visit schreef op 30 juni 2009 om 12:33:
[...]


De logica tussen deze 2 reacties begrijp ik niet van je.
Zou je die willen toelichten?

Jij schrijft dat er geen communicatie is met je kind in de zin van dialoog. Maar communicatie is meer dan verbaal contact. De eerste contacten met een kind verlopen via de huid als het een pasgeborene is.
Niet voor niets legt men de boreling op de buik van de moeder.

quote:

Zou je  mij de stimulus-respons willen toelichten?

Ja, maar er is veel op internet voorradig daarover vandaar:
deze

quote:

Wil je deze voor mij toe lichten?

Heel vaak is het niet het kind dat het probleem heeft maar de ouder die het als probleem ervaart.
Zegt niets over de ouders in negatieve zin maar kan een eye-opener zijn in dit soort situaties.

quote:

We zijn op zoek naar oplossingen. We staan open voor adviezen van anderen. We willen om kunnen gaan met haar driftbuien.
Negeren zou een van de opties zijn. Onder de koude kraan wat ons betreft niet. Maar er zijn toch wel andere mogelijkheden?

Wij hebben één van onze kinderen op een bepaald moment (kind was 4 maanden) even uitbesteed bij familie. Een weekend NIET hoeven zeg maar.
Bleek dat het kind daar anders / rustiger was als thuis.
Reden: muziek in huis.
Dat bedenk je niet zo 1 2 3 dat moet je ontdekken.

quote:

Ik zal mij verdiepen in de Thomas Gordon-methode.

Lees daarnaast ook voor de lol Oei Ik Groei (het legt ouders e.e.a. uit over hoe een kind verandert)

[visit]

Mag ik een ieder bedanken die gereageerd heeft op mijn posts? Mocht je nog aanvullingen hebben op je post dan verneem ik dat graag. Of als je dit topic voor het eerst leest, zie ik ook graag je reactie tegemoet.

[elle]

Modbreak:

Een aantal berichten over boosheid in het algemeen bij kinderen zijn afgesplitst naar: Hoe kun je een boos kind het best laten afkoelen?. Hier graag verder over de 'holding techniek', evt in combi met 'breath holding spells'.