Ik denk dat Koen - in elk geval op 't punt van gevoelens- de zaak goed scherp stelt.
Onze Zwever maakt 't zichzelf namelijk wel heel makkelijk, door het in praktijk brengen van homofiele gevoelens in één moeite door op dezelfde lijn te plaatsen als liegen, stelen, bedriegen, etc.
Nou durf ik van die laatste zaken de stelling aan dat die voortkomen uit hebzucht / egoïsme - anders gezegd: de drijvende kracht erachter is uit de duivel.
Ik wel er wel een paar honderd Bijbelteksten onderzetten, maar dat lijkt me buiten discussie. (Liegen etc, ter bescherming van een ander (de zgn. noodleugen) laten we hier maar even buiten beschouwing).
En dan?
Kun je met dezelfde kracht van bewijs zeggen, dat iemand die z'n liefde voor iemand van hetzelfde geslacht uit, gedreven wordt door egoïstische, dan wel duivelse motieven?
Ja, ik weet: God heeft 't niet zo bedoeld. Anders was na 930 jaar of zo de mensheid opgehouden te bestaan.
En ik weet ook dat daarna de zondeval kwam: gigantisch veel in de/onze natuur werd verziekt. Door onze (collectieve!) schuld.
Kinderen werden blind geboren, of doof, of...
Een straf van God, zei men (d.w.z.: gelovigen). Maar: lees dan 's II Samuël 9 of Johannes 9!
Wij (moderne mensen/gelovigen) werden wijzer en bedachten dat dergelijke mensen niet anders, laat staan minder waren dan anderen. En daarbij: met behulp van braille, dovenspraak/gebarentaal (of welk middel dan ook) werd duidelijk dat mensen met een dergelijke handicap eigenlijk prima konden functioneren temidden van andere, 'gewone' mensen...
Maar... een homofiel - wat is dat dan?
Ook zo iemand met een handicap?
Ik zei dat laatst in een iets breder gezelschap en dat werd niet in dank ontvangen: namelijk door een luisteraar die vader was van een homo-zoon. Hij maakte me erop attent dat zo'n opmerking als verrekte pijnlijk kon worden ervaren.
Wel: DAT snap ik!
Aan de andere kant weet ik uit ervaring ook: homo's zijn niet per definitie 'mietjes'.
Dus wil ik mogen zeggen, dat je, als je je homo bent, een 'handicap' hebt. Met een dubbele bodem - dat woord. Dat wel. Positief: je hebt een aantal frequenties waar veel anderen geen ontvanger voor hebben - maar ook negatief: de bandbreedte van jouw verlangens is niet compatible met die van de Ontwerper.
Ik geef toe: wat volgt is ietwat associatief: maar, als je doof was kreeg je zo een gehoorapparaat - en als je blind was, kon je, op kosten van de belastingbetaler, braille leren. Ofwel: men doet z'n uiterste best om je 'handicap' te verlichten. En: wee je gebeente, als je er belachelijk over doet!
OK.
Terug naar de homo.
Nogmaals: ik wil 't -in elk geval 'for the sake of argument'- een 'handicap' noemen. Dat klinkt lullig - dat weet ik. Maar -en daar gaat 't me om- je kunt volgens mij niet (en zeker niet per definitie) de homofiele geaardheid een duivelse, zondige instelling noemen.
Of durft hier iemand die stelling aan?
Misschien dat dan eerst de definitie van 'liefde' aan de orde moet komen: dat -wil dat woord die naam waard zijn- het gaat om een (dienende) gerichtheid op de ander. Bijbelse, christelijke liefde dus.
Alla - dan vallen veel homo's door de mand.
En: veel (christelijke!) hetero's...
Maar goed - da's makkelijk scoren.
Ik ga tenslotte voor de stelling, dat je, als je homo bent, niet normaal bent.
En vervolgens: nou èn?!
Het lijkt me nou net het kenmerk van Christenen, dat ze mensen van allerlei (!) slag een thuis kunnen bieden - in navolging van hun Heer. En ook dat diezelfde Christenen, in navolging van diezelfde Heer, medegelovigen met een stoornis/handicap/whatever, alle mogelijke hulp(middelen?!) bieden om volwaardig mee te functioneren in de gemeenschap.
Dawast