quote:
Priscilla en Aquila schreef op 31 januari 2009 om 14:47:[...]
Kun je je wel vereenzelvigen met alle berijmde psalmen dan?
Ik herinner me een couplet van een psalm die we op de lagere school moesten leren met 'psalmversje':
Oh God nu zijn de heidenen gekomen
hebben uw erfdeel in bezit genomen
Uw huis ontwijd.
Hebben uw stad van vrede
geplunderd en verbrand uw volk vertreden
Bloed kleurt de velden rood, uw knechten zijn gedood
zij liggen onbegraven
Jeruzalem is stom en op het land rondom
verzaam'len zich de raven...
Hier zou ik dan ook m'n mond houden denk ik.
Over het Wilhelmus, wij zingen het nooit in de kerk.
Dat versje herinner ik me ook van school. We zongen de oude berijming: "zij hebben stout uw erfdeel ingenomen". Psalm 79.
Ik geloof dat ik de boosheid wel een beetje kon rechtvaardigen omdat de heidenen Jeruzalem en de tempel hadden ingenomen. Mij viel - als kind - dat woordje "stout" op. Het was wel stout van die heidenen!
We zingen die psalm geloof ik nooit meer in de kerk. Ik vind ook dat er tegenwoordig maar een beperkt aantal psalmen wordt gezongen in vergelijking tot vroeger.
Het door jou geciteerde psalmvers doet me denken aan psalm 74 waar we het laatst in het bijbelstudieforum over hadden.
Een ander psalmvers waar ik nog wel moeite mee heb is het eind van psalm 137. Dat wordt nooit in een dienst gezongen. Daar zou ik ook mijn mond houden. Dat geldt denk ik voor al die wraakpsalmen. Maar er zijn ook liederen uit het liedboek en opwekking, waarmee ik niet van harte kan instemmen. Ook met de Valeriusliederen heb ik moeite.
Een psalmregel die me vanuit mijn kindertijd is bijgebleven is "verhardt u niet en laat u leiden" Psalm 95. En gek vers vond ik toen "met mijn God zelfs over muren springen". Ps. 18. Maar nu vind ik dat niet meer zo gek.
Maar inderdaad er staan strofes in de psalmen die ik niet graag zou zingen. Die ook niet geschikt zijn om te zingen.
Misschien zullen jullie het vreemd vinden, maar ik heb ook altijd moeite met de regel uit de gezongen geloofsbelijdenis: "ik geloof één heilige algemene kerk". Die zing ik dus ook niet mee. Nu weet ik wel dat je dat gewoon geestelijk kunt geloven en daar is niets mis mee. Maar door de kerkcultuur die in de loop der tijd is ontstaan heeft het voor mij toch een negatieve gevoelswaarde gekregen.
Gelukkig is er een heel groot aantal liederen die ik met blijdschap en overtuiging kan zingen tot eer van onze God.