Formulieren van eenheid

[elle]

De uitspraak 'God handelt vanuit de toekomst' lijkt me niet te rechtvaardigen op grond van psalm 103 (Zo ver als het oosten is van het westen, zo ver heeft hij onze zonden van ons verwijderd). Daar staat dat het verwijderen gebeurd is, maar niet dat dat van de toekomst afhangt.

Je bent nu al gerechtvaardigd, door Christus, voor God. Paulus noemt dat 'dood voor de wet'. God ziet de slechte dingen die we doen niet, omdat we in Christus zijn (Romeinen 7:4-6). Rom 8:1: Dus wie in Christus Jezus zijn, worden niet meer veroordeeld.

Het laatste deel van de dordtse leerregels gaat daarover.

quote:

Artikel 1
Degenen die God naar zijn voornemen roept tot de gemeenschap met zijn Zoon, onze Here Jezus Christus, en door de Heilige Geest opnieuw geboren doet worden, verlost Hij wel van de tirannie en slavernij van de zonde1. Maar Hij verlost hen in dit leven niet helemaal van het vlees en het lichaam der zonde2.

Artikel 2
Hierdoor zondigen zij in hun zwakheid elke dag weer en zelfs aan de beste werken van de heiligen kleven gebreken1. (...)

Artikel 4
Gods macht waardoor Hij de ware gelovigen in de genade bevestigt en bewaart, is zo groot, dat zij niet door het vlees overwonnen kan worden1. Toch werkt God bij de leiding van hun leven niet altijd zo in de bekeerden, dat zij in sommige gevallen door hun eigen schuld niet zouden kunnen afdwalen van de weg waarop zij genadig geleid worden; zij worden dan verleid door hun zondige begeerten en volgen die. (...)
Wanneer zij dit niet doen, bestaat niet alleen de mogelijkheid dat zij door het vlees, de wereld en de satan meegesleept worden en tot zware en afschuwelijke zonden gebracht worden, maar gebeurt het ook werkelijk dat zij daarin - en God laat dit rechtvaardig toe - soms worden meegesleept. (...)

Artikel 6
Want God, die rijk is aan barmhartigheid, neemt naar het onveranderlijk voornemen van de uitverkiezing de Heilige Geest niet helemaal van de zijnen weg, zelfs niet wanneer zij zo treurig in zonde zijn gevallen1. Hij laat hen ook niet zo diep vallen, dat zij de genade van de aanneming tot kinderen en de staat van de rechtvaardiging verliezen, of dat zij de zonde tot de dood of de zonde tegen de Heilige Geest bedrijven en helemaal door God verlaten, zich in de eeuwige ondergang storten2.

Artikel 13
Bij hen die weer opgericht worden, nadat zij in zonde gevallen zijn, herleeft het vertrouwen te zullen volharden. (...) Dan zal het aangezicht van God, die met hen verzoend is, zich niet weer van hen afkeren wegens misbruik van zijn vaderlijke goedheid. (...)

(En nog veel meer artikelen gaan er over. 't Gaat alleen stapje voor stapje, dat maakt 't lezen lastig.)

Geen van de belijdenisgeschriften heeft het over hoe God precies naar jou kijkt. Ik denk dat dat in die tijd niet zo speelde. Wat ze belangrijk vonden kaartten ze wel aan: waarom je nog verkeerde dingen doet als je uitverkoren bent, waarom je toch zeker mag zijn dat je -zonde en al- rein voor God zal staan op de dag des oordeels.

't Komt neer op: Je bent geen slaaf meer van de zonde. Je bent nog niet verlost van je zwakke vlees (art 1). Ondanks alle genade heb je daar nog last van, en doe je zondige dingen (art 2,3). Maar God houdt je altijd vast (art 6). Want God is met jou verzoend (art 13).
Dus: je bent vergeven. Da's voltooide tijd. Dus dat is gebeurd, en daarbij wordt niet naar de toekomst gekeken. Alleen terug, naar Christus' offer.

De NGB zegt het zo:

quote:

Artikel 22
(...) Want één van beide: òf in Jezus Christus is niet alles wat voor ons heil nodig is, òf dit alles is wel in Hem en dan heeft hij die Jezus Christus door het geloof bezit, al zijn heil3.
Zou men dus beweren dat Christus niet genoeg is, maar dat er naast Hem nog iets anders nodig is, dan is dat een gruwelijke godslastering. Daaruit zou immers volgen dat Christus maar een halve Heiland is.
Daarom zeggen wij terecht met Paulus, dat wij door het geloof alleen, of door het geloof zonder de werken, gerechtvaardigd worden4 (Rom. 3:28). (...)

Jezus Christus is onze gerechtigheid, doordat Hij ons toerekent al zijn verdiensten en al zijn heilige werken, die Hij voor ons en in onze plaats heeft gedaan6. En het geloof is het middel dat ons met Hem in de gemeenschap van al zijn schatten en gaven verbonden houdt. Als deze ons eigendom zijn geworden, zijn zij meer dan voldoende om ons vrij te spreken van onze zonden.

[gaitema]

Met de zonden die zover van ons afgeworpen is als het oosten van het westen ligt, doelde ik op je opmerking over hoe God tegen je aan zou kijken in de toekomst. Dan zal die net als vandaag inderdaad door genade aan de zonden voorbij kijken. Maar God is geenzins vanplan om ons in zonden te laten. Zoals het in artikel 2 staat klopt het wel: we zijn nog steeds zwak hier op de aarde en nog lang niet zoals Adam en Eva eens in het begin waren.

Als ik aan de toekomst denk, waar God naar kijkt, dan kijk ik naar het paradijs. Want dan zal er geen kwaad meer zijn. God is met ons aan de slag gegaan om ons naar dat doel te geleiden.