quote:
Zwever schreef op 24 maart 2011 om 15:13:Eh, zeg ik dat?
Ik zeg alleen maar dat doop aan geloof is gekoppeld, Bijbels gezien. Voor zover ik weet zegt de RKK dat ook (alleen zullen ze het geloof koppelen aan het geloof van de Kerk, in elk geval bij kinderen, als ik het mij goed herinner).
Alle theoriën over veronderstelde wedergeboorte, geloof van de Kerk, slapend geloof, belofte-en-eis, geleend geloof, (allemaal van 'kinderdopers'!) geven m.i. alleen maar een lastig en moeilijk oplosbaar knelpunt aan: doop en geloof zitten JUIST aan elkaar verbonden, maar bij een baby is het geloof zo moeilijk te duiden.
De theorie van Hans Schaeffer (en die van Hendrik) zijn m.i. slechts een zoveelste poging om een en ander met elkaar te laten rijmen.
Toch vind ik het wel de moeite waard om het onderzoek
voort te zetten, geredeneerd
vanuit mijn stelling... Op
welke wijze komt dan een
eventuele (t.b.v. het
experiment stel ik dat verband nu even ter discussie...) relatie tussen "geloof" en "doop" onder spanning te staan...?
Het zou me niet verbazen als we dan in de kern twee
afzonderlijke betekenissen van die doop tegenkomen... (Dat zou het grote verschil in visie tussen "verbondsdopers" en "geloofsdopers" wellicht kunnen verklaren... En het wederzijds begrip wellicht kunnen vergroten tussen de "aanhangers" van een van de bestaande visies....?!)
De 2 betekenissen die ik vooraf vermoed:
1) de doop als teken van ons "sterven en opstaan in Christus" (als teken van een
vervulde realiteit!)
2) de doop als een "rite de passage"; zoals de m.i. doop
ook in de Vroege Kerk veelal werd opgevat... (incl de voorafgaande catechese, vastenperiode, etc) Als ondersteuning van het proces van "bekering" van de gelovige...
Een éénzijdige opvatting van de doop (benadrukken van één van beide betekenissen ten koste van de ander) brengt ook duidelijke
nadelen met zich mee.... Resp:
1) het gevaar om Gods genade te "goedkoop" te achten (om in Bonhoeffertermen te spreken); met mogelijke gevolgen voor het daadwerkelijk "leven van een nieuw leven"...
2) het gevaar om die doop hierbij te beschouwen als een "nu of nooit" moment; als
het overgangsmoment waarna het "oude leven"
nooit meer de kop op kan of mag steken op straffe van...
Deze punten maken in ieder geval (naar mijn smaak) vaak de kern uit van de "verwijten" over en weer tussen de beide "doopkampen":
1) men leeft niet
echt als een "wedergeboren christen" (= er
moet toch een
rite de passage zijn geweest waarna het "gij geheel anders" geldt?)
vs
2) men legt een
te sterke nadruk op het eigen
menselijke aandeel bij het verkrijgen van de genade; Gods genade is niet door een menselijke handeling
af te dwingen (of iets dergelijks - ik kan zo even geen "sterker" punt bedenken...)
Verdere vragen, die dan zo bij me boven komen:
Kloppen bovenstaande aannames? Zou het zo kunnen zijn dat voor
beide visies een bijbelse basis te vinden is (dat zou me niet verbazen...)? En vooral: Zijn beide visies dan toch
ook op de een of andere wijze te verenigen??
Maar de voornaamste,
eerste vraag: HOE zijn "geloof" en "doop" aan elkaar gekoppeld??