Fatsoen heeft ook met tolerantie te doen.
Wat de een "fatsoenlijk" vindt, is nog lang niet voor een ander hetzelfde. Fatsoen heeft met "norm" te maken. En dit is zo wat van tijd en plaats afhankelijk. Ik heb er eens een stukje over geschreven:
Er zijn mensen, die het volstrekt normaal vinden, in het openbaar te boeren.
Naar het heet, zijn er andere, die zich hieraan ergeren en dit gedrag asociaal vinden.
Er zijn mensen, die het volstrekt normaal vinden, dronken te zijn.
Naar het heet, zijn er andere, die zich hieraan ergeren en dit gedrag asociaal vinden.
Er zijn mensen, die het volstrekt normaal vinden, in hun neus te peuteren.
Naar het heet, zijn er andere, die zich hieraan ergeren en dit gedrag asociaal vinden.
Er zijn mensen, die het volstrekt normaal vinden, een slippertje te maken.
Naar het heet, zijn er andere, die zich hieraan ergeren en dit gedrag asociaal vinden.
Er zijn mensen, die het volstrekt normaal vinden, eten te verkwisten.
Naar het heet, zijn er andere, die zich hieraan ergeren en dit gedrag asociaal vinden.
Er zijn mensen, die het volstrekt normaal vinden, bij elke gelegenheid "van mijn kloten" zeggen.
Naar het heet, zijn er andere, die zich hieraan ergeren en dit gedrag asociaal vinden.
Er zijn mensen, die het volstrekt normaal vinden, de kat mee naar bed te nemen.
Naar het heet, zijn er andere, die zich hieraan ergeren en dit gedrag asociaal vinden.
Er zijn mensen, die het volstrekt normaal vinden, hun kleren overal te laten rondslingeren.
Naar het heet, zijn er andere, die zich hieraan ergeren en dit gedrag asociaal vinden.
Er zijn mensen, die het volstrekt normaal vinden, zich niet aan de verkeersregels te houden.
Naar het heet, zijn er andere, die zich hieraan ergeren en dit gedrag asociaal vinden.
Er zijn mensen, die het volstrekt normaal vinden, belastingen te ontduiken.
Naar het heet, zijn er andere, die zich hieraan ergeren en dit gedrag asociaal vinden.
In geval u zich noch niet herkend heeft - ook voor u zijn er zeker regels, die anderen voor absoluut asociaal houden.
In elke samenleving zijn er regels, waarmee anderen niets kunnen beginnen, ja zelfs voor totaal onmogelijkheid houden.
Hoe komt het dat iedereen er toe neigt, zijn eigen normen voor de algemeen geldende te houden?
Is de verscheidenheid in "gedragskultuur" niet het karakteristieke, dat de mens van andere levende wezens onderscheidt?