quote:
Dan zouden wij niet wedergeboren zijn. Zowel jij als ik zijn immers als baby's gedoopt en niet als volwassenen gedoopt. Van mij mag je gerust de proef op de som nemen. Er zijn gemeentes die volwassenen dopen, zonder dat je moet breken met je eigen PKN-gemeente. Zoals bij de vol evangelischen bij ons.
Ik ben niet van de overtuiging dat je daardoor een verbond met God die Hij aanging nu breekt, vanwege "overdopen". Als je de behoefte voelt om serieus aan de volwassendoop deel te nemen, dan geloof ik dat God daar best waardering voor kan hebben. Al geloof ik ook dat geloofsbelijdenis doen ook net zo gedaan kan worden.
Ik ken een getuigenis van iemand die eens belijdenis had gedaan, maar later bedacht dat hij niet bewust genoeg belijdenis had gedaan. Hij besloot het over te doen en de kerk vond dat prima. Toen hij voor de tweede keer belijdenis deed, zag hij engelen in de kerk die hem lieten blijken dat God heel blij was met deze keuze.
Het geloof staat voorop.
quote:
Heb je daarvan gegevens?
Doorgaans zie ik weinig afhakers onder de mensen die als volwassene gedoopt zijn, omdat zij op de juiste wijze door onderdompeling zijn gedoopt en er uiteraard zelf bewust voor kiezen, ipv dat ouders ervoor gekozen hebben.
Ben benieuwd of hier officiële cijfers van zijn.
Cijfers hebben de EO eens laten zien. De meeste volwassendopers breken later met de evangelische gemeente en worden weer lid van de kerk waar ze ooit uit kwamen. De PKN kent de grootste toestroom. Vaak om de zelfde redenen als dat ze uit de kerk waar ze mee opgegroeid zijn weg zijn gegaan.
Ik ken zelf persoonlijk een meid van onze club die na de volwassendoop randkerkelijk werd. Dat is niet breken met haar geloof, maar ze staat nu buiten de gemeente. Bij haar ben ik als haar (amateur) fotograaf in haar doopdienst geweest. Ik had haar toen der tijd op de tienerclub van de YFC.
Een vriend van me had eens een relatie met een evangelische meid. Ze vertelde dat ze met een grote groep jeugd in de gemeente was opgegroeid. Ze lieten zich volwassen dopen, maar verlieten de gemeente toen ze een niet gelovig vriendje kregen. Slechts een enkeling bleef over. Ook als je hen destijds toen ze er nog waren vroeg of ze zich ergens voor in wilde zetten, waren ze altijd dol enthausiast over de aangedragen ideeën, maar wilden zelf dat niet oppakken.
Een volwassendoop is geen garantie voor volharding.
Je kent de gelijkenis van de zaaier. Er is zaad dat opgepikt wordt door vogels. Andere zaad komt op, maar verschroeid in de zon. Weer ander zaad verstikt tussen de doorns en de distels. Je hebt ook zaad dat vrucht geeft.
Veel christenen verschroeien in de zon. Dat zijn christenen die dol enthausiast tot geloof komen, maar als er weerstand op hun wegen komen, verschroeid hun geloof. Zijn volharden zich niet. Het zelfde idee als het huis dat op zand gebouwd is. Het gaat stormen en het huis stort in elkaar. Het zaad dat verstikt tussen de doorns en de distels zijn christenen die niet toe komen aan Gods werk door de drukte van hun leven. Werk, hobbie's etc.. ze komen daardoor niet aan God toe.
Heel veel christenen worden door de duivel zo in slaap gesukkeld. Heel veel middelen kent de duivel daarvoor. Media, werk, hobbies. Alles kan je in beslag nemen, van dat wat je geen schatten in de hemel oplevert. Als je een meid bent en de duivel weet jou via een leuk vriendje van Jezus weg te trekken, dan doet hij dat. Als je een jongen bent en de duivel weet je door een leuk meisje van Jezus weg te trekken, dan doet hij dat. Of wat dacht je van "topsport"! Geen middel is de duivel te gek, of hij zet het in. God bewaakt enkel de grenzen. De beproeving zal nooit te zwaar voor je zijn, maar je moet er wel in Jezus in volharden. Dat is ook een reden waarom ik geloof dat je zonder Gods hulp nooit in de hemel kan komen. De duivel zou ons zonder Jezus' hulp ons veel te machtig worden. We zijn van onszelf te zwak om weerstand tegen hem te kunnen bieden.
God zegt ook ergens in de bijbel dat Hij zijn meest vooraanstaande engelen in zet om de zwaksten die bij Hem horen tegen de duivel te beschermen.
Dit doet me denken aan de woorden van een charismatisch katholieke exorcist, pater Amadeüs. Ik heb hem als tiener horen spreken op een festifal van de YFC in een tent. Hij zei dat God naar alle mensen beschermengelen stuurt. Dat had hij gezien, maar christenen hebben twee keer zo veel beschermengelen. Volgens hem hebben we heel veel engelen om ons heen. Ieder christen een hele groep. Hij was ook een keer op bezoek bij Jomanda. Hij zag echter dat Jomanda geen engelen om zich heen had, maar een hele groep demonen had. Toen zijn engelen haar demonen troffen, werd Jomanda helemaal door de dolle. Ze gebood de pater direct te vertrekken. Dat deed hij dan ook. Hij had daar niets bij haar te zoeken.
quote:
Dat komt alleen voor bij kinderdoop, het kind heeft geen enkel benul dat deze gedoopt wordt, laat staan waarom deze gedoopt wordt.
Ik heb wel eens het idee dat het idee "de Heilige Geest zal over je uitgestort worden" heel sterk is bij de genen die zich als volwassenen laten dopen. Achteraf komt er dan een tijd waarin het geloof in een crisis raakt. Die verwachte opwekking loopt op een teleurstelling uit. De druk wordt als te zwaar en te veel van je vragend beschouwd. De hype waar ze in zaten raakt over.
Veel plotseling bekeerde christenen beleven zo'n terugval. Voor je het weet verstik je in de doorns en de distels of verschroei je in de zon.
Dat het geloof ook beproevingen en verzoekingen inhoudt is iets wat onderbelicht is in het christendom van vandaag.
quote:
Bij volwassen doop komt dat niet voor, men vraagt immers bewust om vergeving van de zonden uit het verleden. De volwassene laat bewust zijn oude ik "begraven" in het watergraf om weer op te staan met de nieuwe ik uit dat water"graf" als wedergeborene.
Waarna vaak een sterkte terugval komt, wat voor velen een teleurstelling oplevert. De duivel laat je namelijk niet zomaar gaan. Je geeft hem maar één vinger en hij grijpt je hele hand. Bekering blijkt dan zo maar vaker te moeten.
De beproevingen en verzoekingen. De duivel verzoekt je hier mee, God beproeft je hier mee. De bedoeling is dat je stevig in Jezus Christus blijft en na elke terugval weer naar Hem je toevlucht zoekt.