April,
FD
Vroeger schreef mijn moeder af en toe iets in Kerkpost, iets over Cantica, de vrouwenvereniging, geen idee eigenlijk. Maar onder de stukjes die ze schreef stond altijd: "FD" Ik dacht toen, dat is mooi, dat ga ik later ook doen, iets voor Kerkpost schrijven en het ondertekenen met FD!
Ik ben er dan ook best trots op dat ik mijn columns (dit is de eerste 'speciaal' voor Kerkpost geschreven) mag ondertekenen met dezelfde initialen als mijn moeder vroeger.
Tot zover loopt dit verhaal wel ongeveer zoals ik het al een poosje in mijn hoofd heb.
Maar soms, of soms wel iets vaker dan soms moet ik mijn gedachtenspinsels een klein beetje bijstellen.
Ik had namelijk nu willen vertellen dat ik vooral ook trots, blij, ben dat ik veel meer van huis uit heb meegekregen dan alleen de initialen FD. Dat ik blij ben dat ik het 'ware' geloof heb meegekregen.
Dat had ik willen vertellen... Toch doe ik dat niet.
Omdat ik niet blij ben dat ik 'het geloof heb meegekregen'?
Natuurlijk ben ik blij met mijn geloof, meer nog met waarin ik geloof.
Ik kan me geen leven voorstellen zonder 'mijn' geloof, zonder geloof in God de Vader, Zoon en Heilige Geest.
Waarom ik dan niet trots ben?
Omdat ik het geloof niet van mijn ouders heb gekregen.
Gelukkig niet! Want hoewel goed voorbeeld goed doet volgen maakt ook elke ouder fouten.
Gelukkig is er een God die ouders wil helpen, of mogen ouders God een klein beetje helpen.
Gelukkig is er een God die ver voordat ik kon kiezen en zelfs ondanks dat ik zo vaak tegen hem kies voor mij heeft gekozen!
En daar ben ik wèl trots op!
De inspiratie voor deze 'pennenvrucht' heb ik opgedaan bij de behandeling van de Dordse leerregels op de mannenvereniging. Best goed om naar een bijbelstudievereniging te gaan, daar kan je nog wat leren. Zelfs van ouders.
Inmiddels probeer ik het geloof door te geven aan mijn eigen kinderen.
Ik kan het niet... God dank!
FD
