Pfff, er is weer een hoop gediscussieerd tijdens mijn afwezigheid. Maar ik kan het toch niet laten te reageren.
hyperbool: opzettelijke overdrijving:
in snelvoetigheid de winden overtreffenn (
http://www.stilus.nl/stijlfig.htm)
Het spijt me echt maar deze stijlfiguur lees ik niet in 1 Kor 13. Een stijlfiguur gaat over de vorm waarin het gesteld is, een zogeheten figuur, in dit geval 'al ware het dat'. De verwijzing naar engelentaal en/of mensentaal is een inhoudelijke verwijzing. Een zogeheten tropen. Voorbeelden van tropen zijn een vergelijking en een metafoor. Wanneer Paulus hier kenbaar wil maken dat zelfs het spreken van alle talen niets voorstelt wanneer je de liefde niet hebt, dan geeft hij een inhoudelijk voorbeeld. Was dat niet het geval dan heb je niets over om in te denken hoe belangrijk de liefde is. Het gaat hier dus niet om een vorm, maar om de inhoud. Het is dus geen hyperbool.
Ik hoop dat het zo duidelijk is, anders wil ik het nog wel eens op een andere manier proberen duidelijk te maken.
Wanneer het dan om een inhoudelijke argumentatie gaat, nl. spreken in klanken stelt niets voor als je de liefde hebt, dan zie ik niet in waarom Paulus een woord zou gebruiken wat niet bestaat. Twee redenen: Hoe kun je iets aantonen met iets wat niet bestaat? Wie snapt je redenatie wanneer je woorden gebruikt die niet bestaan of geen inhoud hebben? Praktische voorbeelden: Hoe kan ik aantonen dat een tomaat rood is, wanneer de kleur rood niet bestaat? Vanwege de basnageti is een tomaat rood.
Overigens is dit geen bewijs dat op grond van 1 kor 13 we aan moeten nemen dat er daadwerkelijk engelentaal bestaat, maar het is op grond van 1 kor 13 wel aannemelijker dat het bestaat dan dat het niet bestaat.
Ik sta overigens wel volledig achter het punt dat spreken in klanken ook het spreken in andere talen kan zijn, want daar staat in de bijbel genoeg voorbeelden van. Let echter wel op dit feit: In alle voorbeelden in de bijbel is er iemand die kan uitleggen wat degene die in klanken spreekt allemaal zegt!! Paulus waarschuwt ons voor het spreken in klanken zonder uitlegger in 1 Kor 14. Hier bedoel ik mee dat we pas het bewijs hebben dat een tongentaal een mensentaal is, wanneer er iemand anders is die die taal kent en ons dan kan vertellen welke taal het is. Kortom, we mogen en kunnen er ook niet vanuit gaan dat iemand die in tongen spreekt per definitie een bestaande aardse taal spreekt.
NB. Psychologisch gezien is het zelfs zo dat we dermate veel klanken kunnen spreken, dat er meer talen mogelijk zijn dan er op aarde gesproken worden. Als ik het goed onthouden heb, kunnen mensen ongeveer 200 verschillende klanken spreken. De taal met de meeste klanken gebruikt er iets van 120 en de engelse taal maar iets van 50. Dit om aannemelijk te maken dat het mogelijk is om te spreken op een manier die niet in een aardse taal is te omvatten.