rinuz schreef op 19 augustus 2007 om 15:18:[...]
De heiligen die na Jezus’ dood en opstanding stierven, gaan niet meer naar het dodenrijk, maar zij gaan direct naar het Paradijs in de hemel. De ‘goede’ kant van de Hades blijft dus leeg.
Met het vooruitzicht op de hemel kon Paulus (die leefde in de periode ná het kruis) dan ook zeggen: “Sterven is gewin”.
Fil 1: 21 Want het leven is mij Christus en het sterven gewin.
Als we in Christus sterven, gaan we naar het paradijs in de hemel. Maar de poorten van het dodenrijk hoeft de gemeente niet meer in te gaan. Dat lezen we in:
Matt 16: 18 En Ik zeg u, dat gij Petrus zijt, en op deze petra zal Ik mijn gemeente bouwen en de poorten van het dodenrijk zullen haar niet overweldigen.
De gemeente zal de macht ‘de dood’ niet meer zien. Als zij sterft dan ziet ze Jezus. (Biologisch sterven de gelovigen natuurlijk nog wel.)
Daarom is de gemeente niet meer zo bedroefd, als degenen die geen hoop hebben. De achterblijvers van degene die sterft, hebben natuurlijk wel verdriet, maar dat is tijdelijk. Er is hoop voor hen, want eens zullen ze elkaar ontmoeten in Christus.
bij de opname zal ons lichaam,geest en ziel weer samen zijn bij GOD.
voor diegene die niet in christus sterven, gaan niet naar GOD.
volgens mij gaan die naar het dodenrijk, en zullen later geoordeeld worden voor de troon.
misschien weet iemand anders daar iets meer over?
Openbaring 20,1-15
De eerste opstanding en de tweede dood
20
1 Ik zag een engel uit de hemel neerdalen met de sleutel van de onderaardse diepte en zware ketenen in zijn hand. 2 Hij greep de draak, de slang van weleer, die ook duivel of Satan wordt genoemd, en ketende hem voor duizend jaren.
3 Hij gooide hem in de diepte, sloot de put boven hem en verzegelde die, opdat de volken niet meer door hem misleid zouden worden tot de duizend jaar voorbij waren; daarna moet hij korte tijd worden losgelaten.
4 Ook zag ik tronen, en aan hen die erop zaten werd recht gedaan. Het zijn de zielen van hen die onthoofd waren omdat ze van Jezus hadden getuigd en over God hadden gesproken; zij hadden het beest en zijn beeld niet aanbeden en ook zijn merkteken niet op hun voorhoofd of hun hand gekregen. Zij waren tot leven gekomen en heersten duizend jaar lang samen met de messias.
5 De andere doden kwamen niet tot leven voordat de duizend jaar voorbij waren. Dit is de eerste opstanding.
6 Gelukkig en heilig zijn zij die deelhebben aan de eerste opstanding. De tweede dood heeft geen macht over hen. Zij zullen priester van God en van de messias zijn en duizend jaar lang samen met hem heersen.
7 Wanneer de duizend jaar voorbij zijn, zal Satan uit zijn gevangenis worden losgelaten. 8 Dan gaat hij eropuit om de volken aan de vier hoeken van de aarde, Gog en Magog, te misleiden. Hij brengt hen voor de strijd bijeen, een menigte zo talrijk als zandkorrels aan de zee. 9 Ze trekken op, over de hele breedte van de aarde, en omsingelen het kamp van de heiligen en de geliefde stad. Maar vuur daalt neer uit de hemel en verteert hen. 10 En de duivel, die hen misleidde, wordt in de poel van vuur en zwavel gegooid, bij het beest en de valse profeet. Daar zullen ze dag en nacht worden gepijnigd, tot in eeuwigheid.
11 Toen zag ik een grote witte troon en hem die daarop zat. De aarde en de hemel vluchtten van hem weg en verdwenen in het niets. 12 Ik zag de doden, jong en oud, voor de troon staan. Er werden boeken geopend. Toen werd er nog een geopend: het boek van het leven. De doden werden op grond van wat in de boeken stond geoordeeld naar hun daden. 13 De zee stond de doden die ze in zich had af, en ook de dood en het dodenrijk stonden hun doden af. En iedereen werd geoordeeld naar zijn daden. 14 Toen werden de dood en het dodenrijk in de vuurpoel gegooid. Dit is de tweede dood: de vuurpoel. 15 Wie niet in het boek van het leven bleek te staan werd in de vuurpoel gegooid.
De Nieuwe Bijbelvertaling
© 2004 Nederlands Bijbelgenootschap
