Eindelijk weer eens een niet-saaie dag gehad op het werk. Nou ja, een halve dag want ik hoefde maar tot 12.30 te werken. Eigenlijk was ik vandaag zelfs vrij, maar omdat ik vorige week een keer eerder naar huis ben gegaan, mocht ik vanmorgen op komen draven. Dat kwam de collega's goed uit want er bleek zich iemand te hebben afgemeld met een migraine-aanval. Van die collega nam ik een spreekuur over. De zaak was niet moeilijk. Een vonnis van de kantonrechter waar men het niet mee eens was, alleen was de termijn al verstreken om het aan te vechten. Klant teleurgesteld naar huis dus. Helaas pindakaas, zoete broodjes verkopen we niet.
Aan de balie kwam nog zo'n klant. Z'n zoontje van 14 had een verkeersboete van € 13 aan de broek gekregen vanwege rijden door rood licht op de fiets. Volgens z'n papa had hij dat helemaal niet gedaan en dus had hij de boete niet betaald. De Officier van Justitie had hier natuurlijk geen boodschap aan en stuurde een deurwaarder met een dwangbevel. De kosten waren inmiddels opgelopen tot € 165. Tegen het dwangbevel kon binnen 2 weken verzet worden aangetekend, alleen was vandaag de laatste dag. Lekker slim dus, uiteraard (je mag het niet zeggen) was het weer een allochtoon. Als die mensen nou eens de papieren lezen en eerder naar ons toekomen... zucht. Er was geen advocaat te vinden die nog tijd had, waarop ik zelf maar een fax in elkaar knutselde en voor meneer naar de rechtbank stuurde, om de termijn te redden. Inhoudelijk op de zaak ingaan mag hij zelf doen.
Naast me aan de balie zat een charmante collega. Ze vindt me nogal leuk geloof ik. Ik haar ook wel, maar daar laat ik het verder maar bij. Met m'n Turkse vriendinnetje gaat het goed, dus... Dat mag ook wel een keer, ik heb er een handje van om achter de verkeerde vrouwen aan te lopen. Shit happens zullen we maar zeggen. Gisteren vroeg een meisje of er weleens meisjes zijn die ik NIET leuk vind. Een begrijpelijke vraag. Wel, de meeste meisjes vind ik niet leuk. En als ik een meisje wel leuk vind, hoeft dat nog niks te betekenen. Er zijn maar weinig dames die een plekje veroveren in mijn hartje, de dame die gisteren deze vraag aan me stelde is er toevallig 1 van.
In de pauze, nou ja, voor mij zat de werkdag er eigenlijk al op, nog even met de charmante collega aan de wandel gegaan. Bij het postkantoor een Straatkrant gekocht, om thuis tot de ontdekking te komen dat ik 'm al gelezen had. Maar ach, ik heb weer eens een goede daad gedaan. Dat gebeurt niet zo vaak, daarom meld ik het ook even. Eigen roem ruikt zo lekker.
Nieuws van de dag is het opstappen van Ruud Gullit als coach van Feyenoord. Ik ben er niet rouwig om, Feyenoord schiet niets op met deze trainer. Verder zijn vandaag de eindexamens begonnen. Enkele dames die ik ken moeten er dit jaar aan geloven, ik wens hen veel succes. In de krant stond een stukje over examenstress en faalangst. Ik heb hier nooit last van gehad, het schijnt ook meer voor te komen bij meisjes. Ik herinner me nog wel dat m'n oudste zus er verschrikkelijk veel last van had, terwijl het helemaal niet nodig was want ze kon geweldig leren. Maar ja, karakter he. Voor m'n eindexamen en later tijdens m'n studie voor tentamens leerde ik altijd tot diep in de nacht, om de volgende ochtend onuitgerust en puur op stresshormonen en adrenaline de toets te maken. Meestal ging dat goed. Vlak voor een tentamen keek ik ook nooit meer een boek in, ik ging rustig met m'n armen over elkaar zitten, wachtend op de opgaven.
Wat wel pijnlijk was, was als tijdens een examen/tentamenperiode er voetbal op het programma stond. Dan zag je op tv die voetballers heerlijk trainen in het zonnetje, terwijl jij midden in de ellendige studieboeken zat. Meestal zat ik dan voetbal te kijken, met naast me een studieboek. Geen ideale combinatie, ik weet het. Toch heb ik het allemaal overleefd.
Maar ik stop er even mee, Santaarnpaal komt weer eens langs om een biertje te happen.
