Voordat ik een nieuwe stukje ga beginnen, eerste even een korte inleiding over mijzelf.
Ik ben een 18-jarige student, die op dit moment een MBO-opleinding doet. Daarna wil ik graag verder studeren op HBO-niveau, en als ik de kans krijg op Universitair nieveau. Ik woon in Ede op de Veluwe, en mij hobby's / interresse's zijn in mijn profieltje te lezen. Ik heb nog nooit columns geschreven, maar er gebeuren zoveel dingen, dat ik het gewoon eens wil proberen.
Computer
In vroegere tijden, toen ik zo'n 4 jaar jonger was, bestond er het fenomeen computer. Reeds toen al was dit voor mij al een wonder, en met een zeker ontzag probeerde ik mij wijs te maken dat ik met dit ding overweg kon. Toen in dat tijdperk de computer nog als redelijk onschuldig bekend stond, heb ik er veel tijd aan besteed en ook verknoeid.
Nu, 4 jaar later, is het fenomeen 'computer' uit. Het is geen fenomeen meer, het hoort bijna al bij de levenstijl van de moderne mens. "Ik heb een nieuwe PC, een 3,2 Gieghertz, met 80 Gieg schijf, en een Ultra XPMS Geforce videokaart." Allemaal mooi natuurlijk, maar de vraag is waar een computer nu voor bedoeld is.
Dat brengt mij op het onderwerp waar ik graag eens een balletje over op wil gooien, en dat mij ook zorgen/vragen geeft.
Bedoeling
Vroeger in de gouden tijden, was een computer bedoeld voor het sneller verwerken van tekstbestanden, het uitvoeren van berekeningen, en als leuke extra, het doen van spelletjes.
Tegenwoordig heeft de computer meerdere bedoelingen.
Het hoofddoel is vaak nog steeds berekeningen, tekstverwerken, maar nu ook Spelletjes, en zelfs het onderhouden van sociale contacten.
Bij de laatste twee categorieen zet ik toch wel wat kanttekeningen.
Computergames
Reeel gezien is het doen van spelletjes een leuk tijdverdrijf. Het gekke is alleen dat het voor veel mensen het enige tijdverdrijf begint te worden, op het slapen en eten na dan. Ook op sociaal gebied zijn computerspelletjes dsoorgedrongen. In Korea bijvoorbeeld worden computerfanaten als nationale volkshelden beschouwd. Zover zijn we in Nederland nog niet, maar het zit er aan te komen. Wat drijft deze mensen nu om zich bezig te houden met eindeloos gamen? Een sociale behoefte? Een 'verdrijven van eenzaamheid'? Of een 'ach, waar maak je je druk om, het is toch alleen maar ontspanning?' houding? Ja, in zeker zin is het ontspanning, maar vaak is het ook de enige inspanning die bepaalde mensen verrichten op een dag.
Ik heb er vaak over nagedacht hoe het nu komt dat mensen het doen van spelletjes zo hoog op hun levenslijste hebben staan. Ik kom daar zo op terug.
MSN Messenger
Ook het onderhouden van sociale contacten is een bedoeling van de computer geworden. MSN messenger is daar een mooi voorbeeld van. Hoe makkelijk is het niet om je 'vrienden' te onderhouden op deze manier. Je klikt je computer aan, en ploep, je kunt met ze 'praten'. bij mij rijzen dezelfde vragen op als bij het gamen.
Waarom zijn mensen verslaafd aan MSN? Een sociale behoefte? Een 'verdrijven van eenzaamheid'? Of een 'ach, waar maak je je druk om, het is toch alleen maar ontspanning?' houding? MSN is best onpraktisch. Het gaat er bij MSN immers alleen om wat je zegt, en niet hoe je iets zegt, hoe je kijkt enz. Alle non-verbale communicatie mist. Dat maakt MSN zo veilig. Mensen geven zich makkelijk open, omdat ze geen grenzen meer kennen. Ook deze ongezonde manier van contact houden staat bij veel mensen hoog op het levenslijstje.
Wat mij altijd opvalt is in al deze dingen de afwezigheid van God. Immers je kunt een sociale behoefte ook uit je band met God opvullen. Ja, je moet er wat meer moeite voor doen, maar het is wel een gezondere gewoonte dan gamen of msn-en.
Ik ontken niet dat sociale behoefte's er zijn, ikzelf heb ze ook, maar de manier hoe je daar mee omgaat zijn zo verschillend. Verder is het misschien beter om je tijd nuttiger in te delen. Tenslotte kost gamen alleen tijd, MSN-en ook, het is ook misschien wel leuk, maar er zijn dingen die je veel en veel meer bevrediging geven, en invulling op je sociale behoeften, en tijdverdrijf.
Hoe kijken jullie daar nu tegenaan? Ben ik de enige die er zo over denkt?
Ik ben wel benieuwd of dit een probleem is dat alleen onder jongeren speelt, of ook onder de mensen die al wat langer in het leven meelopen.
