quote:
Skynolimit schreef op 21 december 2009 om 00:12:[...]
Neen, het gaat daar om Joden die de Messias niet willen belijden, geen gelovigen, geen mensen die Hem wilden volgen.
De door U aangehaalde tekst is daarmee volslagen buiten orde als het gaat om de groep verontrusten en inmiddels vertrokkenen in de GKV.
Niet erg accuraat. Joodse gelovigen worden door de apostelen ook gewoon 'gelovigen' genoemd, en 'godvrezenden' of vroom of godvruchtig (Cornelius, Hand.10:1-3, Lydia Hand.16:14).
Op het moment dat Jezus predikte, was er wel degelijk de vraag voor
iedere oprecht gelovige vrome godvrezende jood of hij of zij wel of niet Jezus
in al zijn grote claims ("Ik ben..." etc) wilde volgen. Dat maakte scheuringen in goede gelovige families, waarbij beide kanten dachten oprecht God te dienen. Allemaal wilden ze God dienen, Zijn geboden volgen, Hem trouw zijn. Toch kwam er grote verdeeldheid.
De tekst is dus wel degelijk van belang in deze kwestie. Uiteraard gaat het hier niet om een zo groot punt als Jezus wel of niet als mijn God en mijn Heer erkennen, maar het gaat nog steeds om verdeeldheid tussen mensen die allemaal oprecht God proberen te dienen, Hem trouw te zijn en Zijn geboden te volgen.
quote:
In de door U aangehaalde tekst gaat het om wettisch volgeling zijn of Christus volgen.
nee dus, je plakt hier een karikaturaal stempel op alle joodse gelovigen. Alsof ze allemaal wettisch leefden en dachten. Als je de romeinenbrief leest, zul je anders ontdekken. Romeinen 4 laat duidelijk zien dat Abraham (de joodse stamvader, nota bene) uit geloof leefde, niet uit de wet. En:
Zo prijst ook David de mens gelukkig die door God rechtvaardig wordt verklaard zonder dat hij enige verdienste heeft: ‘Gelukkig is de mens wiens onrecht is vergeven, wiens zonden zijn bedekt; gelukkig is de mens wiens zonden de Heer niet telt.’ (Rom.4:6-8). Het is een verkeerd beeld om te denken dat alle joden als wettische farizeese mierenneukers (bij voorbaat excuses voor het woord, maar dat is wel hoe we over ze denken) door het leven gingen. Er was zeker een wettische deformatie binnen het jodendom, maar dat was maar een gedeelte. In het NT kom je meermalen oprecht gelovige joden tegen die 'godvrezend' etc genoemd worden, en
niet 'wettisch' of 'hypocriet' of 'farizees', etc.
Juist het doen alsof 'wettisch volgen' en 'Christus volgen' het enige contrast is, is niet echt behulpzaam als mensen zelf de bijbel lezen. Want dan zullen ze passages tegenkomen waarin joden
niet wettisch blijken te zijn, en waarin
joden met positieve termen als rechtvaardig, godvrezend, etc, beschreven worden.
quote:
[...]
Is het schriftkritiek als er aangegeven wordt dat er al eeuwenlang een meerdere uitleg over het 4e gebod is?
Is het schriftkritiek om tot inzicht te komen dat er inzake echtscheiding meer te lezen is in de Bijbel dan er steeds gezien werd?
Is het schriftkritiek om de eigen nauwe vorm van bekijken te erkennen en te ontdekken dat onze Grote God veel meer in Zijn Woord zegt dan wij wilden lezen?
ik weet niet of dat schriftkritiek is, jij stelt de vraag,
ik niet. Je las weer veel meer in mijn woorden dan er stond.
Maar eerst een wedervraag: Is het schriftkritiek als er aangegeven wordt dat er al eeuwenlang meerdere uitleggingen zijn over Jezus' opstanding? (te weten:
Hij is waarlijk opgestaan tegenover het
opstanding kan niet... van de verlichting)?
Dat iets al eeuwenlang als uitleg bestaat, is geen legitimatie. De heidense filosoof Celsus kwam in de tweede eeuw al met allerlei alternatieve uitleggingen, en ook de joodse midrash bevatten alternatieven voor onze 'Hij is waarlijk opgestaan' uitleg. Zo zou Jezus aan zwarte magie gedaan hebben (op basis van het kennen van de Godsnaam) of het waren de discipelen die z'n lijk gestolen hebben. Dit zijn uitleggingen die al 1800 jaar of meer bestaan, maar ik mag toch veilig aannemen, dat jij en ik die allebei niet accepteren.
Het is dus goed mogelijk dat de alternatieve uitleg van het vierde gebod al eeuwenlang bestaat, maar al eeuwenlang onjuist is. Het is (voor zover ik weet) historisch gezien ook altijd een minderheidsuitleg geweest, die vaak met argusogen is bekeken en/of weerlegd. Maar goed, het
zou een valide uitleg kunnen zijn, ik heb me er te weinig in kunnen verdiepen om een definitief oordeel te kunnen vormen op dit punt.
Wat betreft echtscheiding: als er meer te lezen is dan we hebben gelezen, dan zaten we gewoon fout,
simple as that, en is het per definitie geen schriftkritiek. Maar we kunnen er ook flink naast zitten met de nieuwe uitleg en de nieuwe hermeneutiek. Denken dat we wel in de voetsporen van Paulus kunnen treden, en net zoals hij dat deed, nieuwe echtscheidingsgronden (pardon, die bestaan niet meer volgens
"echtscheiding en hertrouwen" van onze deputaten) kunnen aanwijzen, is m.i. nogal pretentieus. Onze australische broeders en zusters hebben ons daar al op gewezen. Frappant genoeg net zoals ds. Tempelman in z'n recente preek suggereerde: volgens hem moesten we goed luisteren naar wat onze zuster-kerken aan kennis hadden. Maar voor zover ik weet, hebben de australische bezwaren niet echt veel invloed gehad.
quote:
Is het schriftkritiek om de eigen nauwe vorm van bekijken te erkennen en te ontdekken dat onze Grote God veel meer in Zijn Woord zegt dan wij wilden lezen?
wat je hiermee bedoelt, is me niet duidelijk. Is dit een cryptische opmerking dat ons gereformeerd belijden op punten onbijbels is of in ieder geval bovenbijbelse binding leert, of begrijp ik je opmerking dan volkomen verkeerd?
quote:
[...]
Voorzover mijn kennis gaat is er geen der kerken GKV of synodes GKV die de verbondsdoop ter discussie heeft gesteld. Toon mij Uw bewijzen dat dit wel het geval is.
Toon me eerst maar eens, waar ik dit beweerd zou hebben.
quote:
Met dit voorbeeld doet U exact wat de verontrusten ook steeds doen: roep dat er iets is, onderbouw dat niet maar blijf vooral roepen. Er zullen allicht mensen zijn die U gaan geloven en volgen. Wees daarin als roeper wel beducht dat de leugen in dezen op het hoofd van de leugenaar zal komen.
interessant om te zien hoe uit verkeerd lezen zulke grote veroordelingen kunnen ontstaan ("leugen", "onderbouw niet"). Ik houd het er maar op dat je, zodra je ontdekt dat ik dit alles helemaal niet gezegd heb, je grote woorden terugneemt en erkent dat ze het gevolg waren van slordig (in)lezen.
overigens, wat betreft verontrusten en onderbouwing: ik kom massa's onderbouwing tegen op hun websites, dus wellicht is een excuus richting de verontrusten die je hier indirect met mij tegelijk op de korrel neemt, ook op z'n plaats? Of heb je voor mij de weerlegging van al hun artikelen, zodat ik die kan lezen, en kan erkennen dat wat je hier zegt, terecht is, en dat ze maar wat roepen zonder te onderbouwen. Voor dat laatste zou ik je erg dankbaar zijn, want ik maak me ook zorgen, en als die zorgen ongegrond blijken te zijn, dan zou me dat veel waard zijn.
quote:
Daarnaast zou ik gaarne weten hoe iemand als U staat tegenover de inhoud van de brochure Ander werk in de Kerk.
Onderschrijft U wat daarin getuigd wordt?
E-line heeft hier al het e.e.a. aan zinnigs over gezegd. Wat mijn mening is over die folder (die ik niet nauwkeurig heb bestudeerd) is niet relevant. Ik doe een christelijke poging om in dit topic enig begrip te kweken, want dat is m.i. hard nodig. Ik zie hoe er hier op m.i. zeer onchristelijke wijze achter de ruggen van mensen die uit gewetensnood uit de GKv gestapt zijn, gelachen en veroordeeld wordt, of in ieder geval lijkt te worden. Er lijkt wel begrip te bestaan voor deze of gene die aan de "linkerkant" van het spectrum ergens een afwijkende mening over heeft, maar pas maar op als je toevallig aan de verkeerde kant van het spectrum zit. Dan lijken vrome christenen ineens in spotters te veranderen, en dat bedroeft me zeer. Het is kennelijk niet mogelijk dat sterkere broeders en zusters in het geloof een beetje begrip opbrengen voor mensen die alle vooruitgang allemaal niet kunnen bijbenen, en die alle nieuwe inzichten en andere exegeses niet meteen kunnen accepteren als bijbelse waarheid, maar er bijbelse bezwaren bij hebben en zich zorgen maken of nieuwe inzichten wel echt bijbels zijn. Maar in plaats van voor die mensen je vlees te laten staan, zoals Paulus aanraadde (1 Kor.8:13), lachen we erom dat die gekke mensen toch zo bekrompen kunnen zijn. Zelfs
als de bezwaarden op alle punten volkomen ongelijk zouden hebben, dan nog zou het de 'sterkere broeders' in het geloof sieren, als ze probeerden om rekening te houden met het geweten van hen die kennelijk niet zo sterk zijn.