Tijdens de recente meivakantie heb ik dit boek van Umberto Eco "uitgejakkerd". Was er erg over te spreken....

De recensies waren wat wisselend, begreep ik achteraf... Niet iedereen kan de "eigenaardigheden" van Eco blijkbaar even goed waarderen...
Opvallende passage in een van de besprekingen (
bron):
"
Kortom, halverwege is overduidelijk waar Eco met deze parodie op de feuilletonroman naartoe wil. Hij mag zichzelf en de lezer via een inleidend citaat bij het begin wijs willen maken dat 'uitweidingen in een historische vertelling nu eenmaal onontbeerlijk zijn', na een tijdje beginnen de zoveelste culinaire details van hoe je dit of dat gerecht klaarmaakt op de zenuwen te werken".
Het is inderdaad erg opvallend dat het hele boek doorspekt is met (bijzondere!) recepten uit de Italiaanse en Franse keuken... De hoofdrolspeler maakt zich meer druk over zijn eigen lunch dan over de gevolgen voor anderen van zijn abjecte vervalserspraktijken...
Ik was persoonlijk getroffen door de parallel tussen dit boek en de zondagse lezing in de kerk waarin ik tijdens de vakantie te gast mocht zijn:
2 Tim 3:1 Weet dat de laatste dagen zwaar zullen zijn. 2 De mensen zullen egoïstisch zijn, geldzuchtig, zelfingenomen en arrogant. Ze zullen God lasteren, geen ontzag tonen voor hun ouders, ondankbaar zijn en niets heilig achten. 3 Ze zullen harteloos zijn, onverzoenlijk, lasterziek, onbeheerst en wreed. Ze zullen het goede haten 4 en onbetrouwbaar, roekeloos en verblind zijn. Het genot zullen ze meer liefhebben dan God...
Voila: het thema van dit boek...!
NB: ik kon me veel meer vinden in de duidelijk positievere recensie op deze site:
hier te vinden....