quote:
Ozombi schreef op 22 december 2012 om 01:24:pjotr::
Ik heb geen idee wat je precies gelooft, en ik heb ook geen idee wat de meeste christenen nu eigenlijk geloven.
" geloof in God en geloof in Jezus Christus " is nu niet bepaald een heldere omschrijving van geloof in het goddelijke.
Geloof in God en in het goddelijke is vaag. Christenen geloven dat je God alleen kunt kennen door Jezus Christus. Wat andere godsdiensten en stromingen leren kan waardevol zijn, maar is niet genoeg.
Tim Keller schreef: “Toen het christendom in de wereld kwam werd het niet als een religie beschouwd. Het was een non-religie. De Romeinen noemden christenen dan ook atheïsten. Want wat het christendom over de geestelijke werkelijkheid zei, was uniek en paste niet in de categorie waarin religies thuishoorden."
quote:
Het zou goed zijn als christenen een omschrijving kunnen geven - al was het maar voor zichzelf - zonder de begrippen " God " en " Jezus Christus " daarin te betrekken. Wie dat niet kan, weet feitelijk niet wát ie precies gelooft. De dingen vaag houden is een teken van twijfel en onwetendheid. Christenen verklaren vaak een rotsvast geloof te bezitten maar omschrijven dat in vage termen die niets zeggen. Om jezelf richting te geven is het nodig de zaken duidelijk voor ogen te zien.
Het begrip God weglaten, lijkt mij lastig. Iets of iemand die boven de mensen uitstijgt, daar gelooft het grootste deel van de mensheid in. Er zijn maar weinig echte atheïsten. Er is bij mensen dus besef van het goddelijke.
Rationeel moet het goddelijke ook onderbouwd kunnen worden, maar dat laat ik graag aan anderen over (iemand als C.S. Lewis heeft dat gedaan, verwacht ik). Ik volsta er hier mee dat de natuurwetenschappelijke verklaring van het heelal niet voldoende of afdoende is. Achter de oorzaken kunnen altijd weer andere oorzaken zitten. Het waarom wordt niet duidelijk.
God en het goddelijke blijven vaag, zozeer zelfs dat er mensen zijn die zeggen dat je God niet kan kennen. Christenen geloven dat Jezus Christus God heeft doen kennen. Het “begrip” Jezus Christus kan je dus niet weglaten, zonder het geloof van zijn betekenis te ontdoen. Althans dat denk ik. In sommige kerken heb ik diensten meegemaakt dat de naam Jezus Christus niet werd genoemd. Dat vond ik heel vreemd, maar ik wil er, op basis van die ene dienst, niet over oordelen. Ze hebben daar misschien een andere golflengte, die alleen zeer ervaren gelovigen begrijpen.
Wat is dan dat bijzondere van het geloof in Jezus Christus? Ten eerste dat God toen op aarde heeft ingegrepen in de geschiedenis. Waar God normaliter schuil gaat achter het wereldgebeuren, zijn hand heeft in de geschiedenis, zoals in de Joods-christelijke traditie wordt beleefd, daar was God zichtbaar in de mens Jezus. Tot die tijd was de wereld van God los, beheerst door de tegenstander van God. Door wat God in Jezus heeft gedaan, is die tegenstander uit zijn macht gezet en heeft hij niet meer vrij spel over de mensen. Ten diepste gaat het niet om ethiek - wat we doen, maar om wat we zien. Kijken we naar de wereld, dan zien we chaos en kunnen we niet geloven dat God regeert. Kijken we naar Christus, die nu in de hemel troont, dan komt al het andere in een totaal ander licht te staan. Zien we ons eigen leven, met al onze begeerten, dan zijn we geneigd om daartegen te gaan vechten, vanuit goede bedoelingen. Kijken we naar Christus, dan zien we dat we geliefde mensen zijn, gered en dan negeren we de neiging om op die manier te vechten.
Ten tweede heeft die kijk op de geschiedenis (Gods ingrijpen door Jezus) ook gevolgen voor ieders persoonlijke geschiedenis. Het leven van een volger of leerling van Jezus begint met een bepaalde ervaring, gebeurtenis of visioen. Daarin ervaart diegene iets groters dan hem/haarzelf. Christenen zeggen altijd dat het niet met henzelf is begonnen, maar dat hun ervaring is dat God/Jezus in hun leven is gekomen. Dat begin drijft hen om het roer in het leven om te gooien en Jezus te gaan volgen. Het leven daarna is als een weg die men loopt. Die weg, en alles wat men daarop tegenkomt, wordt geduid vanuit het geloof in Jezus Christus. De gemeenschap – niet het stenen gebouw – is belangrijk omdat iedere leerling/volger op een andere plek in zijn/haar ontwikkeling is. Je hebt elkaar nodig om te leren. Bij het leren zijn gelijkenissen en verhalen belangrijker dan ethische voorschriften. Deze verhalen houden een spiegel voor en helpen je jezelf en de wereld te duiden.
Christenen leven in de hoop dat het straks allemaal beter wordt, maar die hoop werkt ook nu al in hun leven door, dat hun eigen leven beter is dan vroeger, omdat ze niet meer in de duisternis, maar in het licht wandelen.