De eerstelingen

[Piebe]

Ex 23,19    
De eerstelingen van de eerste vruchten van uw land zult gij in het huis van de HEERE uw God brengen. Gij zult het bokje niet koken in de melk van zijn moeder.

Neh 10,35
Dat wij ook de eerstelingen van ons land en de eerstelingen van alle vrucht van al het geboomte, jaar op jaar, zouden brengen in het huis des HEEREN;

Neh 10,37
En dat wij de eerstelingen van ons deeg, en onze hefoffers, en de vrucht van alle bomen, most en olie, zouden brengen tot de priesters, in de kamers van het huis van onze God, en de tienden van ons land tot de Levieten; en dat die Levieten de tienden zouden hebben in alle plaatsen van onze landbouw;

We kunnen uit deze verzen opmaken dat één van de oudtestamentische inzettingen was dat de eerstelingen van de oogst in het huis van de HEERE moesten worden gebracht. De rest van de opbrengst was voor de Israëlieten, maar de eerstelingen waren zij verplicht om aan God te offeren.

Jak 1,18
Naar Zijn wil heeft Hij ons gebaard door het Woord der waarheid, opdat wij zouden zijn als eerstelingen van Zijn schepselen.  

We zien dat Jakobus de eerste christenen 'eerstelingen' noemt, hij vergelijkt hen dus in feite met de eerstelingen van het deeg (Rom 11,16) en de vruchten van de boom (zoals Jezus ook (klik).
Bovendien wordt de dood van de eersteling van de eerstelingen (1 Kor 15,23) Jezus Christus vergeleken met een offer en ook daarin schuilt een duidelijke verwijzing naar de oudtestamentische inzetting:

Ef 5,2
En wandelt in de liefde, gelijk ook Christus ons liefgehad heeft, en Zichzelf voor ons heeft overgegeven tot een offerande en een slachtoffer Gode tot een welriekende reuk.

Heb 9,26
(Anders had Hij dikwijls moeten lijden van de grondlegging der wereld af) maar nu is Hij eenmaal in de voleinding der eeuwen geopenbaard, om de zonde te niet te doen, door de offerande van Zichzelf.

Nog duidelijker wordt het wanneer we lezen dat Paulus, apostel en eersteling van Gods schepselen over zijn eigen dood profeteert en die vergeleek met een drankoffer.  

Fil 2,17
Ja, indien ik ook tot een drankoffer geofferd word over de offerande en bediening van uw geloof, zo verblijd ik mij, en verblijd mij met u allen.

2 Tim 4,6
Want ik word nu tot een drankoffer geofferd, en de tijd van mijn ontbinding is aanstaande.

Ook Izak, de vader van de christenen (Gen 21,12) werd (bijna) geofferd:

Jak 2,21
Abraham, onze vader, is hij niet uit de werken gerechtvaardigd, toen hij Izak, zijn zoon, geofferd heeft op het altaar?

Ik denk dat de overeenkomsten tussen de eerstelingen van de letterlijke oogst en de eerstelingen van het christendom vele overeenkomsten hebben en te onderscheiden zijn van de huidige gemeente.

[Hendrik-NG]

De eerstelingen van het christendom. Ik moest direct denken aan deze tekst van Basilius de Grote, die ik eens voor mezelf vanuit het engels heb vertaald tijdens een studie over "de doop". Het komt uit zijn boek Over de Heilige Geest.

Hoewel ik de precieze vraag/stelling van Piebe niet snap vond ik deze passage te mooi om hem niet met jullie te delen... Het zegt iets over de "eerstelingen van het christendom". Dat zijn geen inspanningen van mensen. Dat is het werk van God...


Door de Heilige Geest worden we teruggebracht in het paradijs. Kunnen wij opklimmen naar het Koninkrijk der Hemelen. Worden we weer als zonen aangenomen. Kunnen we weer vrijuit God aanroepen als Vader. Kunnen we delen in de genade van Christus. Worden we kinderen van het Licht genoemd. Delen we in de eeuwige heerlijkheid. Worden we, in een woord, in een staat van "volkomenheid" gebracht, zowel in dit leven als in het toekomstige leven, door alle goede gaven die voor ons klaarliggen. Door de belofte hiervan zien wij, door ons geloof, al de glans van hun pracht schitteren, alsof ze hier al aanwezig zijn, en wachten we vol ongeduld tot we er ten volle van kunnen genieten. Als dit al het begin is, hoe mooi zal het zijn bij de volmaking! Als dit de eerste vruchten zijn, hoe zal dan de volledige oogst smaken! Hieruit kunnen we het verschil opmaken tussen de genade die komt door de doop met water, en de genade die komt door de Geest; want Johannes doopte met water, maar de Heer Jezus Christus met de Heilige Geest. Johannes zei: "Ik doop jullie met water ten teken van jullie nieuwe leven, maar na mij komt iemand die meer vermag dan ik; ik ben zelfs niet goed genoeg om zijn sandalen voor hem te dragen. Hij zal jullie dopen met de heilige Geest en met vuur". Hier noemt Hij het laatste oordeel de doop met vuur, want zoals Paulus zegt: " Het vuur zal laten zien wat ieders werk waard is" en: " Op de dag van het oordeel zal dat blijken, want dan zal het door vuur aan het licht worden gebracht" (1Kor 3:13).

[Piebe]

quote:

Hendrik-NG schreef op 06 januari 2010 om 21:03:
De eerstelingen van het christendom. Ik moest direct denken aan deze tekst van Basilius de Grote, die ik eens voor mezelf vanuit het engels heb vertaald tijdens een studie over "de doop". Het komt uit zijn boek Over de Heilige Geest.

Hoewel ik de precieze vraag/stelling van Piebe niet snap vond ik deze passage te mooi om hem niet met jullie te delen... Het zegt iets over de "eerstelingen van het christendom". Dat zijn geen inspanningen van mensen. Dat is het werk van God...


Door de Heilige Geest worden we teruggebracht in het paradijs. Kunnen wij opklimmen naar het Koninkrijk der Hemelen. Worden we weer als zonen aangenomen. Kunnen we weer vrijuit God aanroepen als Vader. Kunnen we delen in de genade van Christus. Worden we kinderen van het Licht genoemd. Delen we in de eeuwige heerlijkheid. Worden we, in een woord, in een staat van "volkomenheid" gebracht, zowel in dit leven als in het toekomstige leven, door alle goede gaven die voor ons klaarliggen. Door de belofte hiervan zien wij, door ons geloof, al de glans van hun pracht schitteren, alsof ze hier al aanwezig zijn, en wachten we vol ongeduld tot we er ten volle van kunnen genieten. Als dit al het begin is, hoe mooi zal het zijn bij de volmaking! Als dit de eerste vruchten zijn, hoe zal dan de volledige oogst smaken! Hieruit kunnen we het verschil opmaken tussen de genade die komt door de doop met water, en de genade die komt door de Geest; want Johannes doopte met water, maar de Heer Jezus Christus met de Heilige Geest. Johannes zei: "Ik doop jullie met water ten teken van jullie nieuwe leven, maar na mij komt iemand die meer vermag dan ik; ik ben zelfs niet goed genoeg om zijn sandalen voor hem te dragen. Hij zal jullie dopen met de heilige Geest en met vuur". Hier noemt Hij het laatste oordeel de doop met vuur, want zoals Paulus zegt: " Het vuur zal laten zien wat ieders werk waard is" en: " Op de dag van het oordeel zal dat blijken, want dan zal het door vuur aan het licht worden gebracht" (1Kor 3:13).

Mooi, dank je wel.

Wat ik eigenlijk wil stellen/vragen is of jij de link ook ziet tussen de eerstelingen en offeren aan God? Immers, elke eersteling van de oogst werd God aangeboden middels een offer en vele eerste christenen stierven de marteldood en werden in feite ook uitgestort als een drankoffer.

[Hendrik-NG]

Ik denk dat de eerste christen bij het martelaarschap eerder gedacht zullen hebben aan een "doop" dan aan een "dankoffer".

Lees bv Tertullianus (excuses voor de matige vertaling) in zijn boek over de doop:

Wij hebben kennis te nemen van een tweede doopvont (dat overigens één is met de eerder genoemde doop), waarvan de Heer zei: "Ik moet een doop ondergaan...", toen Hij zijn doop al ontvangen had. Want Hij is gekomen door water en bloed, zoals Johannes heeft geschreven (1Joh 5:6). Hij werd gedoopt door het water, verheerlijkt door het bloed. Om ons, op overeenkomstige wijze, te roepen door het water, te verkiezen door het bloed. Deze twee dopen zond Hij uit zijn zijde toen Hij werd doorstoken, opdat zij die geloven in zijn bloed gedoopt mogen worden in het water; zij die al gedoopt zijn in het water mogen drinken van het bloed. Dit is de doop die zowel de plaats kan vervangen van het bad in het doopvont, mocht deze niet zijn ontvangen, alsook deze kan herstellen als men hem verspeeld heeft.

Het martelaarschap ondergaan werd gezien als een vorm van doop. Zoals ook Jezus aangaf toen Hij zei "ik moet een doop ondergaan" en over zijn aanstaande dood sprak. Tertullianus voegt er zijn mening aan toe dat een "waterdoop" te verspelen zou zijn en enkel nog maar te corrigeren door een "bloeddoop" (dus gericht zoeken van een martelaarschap). Ik weet niet wat ik van die mening moet denken....

Een soortgelijke gedachte over het martelaarschap spreek Johannes van Damascus uit als hij (in zijn boek "over het orthodoze geloof") zegt:
De zevende is de doop door bloed en martelaarschap, welke doop Christus zelf onderging ten behoeve van ons. Hij die te groots en gezegend is om ooit bevlekt te kunnen worden door enige schande.

[Hendrik-NG]

Bij het brengen van een "dankoffer" denk ik in een nieuw-testamentische context eerder aan het schrijven van Basilius over de eerstelingen (van de Heilige Geest): wij mogen als "nieuwe mens" leven voor Gods aangezicht, dankzij Gods Geest.

Zou je niet zeggen met alle ellende om je heen. Deels ook mede veroorzaakt door mezelf - ik moet ook een hand in eigen boezem steken.

Maar het zijn eerstelingen... de volledige oogst komt later!! Een vorm van "In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen. Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen"

[Piebe]

quote:

Hendrik-NG schreef op 06 januari 2010 om 21:39:
Bij het brengen van een "dankoffer" denk ik in een nieuw-testamentische context eerder aan het schrijven van Basilius over de eerstelingen (van de Heilige Geest): wij mogen als "nieuwe mens" leven voor Gods aangezicht, dankzij Gods Geest.

Ik dacht eerst dat je een spelfoutje had gemaakt, maar het is drankoffer/wijnoffer en geen dankoffer.

quote:

Zou je niet zeggen met alle ellende om je heen. Deels ook mede veroorzaakt door mezelf - ik moet ook een hand in eigen boezem steken.

Maar het zijn eerstelingen... de volledige oogst komt later!! Een vorm van "In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen. Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen"

Volgens Paulus hadden hijzelf en de eerste christenen de eerstelingen des Geestes (Rom 8,23) en in de openingspost heb ik vanuit de Bijbel aangetoond dat de eerstelingen van de oogst onder het oude verbond geofferd werden. De offerande van de eersteling Jezus werd vergeleken met een oudtestamentisch slachtoffer (Ef 5,2) en we lezen:

Num 15,5
En wijn ten drankoffer, een vierendeel van een hin, zult gij bereiden voor een brandoffer of voor een slachtoffer, voor een lam.  

Vind je het in dit licht gezien dan niet opmerkelijk dat Paulus, in dienst van het Lam en behorend tot eerstelingen van de broeders, zijn eigen dood vergelijkt met een drankoffer (2 Tim 4,6) van wijn? Immers, Jezus vergeleek de eerste christenen (waar Paulus ook bij hoorde) met nieuwe wijn in nieuwe leren zakken (Mat 9,17) wat de cirkel van mijn redenatie rond maakt!

Ben benieuwd naar je gedachten hier over Hendrik-NG.

[Hendrik-NG]

De "r" is blijkbaar terecht gekomen op mijn "blinde vlek". Zal te maken hebben met mijn relatief onvertrouwd zijn met de statenvertaling waar jij uit citeert... Ik ben opgegroeid met de NBG51 die het heeft over een "plengoffer". Een "wijnoffer" in de NBV...

Mijn gedachte hierover is dat Paulus hier een beeldspraak gebruikt m.b.t. een mogelijk sterven in dienst van de Heer. Israel was verplicht om deze plengoffers te brengen. Paulus/de eerste christenen niet. Hier stopt dus de vergelijking naar mijn smaak.

Vergeet niet dat het martelaarschap eerder uitzondering was dan regel, ook bij de eerste gemeenten!! Handelingen "begint" met: 2:41 Degenen die zijn woorden aanvaardden, lieten zich dopen; op die dag breidde het aantal leerlingen zich uit met ongeveer drieduizend. En de eerste martelaar (Stefanus; n=1) wordt "pas" beschreven in hoofdstuk 7.

Bijkomende gedachte bij deze teksten van Paulus: Als Paulus in een brief een specifiek offer als beeldspraak kan gebruiken, dan betekent dat, denk ik, dat de offerdienst nog in gebruik was (een stukje intern bewijs dus dat de brief waarschijnlijk geschreven zal zijn vóór 70 nChr) en dat de geadresseerden de beeldspraak begrepen zouden moeten hebben (anders zou het minder denkbaar zijn dat Paulus zich op deze wijze zou uitdrukken) en dus (in ieder geval ten dele) een joodse achtergrond moeten hebben gehad.


Kortom: nee, bij de "eerstelingen van het christendom" denk ik echt niet aan martelaarschap, bloedoffers en dood, maar aan de goede gaven van God... voor ons leven. En dat was bij de eerste christenen zo. En bij ons nog steeds.

[Piebe]

quote:

Hendrik-NG schreef op 07 januari 2010 om 20:28:
De "r" is blijkbaar terecht gekomen op mijn "blinde vlek". Zal te maken hebben met mijn relatief onvertrouwd zijn met de statenvertaling waar jij uit citeert... Ik ben opgegroeid met de NBG51 die het heeft over een "plengoffer". Een "wijnoffer" in de NBV...

Kan gebeuren hoor. Ik gebruik de SV77 al tijden en die bevalt me uitstekend. Elke Bijbel die is overgezet van de TR kan op mijn volle lof rekenen. Ik maak ook wel eens gebruik van de NBG51 maar die is niet overgezet van de TR meen ik (kijk maar eens naar 1 Joh 5,7).

quote:

Mijn gedachte hierover is dat Paulus hier een beeldspraak gebruikt m.b.t. een mogelijk sterven in dienst van de Heer. Israel was verplicht om deze plengoffers te brengen. Paulus/de eerste christenen niet. Hier stopt dus de vergelijking naar mijn smaak.

Dan denk ik dat je je vergist, want toen de eerste christenen ontstonden gold het OT nog en als het christendom niet de vervulling van de wet is dan kon Esther wel eens gelijk hebben.

quote:

Vergeet niet dat het martelaarschap eerder uitzondering was dan regel, ook bij de eerste gemeenten!! Handelingen "begint" met: 2:41 Degenen die zijn woorden aanvaardden, lieten zich dopen; op die dag breidde het aantal leerlingen zich uit met ongeveer drieduizend. En de eerste martelaar (Stefanus; n=1) wordt "pas" beschreven in hoofdstuk 7.

Voor de duidelijkheid, ik betoog niet dat alle eerste christenen geofferd werden.
Doch is er een aantal eerste christenen zonder twijfel 'geofferd', als eerste eersteling Jezus, de beste van de oogst. Geheel naar oudtestamentisch model heeft Jezus zichzelf geofferd als een slachtoffer. En bij een slachtoffer hoorde een drankoffer zoals ik je heb aangetoond. Dus dat Paulus zijn eigen dood vergeleek met een drankoffer, is ook naar oudtestamentisch model, want de apostelen waren de besten van de eerstelingen.

Num 18,12
Al het beste van de olie, en al het beste van most, en van koren, hun eerstelingen, die zij de HEERE zullen geven, u heb Ik ze gegeven.

quote:

Bijkomende gedachte bij deze teksten van Paulus: Als Paulus in een brief een specifiek offer als beeldspraak kan gebruiken, dan betekent dat, denk ik, dat de offerdienst nog in gebruik was (een stukje intern bewijs dus dat de brief waarschijnlijk geschreven zal zijn vóór 70 nChr) en dat de geadresseerden de beeldspraak begrepen zouden moeten hebben (anders zou het minder denkbaar zijn dat Paulus zich op deze wijze zou uitdrukken) en dus (in ieder geval ten dele) een joodse achtergrond moeten hebben gehad.

Ja ik denk dat we in ogenschouw dienen te houden dat Paulus zijn brieven in de eindtijd schreef toen het oude verbond nog stond. Ook Paulus vervulde de wet en verkondigde niets wat niet geschreven stond. Dat Paulus zijn eigen dood met een drankoffer vergeleek is veelzeggend in het licht bezien dat hij een van de besten van de eerste oogst was.

quote:

Kortom: nee, bij de "eerstelingen van het christendom" denk ik echt niet aan martelaarschap, bloedoffers en dood, maar aan de goede gaven van God... voor ons leven. En dat was bij de eerste christenen zo. En bij ons nog steeds.

Hoe denk je dan over de besten van de eerstelingen? Als eerste stierf Johannes de Doper de martelaarsdood (de grootste profeet) daarna Jezus (Gods geliefde zoon) daarna Stefanus (apostel) Jakobus, Petrus, Paulus. De eerste gemeente werd vervolgd, mensen werden er op uit gestuurd om christenen gevangen te nemen. Er zijn heel veel christenen van de eerstelingen gesneuveld. Dat valt niet te ontkennen, er zijn flink wat martelaars geweest, vraag Thorgrem maar.
Misschien is een tiende van de eerste christenen martelaar geworden.

[Hendrik-NG]

quote:

Piebe schreef op 07 januari 2010 om 21:25:
[...]
Dan denk ik dat je je vergist, want toen de eerste christenen ontstonden gold het OT nog en als het christendom niet de vervulling van de wet is dan kon Esther wel eens gelijk hebben.

Er was volop discussie over "de wet" en Paulus deed hier volop aan mee. Neem nu alleen eens een voorbeeld uit de Galatenbrief ("ex-heidengemeente"):

2:11 Maar toen Kefas in Antiochië was, heb ik me openlijk tegen hem verzet, want zijn gedrag was verwerpelijk. 2:12 Hij at altijd met de heidenen, maar toen er afgezanten van Jakobus kwamen, trok hij zich terug en at hij apart, uit angst voor de voorstanders van de besnijdenis. 2:13 De andere Joden deden met hem mee, en zelfs Barnabas liet zich meeslepen door hun huichelarij. 2:14 Toen ik zag dat ze niet de rechte weg naar het ware evangelie bewandelden, zei ik tegen Kefas, in aanwezigheid van iedereen: ‘Jij bent een Jood, maar je leeft als een heiden en houdt je niet aan de Joodse gebruiken; hoe kun je dan opeens heidenen dwingen als Joden te leven?’

En dan heb ik heb nog niet eens over zijn Romeinenbrief...

[Hendrik-NG]

quote:

Piebe schreef op 07 januari 2010 om 21:25:
[...]

Ja ik denk dat we in ogenschouw dienen te houden dat Paulus zijn brieven in de eindtijd schreef toen het oude verbond nog stond. Ook Paulus vervulde de wet en verkondigde niets wat niet geschreven stond. Dat Paulus zijn eigen dood met een drankoffer vergeleek is veelzeggend in het licht bezien dat hij een van de besten van de eerste oogst was.

Dat zegt Paulus je niet na... Hij noemt zich de minste van de apostelen, en van "de tweede lichting":

1 Kor 15:8 Pas op het laatst is hij ook aan mij verschenen, aan het misbaksel dat ik was. 15:9 Want ik ben de minste van de apostelen, ik ben de naam apostel niet waard omdat ik Gods gemeente heb vervolgd.

[Hendrik-NG]

quote:

Piebe schreef op 07 januari 2010 om 21:25:
[...]
Hoe denk je dan over de besten van de eerstelingen? Als eerste stierf Johannes de Doper de martelaarsdood (de grootste profeet) daarna Jezus (Gods geliefde zoon) daarna Stefanus (apostel) Jakobus, Petrus, Paulus. De eerste gemeente werd vervolgd, mensen werden er op uit gestuurd om christenen gevangen te nemen. Er zijn heel veel christenen van de eerstelingen gesneuveld. Dat valt niet te ontkennen, er zijn flink wat martelaars geweest, vraag Thorgrem maar.
Misschien is een tiende van de eerste christenen martelaar geworden.

Het is een fenomeen van alle tijden: lees bijvoordeel dit krantenbericht uit 2005: Friesch Dagblad

citaten:
Volgens Jongeneel is het uiterst moeilijk een berekening te maken van het aantal christelijke martelaren in de twintigste eeuw. Getallen spreken van 34.000 in 1900 en 160.000 in 2000. Zonder ingrijpen groeit dat deze eeuw naar 210.000. ,,De cijfers komen mij zelf te hoog voor. Wat wel gezegd kan worden, is dat nu 250 miljoen christenen in gehele of gedeeltelijke verdrukking en vervolging leven.’’

Prof. dr. H. Hoet van de Antwerpense St. Egidiusgemeenschap wees er op dat de kerk van de twintigste eeuw net als de kerk van de eerste eeuw ,,weer een kerk van martelaren is’’. De twintigste eeuw werd gezien als de eeuw van de grote vooruitgang in de beschaving, maar het leverde het tegendeel op. Het moorden werd alleen maar efficiënter, aldus dr Hoet.

[Hendrik-NG]

quote:

Piebe schreef op 07 januari 2010 om 21:25:
[...]

Hoe denk je dan over de besten van de eerstelingen?

Misschien bestaan die wel niet?!

Kol 3:11 Dan is er geen sprake meer van Grieken of Joden, besnedenen of onbesnedenen, barbaren, Skythen, slaven of vrijen, maar dan is Christus alles in allen.


Misschien is er dus maar slechts 1 "Eerste" (uit zelfde brief):

1:15 Beeld van God, de onzichtbare, is hij,
eerstgeborene van heel de schepping:
1:16 in hem is alles geschapen,
alles in de hemel en alles op aarde,
het zichtbare en het onzichtbare,
vorsten en heersers, machten en krachten,
alles is door hem en voor hem geschapen.
1:17 Hij bestaat vóór alles en alles bestaat in hem.
1:18 Hij is het hoofd van het lichaam, de kerk.
Oorsprong is hij,
eerstgeborene van de doden,
om in alles de eerste te zijn:
1:19 in hem heeft heel de volheid willen wonen
1:20 en door hem en voor hem alles met zich willen verzoenen,
alles op aarde en alles in de hemel,
door vrede te brengen met zijn bloed aan het kruis.

[Piebe]

quote:

Hendrik-NG schreef op 07 januari 2010 om 21:52:
[...]


Dat zegt Paulus je niet na... Hij noemt zich de minste van de apostelen, en van "de tweede lichting":

1 Kor 15:8 Pas op het laatst is hij ook aan mij verschenen, aan het misbaksel dat ik was. 15:9 Want ik ben de minste van de apostelen, ik ben de naam apostel niet waard omdat ik Gods gemeente heb vervolgd.

Nee, hij noemt zichzelf de laatste der apostelen, maar Paulus was een generatiegenoot van de overige apostelen. Dat Paulus zichzelf niet verhoogde klopt, dat deden de anderen evenmin.

Mat 23,12
En wie zichzelf verhogen zal, die zal vernederd worden; en wie zichzelf zal vernederen, die zal verhoogd worden.

[Piebe]

Beste Hendrik-NG, ik ben nog wat aan het sneupen geweest en vond het volgende artikel op Wikipedia:

Libatie (Oudgrieks: σπονδαί / spondaí, Latijn: libatio), ook wel drankoffer of plengoffer genoemd, was een offer dat zowel in de Oud-Griekse godsdienst als in de Romeinse godsdienst aangetreffen wordt. Maar ook in andere godsdiensten en culturen treft men dit gebruik aan. In het taoïsme en voorouderverering is het plengoffer een belangrijk deel van het offerritueel. Dit vindt plaats bij offeren in de Chinese tempel en bij een Chinees huwelijk waarbij het geplengde bedoeld is voor de overleden voorouders van de echtgenoot.

In het jodendom
Dierenoffers gingen over het algemeen gepaard met bloedeloze offergaven en in vele gevallen ook met een libatie van wijn of een drankoffer. De korenaren gebruikt voor het offer van de eerstelingen moesten van de vroegere en dus betere soort te zijn, waarbij de graankorrels werden gemaald of geplet. Het meel was gewoonlijk, van de fijnste kwaliteit en van de meest uitgelezen graansoort, tarwe.

Bron + hele artikel.

Ik schreef:

quote:

Geheel naar oudtestamentisch model heeft Jezus zichzelf geofferd als een slachtoffer. En bij een slachtoffer hoorde een drankoffer zoals ik je heb aangetoond. Dus dat Paulus zijn eigen dood vergeleek met een drankoffer, is ook naar oudtestamentisch model, want de apostelen waren de besten van de eerstelingen.

Nog een opmerkelijk gegeven is dat Jezus de eerste christenen vergeleek met tarwe (en de ongelovigen met het kaf, denk aan het koren van het kaf scheiden).

Mat 3,12
Wiens wan in Zijn hand is, en Hij zal Zijn dorsvloer doorzuiveren, en Zijn tarwe in Zijn schuur samenbrengen, en zal het kaf met onuitblusselijk vuur verbranden.

Van tarwe wordt meel gemaakt en van meel deeg en merk nauwkeurig op, wat lezen wij:

1 Kor 5,7
Zuivert dan de oude zuurdesem uit, opdat gij een nieuw deeg zijn moogt, gelijk gij ongezuurd zijt. Want ook ons Pascha is voor ons geslacht, namelijk Christus.

Paulus schrijft dus dat Jezus voor de christenen geslacht is! Denk je nog steeds dat ik er naast zit beste Hendrik-NG? Het doet me ontzettend denken aan dit vers:

Ez 39,19
En gij zult het vette eten tot verzadiging toe, en bloed drinken tot dronkenschap toe; van Mijn slachtoffer, dat Ik voor u geslacht heb.

En wanneer is Jezus gekruisigd? Met pasen toch? Zou dat toeval zijn geweest? Ik denk zeer zeker niet!

Ex 34,25    
Gij zult het bloed van Mijn slachtoffer niet offeren met gedesemd brood; het slachtoffer van het paasfeest zal ook niet vernachten tot de morgen.

Ef 5,2
En wandelt in de liefde, gelijk ook Christus ons liefgehad heeft, en Zichzelf voor ons heeft overgegeven tot een offerande en een slachtoffer Gode tot een welriekende reuk.

Nu, ik ben van mening dat het slachtoffer wat God voor de christenen heeft bereid bestaat uit het beste van de eerstelingen en jij zegt in feite dat dit niet zo was. Ben benieuwd naar je motivatie!

[Hendrik-NG]

Ik denk nog steeds dat Paulus beeldspraak gebruikt heeft...

En denk bij "eerstelingen" zelf nog steeds eerder aan het werk van de Heilige Geest dan aan "offers".

Zoals Paulus ook wel eens doet, b.v. Rom 8:23 En niet alleen zij, maar ook wij zelf, wij, die de Geest als eerste gave ontvangen hebben, zuchten bij onszelf in de verwachting van het zoonschap: de verlossing van ons lichaam. - In de NBV: "die als voorschot de Geest hebben ontvangen"; als voorschot "op de dingen die komen gaan" dus. In de lijn van Basilius...

[Piebe]

quote:

Hendrik-NG schreef op 09 januari 2010 om 20:08:
Ik denk nog steeds dat Paulus beeldspraak gebruikt heeft...

En denk bij "eerstelingen" zelf nog steeds eerder aan het werk van de Heilige Geest dan aan "offers".

Zoals Paulus ook wel eens doet, b.v. Rom 8:23 En niet alleen zij, maar ook wij zelf, wij, die de Geest als eerste gave ontvangen hebben, zuchten bij onszelf in de verwachting van het zoonschap: de verlossing van ons lichaam. - In de NBV: "die als voorschot de Geest hebben ontvangen"; als voorschot "op de dingen die komen gaan" dus. In de lijn van Basilius...

Ja je citeert uit de NBG51, in de Textus Receptus staat aparchē wat betekent:

1) offeren van eerstgeborenen of eerste vruchten.

2 het wegnemen van de eerstelingen van de opbrengst van de aarde die geofferd werden aan God. De eerste portie van het deeg, waarvan de heilige broden gemaakt werden. Een term gebruikt voor personen geassocieerd met God voor altijd.

3) personen superieur in excellentie over anderen van dezelfde klasse.

Bron (klik)

In de SV77 hebben ze het vers als volgt overgezet:

'En niet alleen  dit, maar ook wij zelf, die de eerstelingen des Geestes hebben, wij ook zelf,  zeg ik, zuchten in onszelf, verwachtende de aanneming tot kinderen,  namelijk de verlossing van ons lichaam.' (Rom 8,23)

[Hendrik-NG]

Dus: God offert in ONS aan zichzelf de gaven van zijn Geest (al het goeds dat God door zijn Geest in de mens bewerkt) = een voorschot op de dingen die komen gaan (de Nieuwe Schepping)... en doordat we al een glimp mogen opvangen van wat ons te wachten staat, wachten we al verzuchtend de tijd af van "het openbaar worden der zonen Gods". Lijkt je dat een acceptabele uitleg???

In die uitleg: eerstelingen niet een gift van de mens aan God, maar van God (door de mens) aan zichzelf... En van God (door zijn Geest) aan de mens...

[Piebe]

quote:

Hendrik-NG schreef op 10 januari 2010 om 14:29:
In die uitleg: eerstelingen niet een gift van de mens aan God, maar van God (door de mens) aan zichzelf... En van God (door zijn Geest) aan de mens...

Ja en we dienen ons er zeer van bewust te zijn dat het oude verbond nog stond in de eerste eeuw, want Jezus had immers tegen de Joden gezegd:

Mat 5,18
Want voorwaar zeg Ik u: Totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet één jota noch één tittel van de wet voorbijgaan, totdat het alles zal zijn geschied.

Hoe kon apostel Paulus, eveneens van Joodse komaf, het zich permitteren om de besnijdenis af te schaffen? Overtrad hij daarmee het gebod niet?

[Hendrik-NG]

quote:

Piebe schreef op 11 januari 2010 om 10:47:
[...]

Ja en we dienen ons er zeer van bewust te zijn dat het oude verbond nog stond in de eerste eeuw, want Jezus had immers tegen de Joden gezegd:

Mat 5,18
Want voorwaar zeg Ik u: Totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet één jota noch één tittel van de wet voorbijgaan, totdat het alles zal zijn geschied.

Hoe kon apostel Paulus, eveneens van Joodse komaf, het zich permitteren om de besnijdenis af te schaffen? Overtrad hij daarmee het gebod niet?

Het is de vraag of Paulus die "eer" toekomt... Lees eens wat Handelingen schrijft over de gesprekken/afspraken binnen het zgh. "apostelconvent" (Hand 15)...

Terwijl (of volledig in lijn met de afspraken!!) (Hand 16) Paulus hierna Timoteus WEL had laten besnijden om zijn joodse medechristenen niet voor het hoofd te stoten (Timoteus had een niet-joodse vader, staat in 16:3 - een onnodige opmerking als hij geen joodse moeder zou hebben gehad... Timoteus is dus van joodse komaf...)

De scheidslijn lijkt dus te zijn: de joodse christenen vallen onder de voor joden geldende regels; de christenen uit de heidenen hebben deze geboden niet opgelegd gekregen -  en deze moeten dus ook naderhand (na "toetreding tot het christendom") niet opgelegd worden...

[Piebe]

quote:

Hendrik-NG schreef op 11 januari 2010 om 12:48:
[...]


Het is de vraag of Paulus die "eer" toekomt... Lees eens wat Handelingen schrijft over de gesprekken/afspraken binnen het zgh. "apostelconvent" (Hand 15)...

Terwijl (of volledig in lijn met de afspraken!!) (Hand 16) Paulus hierna Timoteus WEL had laten besnijden om zijn joodse medechristenen niet voor het hoofd te stoten (Timoteus had een niet-joodse vader, staat in 16:3 - een onnodige opmerking als hij geen joodse moeder zou hebben gehad... Timoteus is dus van joodse komaf...)

De scheidslijn lijkt dus te zijn: de joodse christenen vallen onder de voor joden geldende regels; de christenen uit de heidenen hebben deze geboden niet opgelegd gekregen -  en deze moeten dus ook naderhand (na "toetreding tot het christendom") niet opgelegd worden...

Ik ben bang dat ik je niet helemaal meer begrijp beste Hendrik-NG. Eerder trachtte je mijn punt over de verschillen tussen de eerstelingen en de huidige gemeente te weerleggen. Je schreef:

quote:

Misschien bestaan die wel niet?!

Kol 3:11 Dan is er geen sprake meer van Grieken of Joden, besnedenen of onbesnedenen, barbaren, Skythen, slaven of vrijen, maar dan is Christus alles in allen.

Maar nu zeg je dat er wel verschillen zijn qua regels. Hoe rijm je dat met elkaar? Bedoel je te zeggen dat je je eerder gemaakte punt herziet?

Waarom Paulus hem vanwege zijn Joodse moeder besneed is een goede vraag, maar de aanname dat het een blijvende inzetting was voor de christenen uit de Joden klopt niet, want immers, in Christus is Jood noch Griek en besnedene noch onbesnedene. Paulus leerde:

1 Kor 7,18
Is iemand, besneden zijnde, geroepen, die late zich geen voorhuid aantrekken; is iemand, in de voorhuid zijnde, geroepen, die late zich niet besnijden.

Dus nee, het waren geen opgelegde verplichtingen zoals je zelf ook al aangaf, Paulus besneed Timoteus:

quote:

om zijn joodse medechristenen niet voor het hoofd te stoten

De enige reden waarom de apostel Timoteus besneed was om het geweten van de eerste Joodse christenen en NIET omdat het een verplichting was, want immers:

Gal 5,11    
Maar ik, broeders! Indien ik nog de besnijdenis predik, waarom word ik nog vervolgd? Zo is dan de ergernis des kruises vernietigd.

Rest dus nog de vraag, hoe hield apostel Paulus de wet? Blijkbaar absoluut niet meer op de manier zoals de Joden gewend waren, want dan was de ergernis des kruises vernietigd!

[Hendrik-NG]

quote:

Piebe schreef op 11 januari 2010 om 13:14:
[...]

Rest dus nog de vraag, hoe hield apostel Paulus de wet? Blijkbaar absoluut niet meer op de manier zoals de Joden gewend waren, want dan was de ergernis des kruises vernietigd!

Paulus hield de wet nog steeds om zijn mede-joden niet voor het hoofd te stoten: "Hij heeft zich er vrijwillig onder gesteld".

1 Kor 9:19 Vrij als ik ben ten opzichte van iedereen, ben ik de slaaf van iedereen geworden om zo veel mogelijk mensen te winnen. 20 Voor de Joden ben ik als een Jood geworden om hen te winnen. Ikzelf sta niet onder de Joodse wet, maar toch heb ik me eraan onderworpen om hen die er wel onder staan te winnen. 21 En voor hen die niet onder de Joodse wet staan, ben ik als iemand geworden die de wet niet heeft, om hen te winnen. Dit betekent niet dat ik de wet van God heb losgelaten, maar dat ik mij heb onderworpen aan de wet van Christus. 22 Voor de zwakken ben ik zwak geworden om hen te winnen. Ik ben voor iedereen wel íets geworden, om in elke situatie althans enkelen te redden. 23 Ik doe alles voor het evangelie om ook zelf aan de beloften ervan deel te krijgen.

Dus aan de jood lijkt zijn advies: "als je je niet zeker voelt, houdt dan de wet", terwijl aan de "goj" het bericht is: "je bent niet verplicht die wet te houden".

En in Christus wordt eenieder op dezelfde wijze door God aangenomen: "Dan is er geen sprake meer van Grieken of Joden, besnedenen of onbesnedenen, barbaren, Skythen, slaven of vrijen, maar dan is Christus alles in allen."

Ofwel: er kunnen uiterlijke verschillen blijven ("besnedenen of onbesnedenen", etc), IN Christus is iedereen "hetzelfde" in Gods ogen...

[Piebe]

quote:

Hendrik-NG schreef op 11 januari 2010 om 16:36:
[...]


Paulus hield de wet nog steeds om zijn mede-joden niet voor het hoofd te stoten: "Hij heeft zich er vrijwillig onder gesteld".

1 Kor 9:19 Vrij als ik ben ten opzichte van iedereen, ben ik de slaaf van iedereen geworden om zo veel mogelijk mensen te winnen. 20 Voor de Joden ben ik als een Jood geworden om hen te winnen. Ikzelf sta niet onder de Joodse wet, maar toch heb ik me eraan onderworpen om hen die er wel onder staan te winnen. 21 En voor hen die niet onder de Joodse wet staan, ben ik als iemand geworden die de wet niet heeft, om hen te winnen. Dit betekent niet dat ik de wet van God heb losgelaten, maar dat ik mij heb onderworpen aan de wet van Christus. 22 Voor de zwakken ben ik zwak geworden om hen te winnen. Ik ben voor iedereen wel íets geworden, om in elke situatie althans enkelen te redden. 23 Ik doe alles voor het evangelie om ook zelf aan de beloften ervan deel te krijgen.

Dus aan de jood lijkt zijn advies: "als je je niet zeker voelt, houdt dan de wet", terwijl aan de "goj" het bericht is: "je bent niet verplicht die wet te houden".

En in Christus wordt eenieder op dezelfde wijze door God aangenomen: "Dan is er geen sprake meer van Grieken of Joden, besnedenen of onbesnedenen, barbaren, Skythen, slaven of vrijen, maar dan is Christus alles in allen."

Ofwel: er kunnen uiterlijke verschillen blijven ("besnedenen of onbesnedenen", etc), IN Christus is iedereen "hetzelfde" in Gods ogen...

Wat was dan de ergernis des kruises voor de Joodse christenen?

[Hendrik-NG]

quote:

Piebe schreef op 11 januari 2010 om 17:49:
[...]

Wat was dan de ergernis des kruises voor de Joodse christenen?

Het zal, denk ik, eerder gaan om "de ergernis des kruises" voor de niet-christelijke joden...

De tekst die je bij dit citaat aanhaalt komt uit de Galatenbrief. Deze brief was gericht aan een gemeente bestaande uit (vooral!?) niet-joodse christenen:

4:8 Toen u God nog niet kende, was u onderworpen aan goden die helemaal geen goden zijn.

Blijkbaar werd deze gemeente voorgehouden, dat ze zich aan de joodse leefregels dienden te houden.

Hier tegenin stelt Paulus: 2:15 Hoewel wij (Paulus en o.a. Kefas; 2:11) Joden van geboorte zijn en geen zondaars uit andere volken, 2:16 weten we dat niemand als rechtvaardige wordt aangenomen door de wet na te leven, maar door het geloof in Jezus Christus. Ook wij zijn tot geloof in Christus Jezus gekomen om daardoor, en niet door de wet, rechtvaardig te worden, want niemand wordt rechtvaardig door de wet na te leven... 2:21 Ik verwerp Gods genade niet; als we door de wet rechtvaardig zouden kunnen worden, zou Christus voor niets gestorven zijn.

3:1 Galaten, u hebt uw verstand verloren! Wie heeft u in zijn ban gekregen? Ik heb u Jezus Christus toch openlijk en duidelijk als de gekruisigde bekendgemaakt? 3:2 Ik wil maar één ding van u weten: hebt u de Geest ontvangen door de wet na te leven of door te luisteren en te geloven? 3:3 Bent u werkelijk zo dwaas weer op uw eigen kracht te vertrouwen, en niet langer op de Geest? 3:4 Is alles wat u hebt meegemaakt dan voor niets geweest? Dat kan toch niet! 3:5 Geeft God u de Geest en goddelijke krachten omdat u de wet naleeft? Of geeft hij ze omdat u naar hem luistert en op hem vertrouwt?

En aan het einde van de brief volgt de passage waarin de tekst staat die je aanhaalt:

5:1 Christus heeft ons bevrijd opdat wij in vrijheid zouden leven; houd dus stand en laat u niet opnieuw een slavenjuk opleggen. 5:2 Luister naar wat ik, Paulus, tegen u zeg: als u zich laat besnijden, zal Christus u niets baten. 5:3 Ik verzeker u dat iedereen die zich laat besnijden verplicht is om de wet volledig na te leven. 5:4 Als u probeert door God als een rechtvaardige te worden aangenomen door de wet na te leven, bent u van Christus losgemaakt en hebt u Gods genade verspeeld. 5:5 Want door de Geest hopen en verwachten wij dat we op grond van geloof als rechtvaardigen worden aangenomen. 5:6 In Christus Jezus is het volkomen onbelangrijk of men wel of niet besneden is. Belangrijk is dat men gelooft en de liefde kent, die het geloof zijn kracht verleent.
5:7 U was zo goed op weg, wie heeft u verhinderd de waarheid te blijven volgen? 5:8 Niet hij die u geroepen heeft. 5:9 Bedenk goed: Al een beetje desem maakt het hele deeg zuur. 5:10 De Heer geeft mij de overtuiging dat u en ik het daar volledig over eens zijn. Maar degenen die u in verwarring brengen zullen worden gestraft, wie ze ook zijn. 5:11 En wat mijzelf betreft, broeders en zusters, als ik nog altijd de besnijdenis zou verkondigen, waarom word ik dan vervolgd? Dan zou het kruis toch zijn kracht verliezen en niet langer een struikelblok zijn? 5:12 Ze moesten zich laten castreren, die onruststokers!

Als ik nog altijd de besnijdenis zou verkondigen, waarom word ik dan vervolgd? Dan zou het kruis toch zijn kracht verliezen en niet langer een struikelblok zijn?

Wat dan zoveel betekent als: Als ik nog steeds van mening zou zijn en zou leren dat de besnijdenis (en dus het volledig naleven van de joodse wet) voor IEDEREEN (Grieken of Joden, besnedenen of onbesnedenen, barbaren, Skythen, slaven of vrijen) van "levensbelang" is om behouden te worden, waarom zou ik dan (door mijn joodse - niet-christelijke!!! -  volksgenoten) vervolgd worden? Waarom zou dan mijn boodschap van het kruis voor hen nog langer een ergernis zijn??

[Piebe]

'De eerstelingen van de eerste vruchten van uw land zult gij in het huis van de HEERE uw God brengen...' (Ex 23,19)

Jezus vergeleek zijn generatie met bomen die goede vruchten moesten voortbrengen (Mat 3,10) hetgeen bewerkstelligd wordt door in hem (Joh 15,5) te geloven. Hun goede vruchten waren de eerstelingen van het nieuwe verbond en daardoor moesten zij conform het oude verbond in het huis des HEEREN gebracht worden. Zodra zij vrucht droegen en rijp waren, moesten ze direct geoogst worden en niet nog eens eeuwen later.

Mar 4,29
En als de vrucht zich voordoet, terstond zendt hij de sikkel daarin, omdat de oogst daar is.

Het getal van de eerstelingen, door Jehovah's getuigen meestal aangeduid als de kleine kudde, is in de eerste eeuw volgemaakt.

[Piebe]

quote:

Hendrik-NG schreef op 11 januari 2010 om 19:57:
Als ik nog altijd de besnijdenis zou verkondigen, waarom word ik dan vervolgd? Dan zou het kruis toch zijn kracht verliezen en niet langer een struikelblok zijn?

Wat dan zoveel betekent als: Als ik nog steeds van mening zou zijn en zou leren dat de besnijdenis (en dus het volledig naleven van de joodse wet) voor IEDEREEN (Grieken of Joden, besnedenen of onbesnedenen, barbaren, Skythen, slaven of vrijen) van "levensbelang" is om behouden te worden, waarom zou ik dan (door mijn joodse - niet-christelijke!!! -  volksgenoten) vervolgd worden? Waarom zou dan mijn boodschap van het kruis voor hen nog langer een ergernis zijn??

Beetje late reactie, excuus. Onder het mom, beter laat dan niet:

Dat zou het ook niet zijn als Paulus de gelovige Joden niet opdroeg om met hun oude levensstijl te breken. Dat deed Paulus in navolging van Jezus, die zijn Joodse volgelingen leerde:

Mat 16,25
Want zo wie zijn leven zal willen behouden, die zal het verliezen; maar zo wie zijn leven verliezen zal, om Mijnentwil, die zal het vinden.

Wie uitsluitend oude wijn wilde blijven drinken, zou uiteindelijk bersten. Paulus wordt genoemd de apostel van de heidenen, doch wat opvalt aan het volgende vers, is dat de heidenen bekend waren met Joodse gebruiken:

1 Kor 7,18
Is iemand, besneden zijnde, geroepen, die late zich geen voorhuid aantrekken; is iemand, in de voorhuid zijnde, geroepen, die late zich niet besnijden.

Sommigen van Paulus zijn lezers waren besneden, wat er op duidt dat zij op een zeker moment in de geschiedenis omgang hadden met Joden. Het kan betekenen dat de heidenen waar Paulus naartoe gezonden werd, fysieke afstammelingen van Israel waren. Immers, alle nakomelingen van Abraham werden besneden (Gen 17,10) op de achtste dag. Met dat in gedachten wordt het volgende vers veel logischer:

Rom 11,25
Want ik wil niet, broeders, dat u deze verborgenheid onbekend is (opdat gij niet wijs zijt bij uzelf), dat de verharding voor een deel over Israël gekomen is, totdat de volheid der heidenen zal ingegaan zijn.

Toen het laatste verstrooide schaap van fysiek Israel gevonden werd in de eerste eeuw, ging de volheid der heidenen in en was de kleine kudde compleet.

[Hendrik-NG]

quote:

Piebe schreef op 25 februari 2010 om 15:39:
'De eerstelingen van de eerste vruchten van uw land zult gij in het huis van de HEERE uw God brengen...' (Ex 23,19)

Jezus vergeleek zijn generatie met bomen die goede vruchten moesten voortbrengen (Mat 3,10) hetgeen bewerkstelligd wordt door in hem (Joh 15,5) te geloven. Hun goede vruchten waren de eerstelingen van het nieuwe verbond en daardoor moesten zij conform het oude verbond in het huis des HEEREN gebracht worden. Zodra zij vrucht droegen en rijp waren, moesten ze direct geoogst worden en niet nog eens eeuwen later.

Mar 4,29
En als de vrucht zich voordoet, terstond zendt hij de sikkel daarin, omdat de oogst daar is.

Het getal van de eerstelingen, door Jehovah's getuigen meestal aangeduid als de kleine kudde, is in de eerste eeuw volgemaakt.

Je stelt nog steeds dat met "eerstelingen" mensen worden aangeduid. Dat is je goed recht.. En misschien is het ook wel een mogelijke verklaring...

Ik blijf er eigenwijs tegenover stellen dat de "eerstelingen" met de gaven van de Geest te maken hebben, het "voorschot op het leven op de nieuwe aarde dat we nu al mogen ontvangen". Dat het "offeren van de eerstelingen" dus inhoudt dat wij ons "nieuwe leven in de Geest" aan God wijden. Ofwel: als nieuwe mensen NU al mogen leven "in Hem".

De komst van de Geest was wellicht niet voor niets tijdens het Pinksterfeest/Wekenfeest wanneer de "eerstelingen" van de graanoogst en het vee werden geofferd... Maar wat zijn in dit verband dan de "eerstelingen" en wat is het "offer"??

Het "offeren" in verband brengen met mensen levert een wat wrange bijsmaak op: waarom zouden mensen geofferd moeten worden...?? Maar e.e.a. wordt veel begrijpelijker als de "eerstelingen" tot uiting kunnen komen in ieder mens in wie Gods Geest werkzaam is (de term dus slaat op "de vruchten van de Geest") en die persoon zijn leven in dienst van God stelt (dit leven dus figuurlijk aan God offert).

Op die manier heeft de vroege kerk (sommige kerkvaders) dit begrip ook uitgelegd (zie mijn post van 6-1-2010, het citaat van Basilius de Grote).

En als je de term op die manier uitlegt, snap je ook dat de term "kleine kudde" misschien geen verband houdt met "de eerstelingen": zolang er mensen zijn in wie en door wie Gods Geest mag werken ontstaan er weer nieuwe "eerstelingen", "vruchten van de Geest" die aan God geofferd kunnen worden... En worden er mensen toegevoegd aan "Gods kudde"...

[Piebe]

quote:

Hendrik-NG schreef op 25 februari 2010 om 17:27:
[...]


Je stelt nog steeds dat met "eerstelingen" mensen worden aangeduid. Dat is je goed recht.. En misschien is het ook wel een mogelijke verklaring...

Ja ik stel inderdaad dat met de eerstelingen onder het nieuwe verbond mensen bedoeld worden, maar dat heb ik niet zelf bedacht.

Rom 11,16   
En indien de eerstelingen heilig zijn, zo is ook het deeg heilig, en indien de wortel heilig is, zo zijn ook de takken heilig.

Jak 1,18
Naar Zijn wil heeft Hij ons gebaard door het Woord der waarheid, opdat wij zouden zijn als eerstelingen van Zijn schepselen.

quote:

Ik blijf er eigenwijs tegenover stellen dat de "eerstelingen" met de gaven van de Geest te maken hebben,

Dat denk ik eveneens. De gaven van de Geest waren de vruchten van hun geloof en aan de vrucht (Mat 12,33) herkent men de boom.

quote:

het "voorschot op het leven op de nieuwe aarde dat we nu al mogen ontvangen". Dat het "offeren van de eerstelingen" dus inhoudt dat wij ons "nieuwe leven in de Geest" aan God wijden. Ofwel: als nieuwe mensen NU al mogen leven "in Hem".

Waar lees jij iets over een voorschot als ik vragen mag?

quote:

De komst van de Geest was wellicht niet voor niets tijdens het Pinksterfeest/Wekenfeest wanneer de "eerstelingen" van de graanoogst en het vee werden geofferd... Maar wat zijn in dit verband dan de "eerstelingen" en wat is het "offer"??

Jezus is hét offer voor de zonden van zijn volk (Ef 5,2+Heb 9,26) en de eersteling (1 Kor 15,23) van de eerstelingen. Paulus vergeleek zijn eigen dood met een drankoffer (2 Tim 4,6) wat onder het oude verbond bij het brandoffer (Num 15,5) voor een lam hoorde. Jakobus en Johannes, eveneens eerstelingen, wilden hetzelfde lot als Jezus ondergaan.

'En zij zeiden tot Hem: Wij kunnen. Doch Jezus zeide tot hen: De drinkbeker, die Ik drink, zult gij wel drinken, en met de doop gedoopt worden, waar Ik mee gedoopt word; ' (Mar 10,39)

Zij dronken dezelfde beker en werden net als Paulus ook met Jezus geofferd.

quote:

Het "offeren" in verband brengen met mensen levert een wat wrange bijsmaak op: waarom zouden mensen geofferd moeten worden...??

Waarom? Ik citeer Hebreeën 9 voor de leesbaarheid even uit de NBV:

quote:

12 voor eens en altijd het hemelse heiligdom binnengegaan, en dan niet met bloed van bokken en jonge stieren maar met zijn eigen bloed. Zo heeft hij een eeuwige verlossing verworven. 13 Want als het lichaam van wie onrein is al wordt gereinigd en geheiligd wanneer het besprenkeld wordt met het bloed van bokken en stieren of bestrooid met de as van een jonge koe, 14 hoeveel te meer zal dan niet het bloed van Christus, die dankzij de eeuwige Geest zichzelf heeft kunnen opdragen als offer zonder smet, ons geweten reinigen van daden die tot de dood leiden, en het heiligen voor de dienst aan de levende God?

Zonder bloedvergieten is er geen vergeving van zonde. En dat je een mensenoffer wrang vindt kan ik begrijpen, dat vind ik ook, maar ik denk dat we verder moeten kijken om de symboliek er achter ten volle te kunnen doorgronden. Wat buiten kijf staat wat mij betreft, is dat mensen meer zijn dan bokken en stieren.  Bovendien was Jezus' offer eenmalig (Heb 9,26+Heb 10,10) en er is niets wat dat ultieme offer ooit kan overtreffen. Aangezien het nieuwe verbond is besprenkeld met het meest kostbare mensenbloed van alle tijden (van Jezus en eerstelingen Johannes de Doper, Paulus, Jakobus, Johannes, Petrus en  nog vele anderen) kunnen we goed zien hoeveel meer dit verbond is als het oude wat slechts besprenkeld werd met bloed van dieren.

[Hendrik-NG]

quote:

Piebe schreef op 25 februari 2010 om 19:34:
[...]

Waar lees jij iets over een voorschot als ik vragen mag?

Efeziërs 1:14
1:13 In hem hebt ook u de boodschap van de waarheid gehoord, het evangelie van uw redding, in hem bent u, door uw geloof, gemerkt met het stempel van de heilige Geest die ons beloofd is 1:14 als voorschot op onze erfenis, opdat allen die hij zich heeft verworven verlost zullen worden, tot eer van Gods grootheid.

En ik vind dat Basilius de Grote het schitterend verwoordt!!!

[Hendrik-NG]

quote:

Piebe schreef op 25 februari 2010 om 19:34:
[...]

Zonder bloedvergieten is er geen vergeving van zonde. En dat je een mensenoffer wrang vindt kan ik begrijpen, dat vind ik ook, maar ik denk dat we verder moeten kijken om de symboliek er achter ten volle te kunnen doorgronden. Wat buiten kijf staat wat mij betreft, is dat mensen meer zijn dan bokken en stieren.  Bovendien was Jezus' offer eenmalig (Heb 9,26+Heb 10,10) en er is niets wat dat ultieme offer ooit kan overtreffen. Aangezien het nieuwe verbond is besprenkeld met het meest kostbare mensenbloed van alle tijden (van Jezus en eerstelingen Johannes de Doper, Paulus, Jakobus, Johannes, Petrus en  nog vele anderen) kunnen we goed zien hoeveel meer dit verbond is als het oude wat slechts besprenkeld werd met bloed van dieren.

Ik zie de dood van Christus (zijn offer) toch los van het sterven van zijn volgelingen... En ik kan de dood van Johannes de Doper, Paulus, Jakobus, Johannes, Petrus, etc echt niet zien als "het offeren van de eerstelingen". DAAR ligt de wrange bijsmaak: zij zijn m.i. niet gestorven omdat God dat "in een of andere wet heeft vastgelegd".

[Piebe]

quote:

Hendrik-NG schreef op 26 februari 2010 om 15:16:
[...]


Efeziërs 1:14
1:13 In hem hebt ook u de boodschap van de waarheid gehoord, het evangelie van uw redding, in hem bent u, door uw geloof, gemerkt met het stempel van de heilige Geest die ons beloofd is 1:14 als voorschot op onze erfenis, opdat allen die hij zich heeft verworven verlost zullen worden, tot eer van Gods grootheid.

En ik vind dat Basilius de Grote het schitterend verwoordt!!!

Vriendelijk dank.

[Piebe]

quote:

Hendrik-NG schreef op 26 februari 2010 om 15:20:
En ik kan de dood van Johannes de Doper, Paulus, Jakobus, Johannes, Petrus, etc echt niet zien als "het offeren van de eerstelingen".

Dat vind ik vreemd, want zij waren de allereerste volgelingen van Jezus en daardoor met recht de eerstelingen van het christendom.

Dat je mensenoffers niet plezierig vindt kan ik begrijpen, voor je het weet zijn wij aan de beurt, maar was Jezus' offer dan eveneens niet wrang? Indien hij meer is dan een mens en je een mensenoffer aanstootgevend vindt, begin je dan niet wit weg te trekken bij de gedachte dat de Zoon van God geofferd is?  

Het spijt me, maar ik snap echt niet waarom je wel van Paulus wilt aannemen dat Jezus' dood een mensenoffer was (Ef 5,2) maar hem niet gelooft als hij zijn eigen dood met een drankoffer vergelijkt. Want dat doet hij niet één keer, maar tweemaal.

'Ja, indien ik ook tot een drankoffer geofferd word...' (Fil 2,17a)

'Want ik word nu tot een drankoffer geofferd...' (2 Tim 4,6a)

Paulus vergeleek Jezus' dood met een slachtoffer (Heb 10,12) brand- en reinigingsoffer (Heb 10,8) en die van zichzelf met een drankoffer (in de NBG plengoffer genoemd). Vergelijk dat eens met het volgende citaat:

'Het is het brandoffer van de sabbat op elke sabbat boven het dagelijks brandoffer en het bijbehorend plengoffer.' (Num 28,10)

Het lijkt me meer dan bewezen dat we Paulus profetie over zijn eigen dood, welke hij vergeleek met een drankoffer en tot tweemaal toe opschreef, niet zomaar kunnen diskwalificeren.

[Hendrik-NG]

quote:

Piebe schreef op 26 februari 2010 om 16:30:
[...]
Dat vind ik vreemd, want zij waren de allereerste volgelingen van Jezus en daardoor met recht de eerstelingen van het christendom.

Net als dat WIJ dat door Gods Geest mogen zijn... Gods "eerstelingen": een voorschot op de "nieuwe mens" op de Nieuwe Aarde...

quote:

[...]
Het lijkt me meer dan bewezen dat we Paulus profetie over zijn eigen dood, welke hij vergeleek met een drankoffer en tot tweemaal toe opschreef, niet zomaar kunnen diskwalificeren.

Je zegt terecht dat Paulus zijn dood vergelijkt met een offer... Het is m.i. beeldspraak van hem. Zijn dood is nl. geen "offer met een verplicht karakter"...

Ook in dit verband kan gesproken worden van:
Wat moet ik met al jullie offers? zegt de HEER.
Ik heb genoeg van die schapen, die vetgemeste kalveren;
het bloed van stieren, rammen en bokken wil ik niet meer.
Vermijd alle kwaad
en leer goed te doen.
Zoek het recht, houd tirannen in toom,
bied wezen bescherming, sta weduwen bij. (Jesaja)

en ook (Ezechiël):
Zeg tegen hen: “Zo waar ik leef – spreekt God, de HEER -, de dood van een slecht mens geeft me geen vreugde, ik wil dat hij een andere weg inslaat en in leven blijft.

Als God de dood van een slecht mens al niet wenst, wat zou dan het nut van de dood van een minder slecht mens zijn?? In ieder geval niet als een "God welgevallig offer". Misschien hooguit in figuurlijke zin, in navolging van Christus, als van iemand gezegd kan worden: "hij heeft  zich vernederd en werd gehoorzaam tot in de dood"...

Mezelf herhalend (7-1-10): Mijn gedachte hierover is dat Paulus hier een beeldspraak gebruikt m.b.t. een mogelijk sterven in dienst van de Heer. Israel was verplicht om deze plengoffers te brengen. Paulus/de eerste christenen niet. Hier stopt dus de vergelijking naar mijn smaak.

[Piebe]

Waarom vergeleek Paulus zijn eigen dood dan met een drankoffer? Wat is jouw suggestie? Die wil ik dan ook wel even horen natuurlijk, want je vergeet denk ik dat die vergelijking voor Joden niet zomaar uit de lucht was.

[Priscilla en Aquila]

Ik heb wel een mooi citaat gevonden waar wordt uitgelegd wat een plengoffer inhoudt en wat je eronder verstaat als Paulus het op zichzelf toepast in het NT:

quote:

Het boek Leviticus is grotendeels gewijd aan de offers die het volk mocht – en in een aantal gevallen moest – brengen. Ook in andere bijbelboeken komen regelmatig offers voor. Offers waren er in verschillende vormen. Je kon verschillende dieren offeren. Maar je kon ook iets anders dan een dier offeren. Een drankoffer bijvoorbeeld, en daarmee vergelijkt Paulus zichzelf, is een offer van wijn. De wijn werd uitgegoten of geplengd (vandaar de naam plengoffer, zoals dit offer ook wel wordt genoemd) over het hoofdoffer (Num. 15:1–12). Het was dus een bijkomstig, hoewel heel waardevol, offer.

Wijn is een beeld van de vreugde.
Alle offers wijzen heen naar de Heer Jezus. Het plengoffer doet denken aan de vreugde waarmee de Heer Jezus Zich heeft overgegeven. God wil dat we ook daaraan denken als we Hem offers aanbieden: dat is Hem iets vertellen over onze bewondering voor de Heer Jezus.
Paulus heeft dat wel begrepen. Hij past het zelfs toe op zijn eigen leven. Hij wilde een drankoffer zijn. Hij wilde door zijn dood God een extra aanleiding geven om Zich te verheugen bij de vreugde die Hij al genoot door het offer van de Filippiërs (Fil. 2:17). Het was ook voor Paulus een vreugde als hij eraan dacht dat hij zijn hele leven had gegeven om anderen, waaronder de Filippiërs, als een offer aan God aan te bieden (Rom. 15:16).

De apostel ziet heel hun geloof en dienstbetoon als een offer aan God. Zij stelden hun lichamen als een levende offerande (Rom. 12:1). Dat vormde voor hem het hoofdoffer. Hun geloof is actief in het offeren van zichzelf en het dienen van God en anderen. Dat vindt Paulus groter dan zijn leven. Zijn martelaarsdood zou daar als een veel kleiner drankoffer over uitgegoten worden (2 Tim. 4:6).

Bron"de brief aan de fillipenzen en collosenzen, M.G.de Koning

[Piebe]

quote:

Priscilla en Aquila schreef op 27 februari 2010 om 10:02:
Ik heb wel een mooi citaat gevonden waar wordt uitgelegd wat een plengoffer inhoudt en wat je eronder verstaat als Paulus het op zichzelf toepast in het NT:

[...]

Bron"de brief aan de fillipenzen en collosenzen, M.G.de Koning

Hier ben ik het aardig mee eens, alleen denk ik dat Paulus' drankoffer vooral symbolisch werd uitgegoten over Jezus' slachtoffer.

[Priscilla en Aquila]

quote:

Piebe schreef op 27 februari 2010 om 10:56:
[...]

Hier ben ik het aardig mee eens, alleen denk ik dat Paulus' drankoffer vooral symbolisch werd uitgegoten over Jezus' slachtoffer.

In het NT is het de geestelijke toepassing van de letterlijke offers in het OT.....

[Piebe]

quote:

Priscilla en Aquila schreef op 27 februari 2010 om 11:50:
[...]

In het NT is het de geestelijke toepassing van de letterlijke offers in het OT.....

Niet alleen, want was Jezus' offer geestelijk?