Persoonlijke ervaring?
Ik ken 3 meiden die een relatie met een (niet gelovige) vrouw zijn aangegaan. Geen van allen zijn momenteel actief lid van een GKv gemeente.
1 is weggegaan uit haar gemeente (daar speelde echter meer, waaronder een verhuizing) maar gelooft nog wel (voor zover ik weet).
1 is wel lid maar kwam al langer niet meer frequent, om verschillende redenen. Ook zij is christen, maar zoekt nog naar een manier om dat een plek te geven; haar homofilie is niet de enige reden voor die zoektocht.
1 heeft ooit een alpha-cursus gedaan bij de GKv en bezoekt nu met regelmaat een niet-GKv gemeente.
2 van hen zijn vrienden van mij, al is het contact niet heel intensief. De vriendschap is door hun relatie niet veranderd. Beiden ken ik ongeveer 10 jaar, de een heeft nu 1.5 jaar een relatie, de ander een half jaar. Voor die tijd waren zij zich niet bewust van hun geaardheid, maar hadden alleen niet zoveel met mannen. Voor zover ik weet, leverde het geen spanningen op met hun (GKv resp hervormde) ouders.
Verder schijnen er in mijn gemeente ook homofiele mannen te zitten, die met regelmaat in de dienst komen. Wie het zijn, weet ik niet. Er wordt getracht zo min mogelijk te roddelen. Het bespreken van andermans geaardheid hoort daarbij. Al speelt het taboe ook nog wel een rol, vermoed ik.
Binnen mijn huiskring (met 9 actieve leden en een stuk of 10 niet-actieve) zou homoseksualiteit geen probleem vormen. Mijn huiskring bestaat uit relatief jongere en hoger opgeleide GKv-ers.
Het is met name (voor mijzelf) geen probleem omdat iedereen zondig is, dat hetero of homo zijn per saldo niet veel uitmaakt.
Voor de rest: zie die andere draad:
Homo's in de GKV