Auteur Topic: Grondgedachte (gelezen 805 keer)

Marco van Groos · « **Gepost op:** maart 03, 2003, 03:17:28 am »

Lieve broers en zussen,

Ik weet niet hoe het u vergaat maar ik ook ik ben bezorg over de onrust in onze kerken. Ergens kan ik me het gevoel goed voorstellen dat men bang is om dezelfde weg op te gaan als... en Gods Woord los te laten. Aan de andere kant ben ik net zo goed bang dat wanneer er niets veranderd in onze kerken, de mensen misschien hard weglopen naar een andere kerk.

Wat is het belangrijkste in dit geheel? Dat de mensen in onze kerk moeten blijven? Dat wij de zuiverheid bewaren? Of dat de mensen proberen met hun hele leven God te dienen? Het belangrijkste blijft naar mijn bijbelse normen de Liefde. En dat is iets wat ik vaak mis in de gesprekken van de laatste tijd. Wij vallen elkaar aan in plaats van elkaar te begrijpen. De Liefde. Mensen zijn bang, verontrust....maar waarom? Bang om zelf iets op te geven? Bang dat wij als kerk verdwijnen? Ik weet het niet. Maar laten wij elkaar liefhebben. Hoeveel wij ook verschillen. Beschouw elkaar maar als vijanden....waarvan Christus zegt dat wij ook die lief moeten hebben. Reformanda of niet. Bij mij staat God voorop. Niet de oude gewoontes in onze kerk of de vernieuwingen. Maar God. En iedere ziel moet op zoek naar die manier waarop hij/zij het beste God kan dienen. En gelukkig zijn wij daarin niet (alleen) afhankelijk van elkaar maar van God. En wanneer iemand God beter vast kan houden in een andere kerk dan de vrijgemaakte...laat hem/haar dan gaan. Wij moeten niet iemand behouden voor de vrijgemaakte kerk. Maar voor God. Ook in het woord behouden zit het woord houden. Houden van God. Daar gaat het om in deze wereld. Ik hou van u allen.

Marco van Groos
Tilburgmvangroos@thuis-intilburg.org" class="bbc_email">mvangroos@thuis-intilburg.org

Johan V. · « **Reactie #1 Gepost op:** maart 03, 2003, 03:20:39 am »

quote:
En iedere ziel moet op zoek naar die manier waarop hij/zij het beste God kan dienen

Laat ik even voorop stellen dat ik graag zou zien dat iedere ziel op zoek zou gaan hoe God wil dat Hij gediend wil worden.
Voor de rest ben ik het met je eens, maar volgens mij is dat verspreid over de verschillende reformanda topics al redelijk in kaart gebracht.

Anita · « **Reactie #2 Gepost op:** maart 03, 2003, 08:46:15 am »

Marco, een reactie naar mijn hart broeder!! (Ik ken je nog van een aantal Evangelisatie-projecten (E&R) in Retranchement!)

Gisteren is bij ons in de gemeente de maand van verootmoediging ingegaan. Ik vind dat zo'n fantastische manier om elkaar te laten zien dat we het niet van onszelf maar van God moeten verwachten! Niet gericht op verschillen, maar gericht op vrede en heiliging.

Ikzelf ben niet negatief over de ontwikkelingen in de kerk. Ik denk dat we bezigzijn met een bewustwordingsproces. Er is een groot verlangen voelbaar om God te dienen en Christus over Zijn kerk te laten regeren.

groeten, Anita

AW · « **Reactie #3 Gepost op:** maart 03, 2003, 02:34:50 pm »

Calvijn heeft een paar grondgedachten, maar m.i. is de 'ere Gods' zijn hoofdgedachte. De relatie tussen God en mens is uitputtend bestudeerd in de gereformeerde traditie, en ik vind bovenstaande reacties ook de beste som van het geheel: de relatie mens-God is een huwelijksrelatie, met een claimende liefde.

Peter · « **Reactie #4 Gepost op:** maart 03, 2003, 07:52:25 pm »

Liefde is niet elkaar loslaten, maar elkaar vasthouden. Niet klemmend, maar zoekend. Als je van elkaar houdt, durf je elkaar ook goed de waarheid te zeggen (maar dan moet het wel de waarheid zijn!). Het tegengestelde van liefde is onverschilligheid. Zomaar een paar gedachten.

Qohelet · « **Reactie #5 Gepost op:** maart 03, 2003, 10:04:26 pm »

Liefde wordt gefrustreerd als klem wordt gepresenteerd als een zoektocht; als liefdevol de waarheid zeggen opgevat wordt als afbrekende kritiek; als zoeken wordt geïnterpreteerd als loslaten.