quote:
yvon777 schreef op 21 juni 2011 om 17:29:[...]
leuk interessant topic
ik zie dat er veel verwarring is over zondaar zijn, ik begreep dat ook nooit echt goed. Maar eigenlijk is het heel simpel.
In Christus zijn we heilig. Niet omdat wij zo goed presteren, maar juist doordat Jezus de straf droeg van ons, die vroeger (en sommigen van ons nu nog) zondaar waren. Het is een geschenk dat we van zondaar over mogen gaan naar een heilige enkel door genade!!
De wet veroordeelt ons niet meer (wat ons zondaars maakt).
De zonde veroordeelt je alleen als je (nog) onder de wet leeft.
Maar door met Christus te sterven worden we rechtens vrij van de zonde (er is geen wet meer die ons veroordeelt, want Christus hier is hiervoor veroordeeld door de kruisdood die hij droeg voor hen die in Hem willen geloven en met Hem mogen sterven).
Onze ommekeer van zelf doen, naar overgave zodat Hij Zijn wil in ons bewerkt (bekering) brengt ons van de dood in het leven.
Want de wet maakt dood, maar de Geest maakt levend.
Samengevat: Zo zijn we niet langer onderworpen aan het oude systeem van de wet (die de dood bracht), maar dienen we God in de nieuwe orde van de Geest (het leven).
Zolang ik de bekering niet kende, begreep ik dit ook niet. Maar toen ik mn leven en mn eigen ploeteren mocht verliezen in Zijn handen, leerde ik het nieuwe leven kennen door Zijn Geest. Jezus Christus is het antwoord op alle vragen. Hij is de eerste en de laatste, glorie aan Hem die het leven geeft!! (l)
Hier spreek je denk ik over één aspekt van het begrip "zonde": het niet "
normaal" zijn van een persoon: het niet voldoen aan de wet, de norm... En de verbintenis tussen norm en
straf... Ik ben het met je eens dat het NT leert dat "er geen wet meer is die ons veroordeelt"... Alleen denk ik niet dat God de
norm heeft aangepast... Maar dat Hij voornamelijk iets heeft gedaan met het onderdeel "
straf"... "Gods gerechtigheid moet
vervuld worden", leert Christus... De wet
blijft zeggenschap houden (Mat 5:18), alleen niet meer tot de
dood er op volgt: Gods Woord is ons
Leven geworden! Die Thora is geen
last meer, maar onze (
voor- en)
eindbestemming...
Christus is het Woord van God...
quote:
[...]
Je kijkt alleen naar 'vlees'. (dat geeft niet hoor, is geen beschuldiging
maar als je alleen dat ziet zal je het (nog) niet begrijpen (het is alleen geestelijk te beoordelen (1 kor 2))
Wat uit vlees geboren is is vlees (alle mensen), maar wat uit de Geest geboren is is Geest (zij die met Hem zijn gestorven en nu in nieuwheid des levens wandelen (Rom 6))
Weet je, ik wist dat ik niet tot goeie daden in staat was. Al helemaal niet die goed genoeg zijn voor God. Niet 1.
Toen was ik een zondaar, want de wet veroordeelde mij.
Nu ik met Christus heb mogen sterven ben ik opgehouden voor de wet te bestaan.
Zij oordeelt mij niet meer.
Daarnaast leer ik Zijn wil kennen door Zijn Geest.
Steker nog, Hij bewerkt het werken en willen in mij. Ik ben vrijgekocht! niet langer slaaf van de zonde, maar kind van God door Jezus Christus.
En wanneer je door Hem geleid wordt ben je gelijk aan de wind. Je hoort hem wel, maar je weet niet waar hij vandaan komt of waar hij heen gaat. Zo is het ook met iedereen die geboren is uit de Geest.
Dus door de wet weten we dat we zondaar zijn. Zo lang we onder de wet leven zijn we dood = zondaar.
Door te sterven met Christus mogen we met Hem opstaan in een nieuw leven. Wat maakt dat we heilig worden. Hij komt immers in ons wonen. Niet uit verdienste niet om wie wij zijn, of wat we wel of niet doen, maar door genade alleen.
Maar ik denk dat hier een
ruimere betekenis van het begrip "zonde" om de hoek komt kijken: die van "het missen van het
doel". Door zijn/haar eigen gang te gaan heeft Adam/Eva het leven verspeeld... Zijn/haar doel gemist... Dat doel?
Mens te zijn naar Gods beeld... Naar het beeld van zijn Zoon (onze "voorbestemming": wij waren
tevoren al bestemd om te lijken op Hem...)
En in die zin kan je zeggen dat iedereen die nog niet op Christus lijkt "zijn doel mist"... Tenminste: als hij tijdens zijn leven niet tenminste op dat doel
af gaat... Doelgericht
blijft leven... "
Blijft geloven in Christus"... En op die manier zie ik alles in mezelf dat nog niet lijkt op dat "Beeld van God" als "zonde": het missen van het doel: de
voorbestemming... Maar blijf ik gericht op Christus, dan is mijn
eindbestemming al door God verzekerd!! En dat doel is een "leven in Christus": in Hem, door Hem opgewekt worden op de laatste dag (Joh 6:40 o.a.) waarbij Hij "ons armzalig lichaam zal gelijkmaken aan zijn verheerlijkt lichaam" (Fil 3:21).
Ik kijk inderdaad naar het "vlees". Dat Paulus in Fil 3 ons "armzalig lichaam" noemt... Niet omdat God ons een "schamel pak" zou hebben aangemeten... Maar vanwege de dagelijkse strijd tegen onze "ondeugden"... Christus
wil wat met dat "vlees": het aan
zijn verheerlijkt lichaam
gelijkmaken...
Paulus leert:
Fil 3:10 Ik wil Christus kennen en de kracht van zijn opstanding ervaren, ik wil delen in zijn lijden en aan hem gelijk worden in zijn dood, 11 in de hoop misschien ook zelf uit de dood op te staan.
12 Niet dat ik al zover ben en mijn doel al heb bereikt. Maar ik houd vol in de hoop eens dat te kunnen grijpen waarvoor Christus Jezus mij gegrepen heeft. 13 Broeders en zusters, ik beeld me niet in dat ik het al heb bereikt, maar één ding is zeker: ik vergeet wat achter me ligt en richt mij op wat voor me ligt. 14 Ik ga recht op mijn doel af: de hemelse prijs waartoe God mij door Christus Jezus roept. 15 Hierop moeten wij ons allen als volmaakte mensen richten. Mocht u er op enig punt anders over denken, dan zal God het u wel duidelijk maken. 16 In ieder geval, laten we op de ingeslagen weg voortgaan. Paulus heeft op het moment dat hij dit schrijft zijn doel
nog niet bereikt... En roept zijn toehoorder op om voort te gaan op de ingeslagen weg, het oog op het doel gericht. En dat doel is
Christus...
NB: let op dat Paulus in Rom 8 spreekt over de WIL van het vlees en de WIL van de Geest waardoor men zich kan laten leiden...
De Geest staat ons bij in het WILLEN voldoen aan de "norm": gericht te blijven op Christus, op ons einddoel...
Maar onze
eigen wil leidt ons af van dat doel...
En ik denk dat een mens nog
steeds zondigt zolang hij/zij niet
volkomen voldoet aan Gods norm... Hij/zij is nog
steeds op weg naar de
eindbestemming... En zolang we daar niet zijn aanbeland zijn we nog steeds gebroken mensen... Mensen vol hoop, maar nog steeds niet "volmaakt"...
En dan geldt nog steeds de oproep van Jezus:
Wees dus volmaakt, zoals jullie hemelse Vader volmaakt is. (Mat 5:48)