quote:
Je hebt volkomen gelijk als je zegt dat het grote gebod dat Jezus aanhaalt als samenvatting van de tien geboden gewoon een geldend oud-testamentische wet is. Niets nieuws.
Maar ik sprak over het niveau daarboven: Gij zult liefhebben is een gebod. Een groot gebod. Maar de opvolging van het gebod moet niet komen uit een verplicht zijn om het te doen, maar uit liefde. Begrijp je het spanningsveld en de paradox? Begrijp je dat we tegelijk zeggen dat we verplicht zijn om dit gebod te houden en daarnaast dat we het niet houden omdat het
moet maar omdat we God liefhebben? (Dit doet overigens weer denken aan de discussie over de vreze des Heren, maar daar zal ik niet over doorzagen.)
Begrip op dit punt is belangrijk, want het is een belangrijke notie die toepasbaar is op de tien verbondswoorden. De joden moesten en wij mogen. (Preciezer is dat de wet ten diepste helemaal niet anders was en anders gold voor de joden, maar dat zij een andere verzoeningsmethode kenden - uw brandoffers behagen mij niet want uw werken zijn boos, zegt God.)
quote:
Het boeit nu juist wel hoe, wie en wat want als het niet letterlijk in de bijbel staat betekent het dat het mogelijk is er een andere opvatting op na te houden dan dat het vierde gebod onverkort op de zondag van toepassing is.
Gedenk de sabbatdag dat gij die heiligt. Zes dagen zult gij arbeiden en de zevende dag zult gij rusten. Als jij zegt dat het wel boeit dat iets letterlijk in de bijbel staat waarom lees je dan niet letterlijk?
Maar dit is je probleem:
Je ZEGT dat het belangrijk is wat er STAAT.
Maar wat er STAAT VERWERP je geheel.
Als je verwerpt wat er staat, waarom noem je dat dan belangrijk?
?
Dat lijkt in mijn perceptie toch echt op argumentatie - dat is argumenten zoeken zonder je te bekommeren over de kern waarover je spreekt.
Dit is je redenering:
"als het niet letterlijk in de bijbel staat betekent het dat het mogelijk is er een andere opvatting op na te houden" Dit is je argument:
ALS - er niet letterlijk geschreven staatEn dit is je conclusie:
DAN - is een andere opvatting mogelijkNu toegepast op de zondag:
ALS - de zondag niet genoemd wordt
DAN - hoeft zij niet gehouden te worden
Maar je redenering deugd niet. Want de bijbel is niet je fundament van je redenering. (Want je redeneert vanaf de geestelijke invulling van een ander.)
Neem je de bijbel als fundament van je redenering dan volgt uit jouw eigen belangrijkheid van wat er geschreven staat:
SCHRIFTUURLIJKE DINGO:
ALS - de sabbatdag genoemd wordt
DAN - moet zij gehouden worden
Dat is de basis, het uitgangspunt, de wet, God's plan, onze ruststeen, inrichting van de hele scheppingsorde.
Zo is het Dingo, of niet???
EN PAS DAARNA maken wij ons NIET druk over allerlei invullingen die geestelijk dezelfde strekking hebben, en in de kern de GEESTELIJKE wet recht doen.
Is de kern liefhebben?
Nee, want daarvoor geldt het samenvattende woord.
Is de kern goed doen aan God?
Nee, want wij doen in alles goed aan God, zoveel we dat kunnen opbrengen.
Is de kern dat wij onze samenkomsten bezoeken?
Nee, want onze liefde en voor God drijft ons reeds naar elkaar toe.
Wat is dan de kern van het sabbatsgebod???
Dat weet jij niet. En dus ga je je die vraag stellen en zoeken in God's Woord naar de kern en de geestelijke invulling.
MAAR WAT BLIJFT STAAN, is dat JIJ ZEGT dat het belangrijk is wat er wel of niet staat. Dus er moet belang aan worden gehecht dat er staat dat wij wekelijks een sabbatdag houden en moeten rusten om die sabbatdag inhoud te kunnen geven en ons onderscheid met de wereld als geheiligd volk van God kunnen tonen. DAT IS HET PLATFORM van waaruit wij zoeken naar de geestelijke betekenis van dit gebod.
We kunnen ook vanuit een heel andere kant redeneren. Jij wilt aantonen dat die anderen fout zitten met hun geldige redenering, en vanuit het bewijs van het ongerijmde concludeer je dat zij wel fout moeten zijn. Maar jouw redenering vanuit gebruikmaking van een ander zijn redenering (redenering vanuit het ongerijmde) mist een premisse die de ander wel heeft: namelijk dat die ander stelt en redeneert vanuit de zondag als directe invulling van het gebodsdag.
Wil je werkelijk redeneren vanuit die ander, dan begin je met de stelling: "daar nu de zondag in plaats van de sabbat gekomen is als sabbatsdag van God..." En dan kom jij ook tot de conclusie dat de zondag een rustdag is. Mag je net zo geestelijk opvatten als jij voor God kunt verantwoorden, maar toch een rustdag tot Eer van God en Heiliging van een deel van het leven van de gemeente. Dat is apart zetten van onze wereldse bindingen en begeerten en bezigheden. quote:
En dat is nog steeds de kern van mijn betoog en die is ongewijzigd: Er zijn hele goede gronden om de zondag als rustdag te houden maar het is geen letterlijk bijbels gebod dus er zijn hier andere opvattingen over mogelijk zonder dat er sprake is van dwaalleer etc.
Je dus is DUS misplaatst. Je weigert vanuit God's Woord te spreken, maar je blijft hangen in rammelende bewijsvoering vanuit het ongerijmde en redenering vanuit de leer van een ander.
Maar hield je je nu eens heel even aan God's Woord ALS BASIS VAN JE BELIJDEN, dan kom je volgens je eigen hartelijke overtuiging op GOED LEZEN, NASPREKEN, ALS WAARHEID ERKENNEN, en pas daarna je te gaan bezinnen op allerlei geestelijke varianten in leer die passend zijn in de reeds beleden en nagesproken woorden.
quote:
Samengevat als je stelt dat we het eens zijn over de zondag als rustdag is dat correct.
Wat hebben wij aan het eens zijn als dat niet meer is dan een private mening?? Wil jij dat ik ga belijden dat ik DINGO naspreek?? Nee, natuurlijk niet. Het heeft alleen zin en geestelijke waarde als wij God's Woord naspreken. Maar jij spreekt je EIGEN woord onder uitdrukkelijke vermelding dat God's Woord daar niet geldt. Hoe kun je dan erop komen dat ook maar 1 christen het eens met jou wil zijn? Als mij een lang leven wordt beloofd door de satan, en jij dient God, zijn wij het dan met elkaar eens op onze oude dag over onze gezegende leeftijd???!
quote:
Als je stelt dat de grondslag hiervoor onverkort in de bijbel staat dan zijn we het hartgrondig met elkaar oneens.
Onverkort geestelijk. De letter kan niet de diepte raken van de geest. Maar de geest zoekt de diepte te vinden achter de letter. De letter verliest daarmee waarde, maar als zichtbare toets-steen blijft zij VOLLEDIG gedragen door de geest. De praktijk ziet afwijkingen van de letter. Maar zij heeft dan ook niet de geest om de afwijking te begrijpen.
En wie niet de GEEST heeft, kan God niet begrijpen. Laat staan dat hij kan begrijpen hoe God's dienstknechten komen tot hun dienen. Wie niet de GEEST heeft begrijpt de logica niet van een gelovige, Hij wrikt en breekt, maar God's Raad blijft voor hem verborgen en God's Eer kan hij niet omver halen.
De vraag die ik je stel Dingo is daarom: in de context van een homogene groep geplaatst in het veilig bouwwerk van een solide kerkmuur en beschermd door professoren en leraren die ons op het goede pad hielden, zou ik je gewoon gelijk geven - op het resultaat. Welk nut brengt mij om jou in verdrukking te brengen? Maar in een context van gevallen muren en een open wereld waarin Geest en geesten elkaar de loef afsteken in het winnen van de gunst van de gelovige harten, in die context is deze discussie te plaatsen en zij dwingt eenieder zich te bezinnen op wat hem drijft: zijn eigen begeerte of de begeerte om God's Wil te doen. wat is het voor jou Dingo? Ik weet het antwoord wel Dingo, we komen uit hetzelfde nest, en daarom vraag ik: begin niet bij je naaste te redeneren (zijn
vermeende balk), maar vanuit de Schrit Dingo, en kom dan bij mij terug met
relevante vragen en opmerkingen en kritiek.
