Geloven vandaag > Levensbeschouwing
Begraven of cremeren
HarryK:
Ik kon zo snel geen item vinden over dit onderwerp, dus start ik er zelf een.
We zijn in een paar maanden tijd geconfronteerd met het overlijden van 2 schoonouders. Eén was niet gelovig, en wilde gecremeerd worden, de ander was wel gelovig en wilde begraven worden.
Nu is mij altijd verteld dat je volgens de bijbel niet gecremeerd mag worden.
En dan hoor ik teksten als dat je goed voor je lichaam moet zorgen en zo, ook na je dood. (wel apart, want in de discussie over doneren van organen is dat opeens geen argument meer.)
Tot dusverre heb ik me verder nooit in dit onderwerp verdiept, maar gisteren kregen mij vrouw en ik er toch een gesprek over.
Stel dat één van ons overlijdt, wat doen we dan?
Daarom willen we daar toch eens wat dieper over nadenken, en ben ik ook zo vrij om het punt hier neer te leggen.
Ik heb altijd begrepen dat cremeren vanuit het punt van volksgezondheid de voorkeur heeft boven begraven. Maar als de bijbel een andere richting op wijst, wil ik vanzelfsprekend daar gehoor aan geven.
HarryK:
Via google kom je natuurlijk snel enkele teksten tegen.
In het kort gezegd wordt gezegd als argument tegen cremeren:
- Verbranden werd in het OT gebruikt als straf.
- Andere teksten wijzen op het "opstaan" van de doden, en van opengaan van graven. En dat zou wat lastig zijn als het lichaam verbrand is.
Waarbij ik zou willen opmerken dat van een lichaam dat begraven is, na zo'n 50 jaar ook niks meer over is.
Een voorbeeld van een tekst die inderdaad wijst op begraven:
1 Koningen 14:13 "Heel Israël zal rouw over hem bedrijven en hem begraven, want hij zal als enige van Jerobeam in het graf komen, omdat in hem wat goeds voor de HEERE, de God van Israël, in het huis van Jerobeam gevonden is."
learsi:
Begraven of cremerenBetreft : Begraven of cremeren
Er zijn geen teksten die het begraven van een dode voorschrijven of het cremeren verbieden.
Dat laatste mag niet leiden tot de conclusie: ‘Het is niet verboden, dus mag het.’. We hebben namelijk te vragen naar de strekking van de Schrift en dan kunnen we dit opmerken:
Pro begravena. begraven is een oud Joods en Christelijk gebruik.. In de Bijbel lezen we dat door hen die
God dienden de doden begraven werden. Zie Gen 23:19; 49: 29-33; 50::24-26
Bijkomende zaak:
ons lichaam is niet van onszelf (1 Ko 6:19-20)
onze lichamen zijn leden van Christus (1 Ko 6:15)
onze lichamen zijn tempels van de Heilige Geest (1 Ko 6:19)
wat we met ons lichaam doen bij de dood is dus niet onbelangrijk.
b. begraven wordt in de bijbel vergeleken met planten, of zaaien
- dat ziet vooruit naar de opstanding (zie 1 Ko 15: 35-50)
- christenen verwachten niet de verlossing uit het lichaam, maar van
het lichaam (Rom 8: 23)
De aartsvaders wilden begraven worden in het beloofde land. Zij wilden
daar de opstanding meemaken..
c. een belangrijk voorbeeld vinden we in de geschiedenis van Mozes. God heeft deze
, godsman niet door vuur tot zich genomen en a.h.w. gecremeerd, en op
die manier voorkomen dat men Mozes zou gaan aanbidden (denk aan
de koperen slang (2 Kon 18:4) zoals hij deed met de tweemaal vijftig
soldaten die Elia wilden gevangen nemen, maar God heeft Mozes op
een onvindbare plaats begraven!
d het grote voorbeeld is Jezus Christus. Hij werd begraven en stond daarna op .
(vgl 1 Ko 15::3, 4 en merk op dat Paulus niet sterven en begraven
combineert, maar begraven en opstanding.
Contra crematiea. cremeren is een heidens gebruik
b. daar staat achter de onderwaardering van het lichaam
- de gedachte van incarnatie bij oosterse godsdiensten houdt in dat :
de mens tenslotte het bestaan in het lichaam zal ‘overstijgen’
- de opvatting o..a. van Plato betekent dat het lichaam gezien wordt als een
kerker waaruit de mens bevrijd moet worden.
c in het Oude Testament werden lijken verbrand als een ‘oordeel’ van God,
zie Lev 20:14 en 21::9
In Jeremia 25 zegt G-d dat Hij ervoor zal zorgen dat Zijn vijanden na hen Zelf gedood te hebben, niet begraven zullen worden.
33 De door de HEERE dodelijk gewonden zullen op die dag van het ene einde der aarde tot aan het andere einde der aarde liggen. Er zal over hen geen rouw bedreven worden, zij zullen niet verzameld en niet begraven worden: tot mest op de aardbodem zullen zij zijn.
In Lukas 16 benoemd Jezus een begrafenis in Zijn gelijkenis over de arme Lazarus.
In de Schrift komt begraven 87 maal voor in 80 verzen.
Cremeren is een heidens gebruik;
Kortom, voor mijzelf reden om NIET gecremeerd te willen worden, maar me te laten begraven.
pjotr:
Interessante vraag. Ik voel me vanwege de redenen die Learsi noemt ook thuis bij het begraven.
Wat betreft cremeren, denk ik dat het, net als bij begraven, belangrijk is welke betekenis je er aan geeft. Onlosmakelijk verbonden met cremeren is wat je doet met de as: in een urn of uitstrooien, urn begraven of op de schouw zetten. Welke betekenis hecht je er dan aan?
Cremeren is misschien ook een praktische keuze, bijvoorbeeld vanuit ruimtegebruik (Japan?)
pyro:
Een tijdje geleden vroeg ik me dat ook af, of ik na mijn dood begraven of gecremeerd wilde worden. Terwijl ik dat bij mezelf overwoog, ervaarde ik het verdriet van mijn kinderen bij mijn dood. En dat een graf hen helpt het te verwerken. Het staat dus vast dat ik voor begraven kies.
Als je mij zou vragen hoe ik e.e.a. weet, kan ik weinig zeggen overigens. De genade van God is groot, dat is het enige zinnige antwoord.
Wat betreft de uitleg van schriftuurlijke symboliek en betekenis van het begrafenis ritueel kan ik me uitstekend vinden in de reactie van learsi.
Navigatie
[0] Berichtenindex
[#] Volgende pagina
Naar de volledige versie