quote:
tzigane schreef op 16 november 2012 om 23:26:Heb jij wel eens een 1-op-1-gesprek gehad met iemand met een homofiele geaardheid? Heb jij wel eens kennisgenomen van de specifieke moeiten van een homosexuele christen?
Mijn kennismakingen met homosexuele broers en zussen hebben mij in elk geval een stuk milder gestemd.
small brother schreef op 17 november 2012 om 13:35:Wat ik niet begrijp is dat je niet bij voorbaat al een gedachte had dat de mens er moeite mee kon hebben. Wat ik niet begrijp is dat altijd wordt gedacht aan zonde als iets van demonen en vreselijke mensen die God haten. Dat is namelijk nooit zo simpel. Zij die God liefhebben zijn het meest vatbaar voor zonden. Zij die God liefhebben worden bekeerd tot wereldse geneugten en wereldse omgang en wereldse levensstijl, zodra ze ontdekken dat het ook een stijl kan zijn van mensen die God liefhebben. En ineens weet de christen het: God wil ook worden gediend op die manier. En de woorden bekering en heiliging raken sleets en betekenisloos.
pjotr schreef op 17 november 2012 om 15:45: Je trekt nu heel algemeen, maar laten we het over onze omgang met de homoseksuele medemens hebben.
In de omgang met de homoseksuele medemens word je ook geconfronteerd met je eigen menselijke vooroordelen en ga je, veel meer dan op afstand, je afvragen of je eigen normen wel kloppen.
Een zondaar is in het algemeen geen vervelend mens. Maar een menselijk mens. Een keuze
tegen God kan gepaard gaan met een heel leven vol keuzes
voor God.
Maar alleen de zonden waar vergeving voor wordt gevraagd leveren reinheid op voor God. En alleen keuzes tegen God waarvan wordt teruggekeerd, brengen gemeenschap met God.
In het leven ziet God de mens aan op het hart en de gezindheid om God te dienen en van harte heel het leven te wijden. Geen enkele zonde die de mens tegen zijn wil begaat, wordt hem nog aangerekend. Want in Christus wordt alle zonde van de mens weggedaan net zover als het oosten is verwijderd van het westen.
Maar dat brengt de mens op een nieuw vrij platform van genade, met in de hand het eigen leven. Onbelast. Onbesmet. Verzekerd van winst. Vrij van schande. Vrij van risico. Dat platform van vrijheid is voor de mens. En de mens wordt gevraagd: nu God je alles heeft gegeven en nu God je geheel heeft gewassen en bevrijd en verzekerd van een grotere rijkdom dan die de mens op de wereld kent, en nu God je een zitplaats geeft op de tronen van Jezus Christus, in het heerlijkste heerlijkheid waartoe de schepping ooit in het begin al toe ontworpen was; wat zou jij dan nu doen met je leven dat je zojuist als genadegift hebt gekregen om daarmee te tonen hoezeer je God daarvoor dankbaar wilt zijn??
Wat is dan je antwoord??? Geef je je leven aan Christus??
Of had je nog het een en ander op je eigen planning staan?
Of ben je nog vol van het geschenk dat Jezus gratis aan jou gaf?
Prima dan. Wees er vol mee! En dan Wat is je volgende stap???
Is dat gemeenschap met Christus?
Is dat een voorbereiding op het eeuwige leven?
Is dat een voorleving van de heiligheid van God die eens alom door heel de schepping zal worden erkend?
Is dat een getuigenis van onze band met God tot in de eeuwigheid??
Zijn onze stappen evenzovele wilsverklaringen om God te loven en te dienen en Zijn kindschap waardig te zijn? Zou onze God ons werkelijk vrijheid zonder opvoeding hebben willen geven? Dan had hij toch aan Adam en Eva genoeg gehad en die vlekjes voor lief genomen? Of zou God werkelijk de zondvloed hebben doen komen, als de mens in algemene verzoening valt?
Nee; maar God vraagt het hart van de mens. Dat is de wil, en dat is het gevoel, en dat is de vastberadenheid, en dat is de liefde om Gods kind te willen zijn.
Want wij worden weer teruggeplaatst in Adam. Teruggeplaatst in het paradijs. De volkomen heerlijkheid geeft God aan de tweede Adam terug. Maar nu wordt het kwaad geschift van tevoren: je mag het eerst laten zien. En nu wordt de liefde gelouterd: je mag het tonen. En nu mag je God tegenspreken: je bent je leven lang vrij om te gaan waar je wilt. En nu mag je je bedenken en eerst vallen en in vervloeking leven: want je mag je bekeren. CHRISTUS = ADAM. Wil je kunnen claimen in Christus te kunnen zijn, dan moet je je ook realiseren dat je weer terug in Adams plaats wordt gezet. En dan is de rebound voor Adam in jou: Wat zou je doen als je een nieuwe kans kreeg? Jij zegt: Oh, ik zou U in het paradijs zeker loven en dienen Heer; want ik ben van U en Christus heeft mij vrijgekocht van de zonde!! Nou; God heeft een antwoord voor jou: PRIMA: op jouw woord geldt: heden zul je met Hem in het paradijs zijn. En laat dan maar zien dat je Hem liefhebt ! Want God kent Zijn Zoon en wie in Hem is is herkenbaar. Je kunt dus ook alleen tot God komen door Jezus Christus heen. Je moet één worden met Christus. Dat vraagt heiliging.
Maak je dus geen enkele illusie:
de vrijheid die je denkt te hebben in Christus, is een test. Een test wat je ermee doet als je geen klachten hebt dat God je lastig valt en als je geen argument hebt dat je bent bezwaard door lasten en moeite.
Want er is geen last en geen moeite.
Je bent vrij.
Vrij om te gaan.
Maar voor je gaat; denk terug aan het volk in de woestijn;
verhard je hart niet. Maar keer je hart tot God.
quote:
Je moet namelijk heel sterk geloven dat homoseksualiteit 100% fout is, want als je toelaat dat er ook maar een greintje goeds in zit, dan zal je standpunt vroeg of laat veranderen.
Homoseksualiteit doen is 100% fout. Het is Zonde. Dat is geen geloof in mijn hart, maar dat is de zekerheid van het Woord van God. En ik heb het dus uitsluitend over homoseksualiteit. Want je wilde het nadrukkelijk niet verbreden naar andere vormen van het in de wind slaan van Gods vraag om Liefde.
quote:
Homoseksualiteit is zo verweven met de identiteit van de mens om wie het gaat, dat uitbannen ook het goede kapot maakt.
Exact. De seksualiteit kan zo verweven zijn met de identiteit, dat het uitbannen ook het goede kapot maakt. Welkom in het leven van de mens. Daar is niets
homoseksueels aan. Dat is van elk mens. Dat uitbannnen maakt soms veel goeds kapot; inderdaad. En sommige mensen worden er ontrouw of misdadig of verknipt van. Maar God vraagt om niettemin afstand te nemen van de oude mens, en een nieuwe mens aan te doen in Christus. Dat is een heilig lichaam. Een lichaam dat niet de weg gaat van jouw keuzes en jouw aantrekkingen en jouw gevoel en jouw omstandigheden. Maar een andere weg met anders georienteerde keuzes. Dat mag toch niet echt verbazen? Zelfs in de wereld van de goddelozen is het niet netjes om te begeren wat niet van jou is. Dus altijd zal, ook in de wereld van de goddelozen, er een afstemming zijn van ook externe buiten jou liggende overwegingen van afzien van, of toegeven aan, begeerte.
En dan is het in de wereld van God zo dat je (in principe) afstand doet van je eigen begeerte en je je lichaam geeft aan een ander. Dat gaat véél dieper dan de maatschappij lijkt te erkennen. Want in principe gaat het om een heilig lichaam dat ter beschikking wordt gesteld aan God. En geen enkel mens kan blijven vasthouden aan de identiteit waar de eigen begeerte aan gekoppeld is. Niemand is verschillend.
Wel is verschillend of (c.q. hoe) verschillende mensen daaronder gebukt gaan. Maar in Christus is iedereen gelijkgeworden in heerlijkheid en genade en aanneming in liefde door God...
..MITS de gezindheid is gericht op God.
Op een andere wijze kan niemand tot God en in de hemel komen.
Dus wie dat wenst, die heeft nog een weg te gaan,
en nog onderscheidende beslissingen te nemen.