Ok, ok, als jullie hiet niet over eigen ervaring willen hebben, maar per se over dat hersenspinsel van Oud-Griekse filosofen dat het zinvol zou zijn om 'lichaam' en 'geest' te onderscheiden, dan wil ik ook nog wel een duit in het zakje doen.
quote:
yvon777 schreef op 24 maart 2011 om 08:34:
De bijbel leert ons dat wat uit het verlangen van een man is ontstaan een vleselijk leven is (onze aardse natuur)
Wat uit God geboren is is een geestelijk leven – onze nieuwe natuur (welke het koninkrijk van God wel kan binnen gaan)
Waar heb je dat gevonden in de Bijbel??
Laat ik nu altijd gedacht hebben dat vleselijk leven ontstaat uit verlangens van
vrouwen!
(En geestelijk leven inderdaad uit het verlangen van God naar beelddragers.)
Je kunt het de bijbelschrijvers niet kwalijk nemen dat ze nog niet beschikten over de inzichten van de moderne celbiologie, maar mannen zijn natuurlijk niet meer dan mutanten, misbaksels van Moeder Natuur, met een gemankeerd Y-chromosoom in plaats van het 2e X-chromosoom dat vrouwen hebben.
Die mutatie maakt hen agressief, meer geneigd tot concurrentie dan tot samenwerking, kortom: geneigd tot alle kwaad.
Je zou ook kunnen zeggen dat geestelijk leven bij mannen ontstaat uit verlangen naar dat wat ze missen, terwijl vrouwen het van nature mee hebben gekregen van hun schepper.
Dit is natuurlijk een lichtelijk tendentieus verhaal dat de werkelijkheid (onze ervaring) enigszins geweld aan doet.
Het is wél een verhaal met een kern van (celbiologische) waarheid én een verhaal met een relevante en zinvolle moraal (vrouwen verschillen van mannen, dat waarin ze verschillen is belangrijk en dat wat vrouwen méér hebben dan mannen is -in elk geval in veel situaties- belangrijker dan wat mannen aan bijzonders te bieden hebben).
'Moederliefde' is een begrip; 'vaderliefde' niet...
Dat verhaal doet onze werkelijkheid geweld aan, omdat onze werkelijkheid, onze ervaring, gevormd zijn en instand gehouden worden door andere -evenzeer tendentieuze- verhalen.
En die werkelijkheid, die ervaring, is ook gevormd door ideeënconstructies als dat onderscheid tussen lichaam en geest...
De 'waarheid' van een verhaal (en in elk geval van de niet direct feitelijke, historische aspecten ervan) is daardoor in zekere zin 'willekeurig', want afhankelijk van wat we
willen lezen en doorvertellen.
Een patriarchale samenleving, waarin mannen door hun agressieve neigingen meer macht hebben dan vrouwen, leest en schrijft verhalen waarin mannen belangrijker zijn dan vrouwen.
Een matriarchale samenleving hangt het welzijn en welbevinden van mens en maatschappij op aan de vruchtbaarheid en moederliefde van vrouwen.
Die 'waarheid' van bijbelverhalen en van onze -wisselende en zich ontwikkelende- interpretatie daarvan is daardoor in een andere zin juist
niet willekeurig, omdat hij samenhangt met wat een maatschappij op dat moment nodig heeft om zichzelf te legitimeren, omdat hij voortbouwt op een traditie van eerdere interpretaties én omdat wij geloven in een Geest die ons daarbij inspireert en die een bedoeling heeft met de ontwikkeling die verhalen en hun interpretaties historisch gezien doormaken.
Opnieuw het voorbeeld dat ik regelmatig aanhaal: we lezen de Bijbel tegenwoordig niet meer als legitimatie van slavernij en ondergeschiktheid van de vrouw en ik ben er heilig van overtuigd dat dat veranderde begrip van de Bijbel ons is ingegeven door de Heilige Geest.
Terug naar dat hersenspinsel van het onderscheid tussen lichaam en geest.
Anders dan ik doe in mijn verhaal, is ook dat onderscheid in de loop van de ideeëngeschiedenis natuurlijk misbruikt voor de onderdrukking van de vrouw.
Juist de vrouw zou meer 'lichamelijk' zijn en de man meer 'geestelijk'.
Nou vraag ik je!
Want dat vleselijk leven voortkomt uit de vleselijke verlangens van mannen heeft natuurlijk in een andere betekenis een forse kern van waarheid...
Gelukkig leven we inmiddels in een Nederlandse samenleving waarin vrouwen meer baas zijn tussen hun eigen benen dan in bijbelse tijden...
Terug naar de vraag of het koninkrijk Gods (de regie van God/Christus/Heilige Geest) nu nu geestelijk of lichamelijk opgevat moet worden:
Voor zover dat onderscheid überhaupt zinvol is (en in veel omstandigheden is het dat m.i. niet en leidt het alleen tot verwarring) lijkt het mij evident dat dat koninkrijk geestelijk is, want God is geest.
Tegelijkertijd heeft het geen waarde als het geen consequenties heeft voor onze lichamelijke werkelijkheid, als het een aparte werkelijkheid is die volkomen los staat van ons dagelijke leven, bijvoorbeeld doordat we het opvatten als een 'leven na dit leven'.
Een geestelijk Koninkrijk zonder lichamelijke consequenties is natuurlijk DE manier om dat idee onschadelijk te maken: om ruim baan te geven aan hen die ongerechtigheid bedrijven, die God's schepping verwoesten, die Satan incarneren omdat ze zichzelf aanpraten dat ze geneigd zijn tot alle kwaad en dat Jezus toch al gestorven is voor hun zonde, zodat ze daar in dit aardse lichamelijke leven dus -helaas- nog maar even mee door moeten gaan.
Met v&Vriendengroet,
Wim
