Geloven vandaag > Levensbeschouwing

Het Woord, geloof, bewijs en zekerheid

(1/42) > >>

Trajecto:
Het Woord, geloof, bewijs en zekerheid

Dit is een nieuw topic dat ik open naar aanleiding van een discussie tussen small brother en Zolderworm in het topic "Homofilie" die daar niet helemaal echt on-topic is. De discussie wordt daar te veel off-topic en wellicht kan dit nieuwe topic als afsplitsing fungeren om on-topic verder te praten.

Het is een belangrijke zaak: hoe bezien we de Bijbel en hoe is ons geloof te karakteriseren?
Wat is de Bijbel? Is de Bijbel het onfeilbare Woord van God?
Als dat voor je zo is, geloof je dat dan of is het een zekerheid? Of beschouw je die twee opties als hetzelfde? Of is er misschien bewijs?
En, Woord van God, wat is/betekent dat? Kan men God de auteur noemen van de Bijbel, die de schrijvers inspireerde? En hoe weet je dan dat dat die inspiratie feilloos was? Is er bewijs of geloof je het gewoon?
Hoe bedoelen wij inspriratie precies, of is dat divers, afhankelijk van welk Bijbelboek we lezen?

En als God auteur is, hoe moeten we dat dan opvatten?
Denk bijvoorbeeld eens aan de psalmen. Is God daar auteur?
Als ik bijvoorbeeld aan een weldoener een dankbrief zou schrijven dan is die weldoener weliswaar degene die mijn dankgevoelens heeft doen opkomen en een dergelijke redenatie is toepasbaar bij een psalm die God looft en prijst, maar in het geval van de eerdergenoemde weldoener zal toch niemand de weldoener de auteur van mijn dankbrief noemen. Moet ik dat wel doen bij een psalm die God looft en prijst? Is God daar auteur?
En als dat niet zo is, dan geldt toch niet dat God de auteur van de integrale Bijbel is... Of toch wel?

Tot zover even de aanzet tot discussie en verdere discussie.

dingo:
Om even te knippen en te plakken van een ander forum: Ik geloof niet in de onfeilbaarheid van de bijbel, wel in de onfeilbaarheid van God zoals die in de bijbel beschreven wordt en gekend wil worden. Ik zie de bijbel ook niet als een historisch-wetenschappelijk geschiedenisboek maar als evangelie: blijde boodschap dat we ondanks ons mensen we toch gered zijn door Jezus Christus.

Ozombi:
De bijbel is een boek dat aan aardse mensen een aantal geestelijke inzichten aangaande het goddelijke wil overbrengen , en doet dit in een vorm die voor aardse mensen te begrijpen is. De letterlijke bijbeltekst alleen zal deze inzichten niet duidelijk maken, want de betekenissen zijn in sluiers gehuld. Het is een exoterische weergave van esoterische waarheden. Exoterisch, want de bijbel is cultuur gebonden net zoals bv de Koran dat is, eveneens exoterisch. Niet esoterisch, want esoterisch is enkel de geheel universele weergave van de inzichten. Zodoende is de bijbel een afgeleid geschrift van " het ongeschrevene" en is God zodoende niet de auteur. God kan uberhaupt geen auteur zijn van iets - althans in de betekenis die mensen onder de term " auteur " verstaan - want God is geen entiteit zoals bv een mens,een zonnestelsel of een galaxie dat wel is. God is abstracte kracht en beweging die het volmaakte beoogt. Over die God wordt in de bijbel de nodige informatie gegeven, zij het op een voor mensen te begrijpen manier. Door middel van fysieke verhalen waarin de boodschappen hopelijk weerklinken. Dat is de bijbel, zo ook de Koran , zo ook de Gita en nog vele andere geschriften die allen over dezelfde zaken gaan.

learsi:
De Schrift zelf laat dat vaak zien, dat de Schrift het letterlijke Woord van G'd is.
Waarbij met zekerheid kan worden gezegd dat dit voor de Tora/Tenach, het OT geldt. Want daarna wordt veelvuldig vewezen.

Romeinen 3
1 Wat heeft de Jood dan voor op anderen? Of wat is het voordeel van het besneden zijn?
2 Veel, in alle opzichten.  Want in de eerste plaats zijn hun de woorden van God toevertrouwd.
De Woorden van G'd staan dus met zekerheid in het OT.

Johannes 7
38 Die in Mij gelooft, gelijkerwijs de Schrift zegt, stromen des levenden waters zullen uit zijn buik vloeien.
Jezus zegt hier Zelf, dat wie in Hem geloofd zoals de Schrift zegt, stromen des levenden waters zullen dan uit zijn buik vloeien.
Geloven zoals de Schrift zegt, dat zijn in ieder geval de evangeliën in het NT.

2 Timoteüs 3
16   Heel de Schrift is door God ingegeven en is nuttig omdaarmee te onderwijzen, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de rechtvaardigheid,
Met zekerheid een verwijzing naar het Tora/Tenach, het OT.

Matteus 5
18 Want, voorwaar, Ik zeg u:  Totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet één jota of één tittel van de Wet voorbijgaan, totdat het alles geschied is.
Met zekerheid een verwijzing naar de Tora/Tenach, het OT, dat elke jota, elke letter daaruit zal geschieden voordat Jezus wederkomen zal.

Lucas 21
33 De hemel en de aarde zullen voorbijgaan, maar Mijn woorden zullen geenszins voorbijgaan.
Dezelfde woorden maar nu over Zijn Woorden, welke in de evangeliën zijn vastgelegd.

Tel daar tot slot bij op hoe we kunnen lezen dat G'd Zich bemoeid heeft tot in het meest kleine detail met de bouw van de ark. Zowel de ark van Noach als de ark in de woestijn. De tent, de offer artikelen, alles.
De Schrift laat zien dat G'd Zelf Zijn Wil en kennis en vaardigheden in door hem uitgekozen mensen legt, zodat ze voor 100% zullen doen en kunnen doen, als Hij wil dat het gaat worden.

Als dat met de ark gebeurde, zou G'd dat dan niet doen met iets zeer belangrijks als Zijn Woord in de Schrift?
Zou G'd, als het Woord van G'd niet geheel door Hem letterlijk is ingegeven, zulke zware straffen zetten op het wijzigen van Zijn Woord in de Schrift?

Zu de satan zoveel moeite doen om het Woord van G'd teniet te doen, als het allemaal niet zo nauw kwam? Is dat niet de beste methode van satan om Joden en Christenen te kunnen misleiden, door het Woord van G'd terzijde te schuiven?

Is niet de beste manier om de vijand te laten verdwalen hun kompas te verminken zodat ze op de voorbestemde verkeerde plaats gaan uitkomen? Beter nog dan het kompas vernietigen of verwijderen?

Of in deze tijd, de vijand te laten verdwalen door de TOMTOM te verminken, of de satellieten die de informatie verstrekken? Beter dan TOMTOM weg te halen of de satellieten te vernietigen?

Oogje:
Dit schreef ik op een ander forum, met enige verbeteringen:

Wat is onfeilbaar? Onfeilbaar is iets als er geen fouten inzitten, als het precies moet doen wat het behoort te doen. En of er geen fouten inzitten, dat kan alleen de maker ervan bepalen. Als wij een foutje menen te zien, terwijl de maker zegt dat het een bewuste functie is, dan heeft hij gelijk. Hoogstends kunnen we dan zeggen dat het een onhandige en rare functie is, maar de maker bepaald wat het maaksel doet. Verreweg de meeste makers zullen hun fouten gewoon toegeven en hun maaksel verbeteren indien mogelijk, omdat het erg ongeloofwaardig kan worden om duidelijke fouten als bewuste functies te verkopen. Mensen zullen je maaksel dan niet meer willen gebruiken.

Ik geloof steeds meer dat er in de Schrift écht geen letter staat dat God er niet in wilde hebben. Ik geloof niet dat de Schrift door God is gedicteerd, omdat zij aantoonbaar en duidelijk door mensen is geschreven, geredacteerd en samengesteld, maar wel dat God erover heeft gewaakt, net zoals Hij over het kerkelijk leergezag waakt. In zekere zin zou ik de Schrift dus onfeilbaar kunnen noemen, omdat er naar Gods bedoeling geen fouten inzitten. Als iets er niet in had moeten staan, dan had het er niet ingestaan. En dat is maar goed ook, want tot op de dag van vandaag maakt de Schrift enorm veel impact op vele mensen, culturen en ook verschillende godsdiensten.

Maar wat moeten we dan met al die wrede oorlogen, soms bizarre wetten, duidelijk cultureel bepaalde wijsheden en verhalen die wetenschappelijk op geen enkele wijze te staven of te bewijzen zijn? Getuigen die dan niet van de vele fouten in de Schrift? Dat ligt er dus aan hoe God de Schrift bedoeld heeft. Als Hij werkelijk een wetenschappelijke verhandeling over het ontstaan wilde geven, als Hij werkelijk ons wilde vertellen dat Hij tot oorlogen en volkerenmoorden heeft opgedragen terwijl Hij liefde zou zijn en als Hij werkelijk van mening is dat je onder de krijgsgevangenen best een mooi meisje mag uitkiezen om mee te trouwen, ook al mocht je eigenlijk geen vrouwen van andere volkeren trouwen, dan lijkt de Schrift ineens een wel heel raar boek.

Het kan echter ook zomaar zijn dat Hij met de Schrift iets totaal anders wilde. De Schrift is opgedeeld in twee delen: het oude en het nieuwe testament. En vooral het oude testament doet ons volgens Paulus de zonde kennen (het nieuwe testament bestond toen nog niet) en is als een tweesnijdend zwaard dat de diepste zieleroerselen van de mens beroerd. Welnu, wat zijn al die gekleurde oorlogsverslagen, primitieve offerwetten, propagandaverhalen, legenden en mythen anders dan een inkijkje in de menselijke, vooral religieuze geest? Wat laat God ons anders zien dan de mens die met God wil gaan en daarbij nogal eens over lijken gaat en God zelfs dingen toeschrijft die ze in zichzelf zou verwerpen? Lees de Schrift en herken er jezelf in, zeker als je die oorlogen nog altijd toejuicht omdat ze zo rechtvaardig zouden zijn...

Als de Schrift echter alleen dát was geweest, dan had ze denk ik niet nu nog bestaan. Al die verhalen over de menselijke geest blijken echter nog vele diepere lagen te hebben, als je tenminste de tijd neemt om de Schrift te leren lezen. Net zoals wijn haar rijkdommen pas prijsgeeft als je de tijd neemt haar te leren drinken. Al die verhalen blijken niet alleen naar de zondige menselijke geest te wijzen, maar ook naar een ideaal vergezicht waarin de mens ten volle het geluk vindt en een hunkering naar een menselijke, begrijpelijke God, die boven het stamdenken uitstijgt, die het recht écht liefheeft en zich zelf er ook aan bindt en die er voor alle mensen is. In al die verhalen, gebeden en wijsheden lees je over de worsteling met God, de discussie met het geweten. Ze blijken ineens toch veel over God te zeggen, alleen op een heel andere wijze dan we ons misschien kunnen voorstellen.

In het westen hebben we het niet zo op échte mensen. Goddelijke geschriften behoren uitsluitend hemelse wijsheden en idealen te bevatten, inspirerende voorbeelden behoren vooral onbereikbaar en dus niet te concreet te zijn en mensen die ziek, oud of lastig zijn en mensen die lijden, die zien we liever niet. Zij passen niet in ons ideaal. Het Evangelie zegt echter: "Zie de mens." In Hem, in de Schrift, in onze naasten. De Schrift confronteert ons met onszelf, laat ons vooral de mens zien. En geeft ons in Christus een handreiking en een verlangen om boven dat menselijke uit te stijgen, om onvoorwaardelijk goed te zijn en zo de eigen menselijke geest te heiligen, te richten op God. Zodat al die menselijke verhalen ineens in een heel nieuw, goddelijk licht komen te staan.

Is de Schrift onfeilbaar? Nee, want zij is door mensen geschreven en mensen zijn per definitie feilbaar. En we zien ook hoeveel mensen misbruik kunnen maken van de Schrift, omdat zij op zoveel manieren te lezen is, zoals elke goede literatuur dat is. Zelfs buiten de bijbelse verhalen om ontmaskert de Schrift de gelovige mens. Maar het is denk ik niet voor niets dat de Schrift al eeuwenlang miljoenen mensen geïnspireerd heeft en nog steeds inspireert en dat de Schrift het meest gelezen en vertaalde boek ter wereld is. De symbiose tussen het laten zien van de zondige, religieuze geest met haar zucht naar oorlog, wetticisme en macht en de liefdevolle, nabije God met zijn verlangen om naast de mens te staan en hem aan te spreken, maakt van de Schrift zonder meer een buitengewoon uniek, zowel goddelijk als menselijk geschrift. Onfeilbaar in wat zij wil laten zien. Maar ja, zal Hij nog dat geloof vinden straks?

Navigatie

[0] Berichtenindex

[#] Volgende pagina