Hoe kun je een boos kind het best laten afkoelen?

[Riemer Lap]

quote:

elle schreef op 29 juni 2009 om 10:39:
[...]

Waarbij een kinderarts die ik hoorde stelde dat dat ook geldt voor de dingen die je niet doet, die je het kind onthoudt. Geen fysieke blijken van liefde zijn schadelijk of het onthouden van goed eten; maar ook gebrekkige opvoeding: geen/onvoldoende correctie bij ongewenst gedrag, onthouden van onderwijs, noem maar op.

klopt ook, het rijtje omschrijvingen van het AMK op dat gebied is uitgebreid te noemen.
Affectieve verwaarlozing is iets wat ik met regelmaat tegenkom in mijn werk.

quote:

Dat vind ik een flauw argument. Een actie van een ouder hoort weloverwogen en consequent te zijn. Dan is het 'straks wordt het steeds erger' niet relevant.

Kun je flauw vinden en dat hoort ook.
Toch denk ik dat je er reklening mee mag houden dat er mensen zijn die geen grens kennen in het straffende gedrag.
Wij zien dat met regelmaat gebeuren: het begint met één keer en daarna....

quote:

Het weloverwogen en consequent maatregelen toepassen maakt iets menselijk.

Klopt dat wel? ALs ik weloverwogen en consequent mijn kind straf dmv koude douches oid is het dan automatisch menselijk?
Dan zijn er aardig wat menselijke regime's te vinden op deze wereld.

quote:

Hoe licht of zwaar de maatregel in zichzelf ook is (uiteraard zonder fysiek (of psychisch) letsel er aan over te houden).

IN wat je tussen ( __ ) zit de kern. Hoe weet je nu dat er geen negatieve gevolgen komen op termijn?
Dat weet je nooit en daarom moet je spaarzaam zijn met dergelijke vormgen van corretie lijkt mij.

quote:

Overigens ken ik geen situatie waarbij een kind met zijn kop onder de kraan werd gehouden. Te subtiel voor het durp waar ik ben opgegroeid. Daar kreeg je gewoon een pak rammel.

Het ouderwets Hollandsche Kindermeppen

[elle]

Naar mijn mening impliceert het weloverwogen & consequent zijn dat het niet vaker en erger wordt toegepast: dan is het per definitie niet meer consequent.
Naar mijn mening kunnen inconsequente on niet goed overwogen verbale correcties uiteindelijk schadelijker zijn dan consequent en weloverwogen toegepaste koude douches zijn. Een koude douche levert geen fysieke schade op, het weloverwogen zijn consequent zijn voorkomt imho psychische schade.
Weloverwogen en consequent betekent dat een ouder er op aangesproken kan worden, de correctie kan verantwoorden. Dat maakt het naar mijn mening menselijk. Verder is een koude douche natuurlijk iets dat spaarzaam als maatregel in aanmerking komt.
(Overigens ga ik hier uit van de goede intenties van ouders. Een ouder die weloverwogen en consequent zijn/haar kind de vernieling in helpt is natuurlijk ziek. Dat is niet menselijk.)

Ter illustratie van dat fysieke correctie niet per se traumatisch is: Ik heb in mijn pubertijd meer geleden onder de klappen die ik niet kreeg en de correctie dus bij een preek bleef. Een tik of klap besloot de correctie. Als die uitbleef, wist ik niet goed wanneer de gramschap van mijn pa uitgewoed was, en bleef je met een schuldgevoel zitten terwijl er je niet wist hoe je boete moest doen. (Maar goed, daar ontbrak ook het 'weloverwogen en consequent zijn' enigszins.)

[dingo]

Persoonlijk ben ik toch wel blij dat sommige mensen op die manier enige zelfbeheersing geleerd hebben omdat dat echt veel gezonder is voor hun omgeving. Maar nogmaals, niet voor een kind van 9 maanden.

[mirt]

Even om je te snappen: bedoel je dat mensen die niet onder koude douches worden gehouden geen zelfbeheersing zullen leren? Of bedoel je dat er sommige mensen zijn die het niet op een andere manier geleerd zouden hebben? Of bedoel je nog weer wat anders?

[dingo]

quote:

mirt schreef op 29 juni 2009 om 18:24:
Even om je te snappen: bedoel je dat mensen die niet onder koude douches worden gehouden geen zelfbeheersing zullen leren? Of bedoel je dat er sommige mensen zijn die het niet op een andere manier geleerd zouden hebben? Of bedoel je nog weer wat anders?

Koude douches sowieso niet want dat valt bij mij in de categorie mishandeling zeker bij kleine kinderen. Ik heb het over die gevallen die 1 á 2 met hun hoofd onder de koude kraan zijn gehouden en die daar mee inderdaad geleerd hebben dat ze hun woede wat beter moesten beheersen en niet ongecontroleerd op hun omgeving botvieren.

[mirt]

Hoe jij het schrijft, zo lijkt het net of die kraan de enige redding was voor de opvoeding van die mensen die jij bedoelt. Dat lijkt me een beetje te veel eer voor de methode van de koude kraan.

En die koude kraan zelf leert ze natuurlijk geen zelfbeheersing. Zoals je in je laatste post zegt leert het ze misschien dat ze hun woede beter moeten beheersen. Een soort signaal is het, meer niet lijkt me. Het leren van die zelfbeheersing moet dan nog komen. En hoe komt het dat ze dat niet eerder geleerd hebben? Wat is er fout gegaan? Dat lijken me ook belangrijke vragen.

[elle]

Modbreak:

Bovenstaande is afgesplitst van: Pedagogiek: holding. Hier graag verder over hoe je het beste om kunt gaan met de boosheid van jongere kinderen.

[vrolijke]

Hier gaat het niet over "opvoeden", eerder over "breken".

[elle]

Verklaar u nader.

[vrolijke]

Opvoeden doe je met liefde en aandacht.
Waterdompeling en dergelijk staat toch eerder voor folter zou ik zeggen. Dat je daardoor "rezultaten" krijgt, is niet uitgesloten. Voor welke prijs?

[elle]

Ik vind je standpunt weinig genuanceerd. "Kop onder de kraan" is imho iets anders dan "waterdompeling". Dat klinkt iig meer als waterboarden, het lijkt me niet dat dat bedoelt wordt.
Ik vind het een (kop onder de kraan) en het ander (correctie met liefde en aandacht) elkaar niet per definitie uitsluiten. Hangt van de omstandigheden, bijv de culturele omgeving, af. In onze samenleving is het idd ongebruikelijk, dus af te raden. Maar dat afraden geldt imho sterker voor de randstad, dan voor dorpen in het oosten. Daar is men fysieker ingesteld, en vallen fysieke straffen minder snel uit de toon.
Waar je ook wel van hoort is het naar bed sturen van kinderen zonder hun avondeten. Dat vind ik kwalijker. Dat is een psychische straf (afzondering) en fysieke straf (geen eten) ineen.

[Pooh]

Dus omdat (volgens mij overigens alleen in zeer uitzonderlijke gevallen) in sommige gezinnen in sommige 'dorpen in het oosten' kindermishandeling normaal is, valt het daar minder af te raden? Dat lijkt me een bijzondere vorm van ethiek.

[vrolijke]

Iedereen maakt "fouten" bij het kinderen opvoeden. Bij mijn kinderen heb ik mij, als zij volwassen waren, verontschuldigd voor mijn fouten die ik gemaakt heb.
Zij (twee dochters) vonden, dat het wel in orde was, zoals ik het gedaan had. (Ze zijn ook zelfbewuste mensen geworden, die zich in het leven terrecht vinden).

Kinderen merken ook duidelijk, of je "uit je slof schiet", of als je met "voorbedachte rade" maatregelen neemt.

[elle]

Ethiek is deels cultureel bepaald. Dus waarom is het vreemd om per cultuur andere normen te hanteren? Waarden zijn gelijk: je mag een kind niet blijvend schaden. Daarnaast: het onthouden van goede zorg is ook schadend. Maar de normen verschillen. Wat in de ene cultuur schadelijk is, kan in een andere norm (normaal) zijn. Ik denk niet dat daar een intrinsiek 'goed' of 'fout' op te plakken is. Tenzij er sprake is van blijvende schade. Maar ik zie niet waarom het 'kop onder de kraan houden' per definitie schadelijk zou zijn.

Spreuken 13:24: Wie zijn roede spaart, haat zijn zoon; maar wie hem liefheeft, tuchtigt hem reeds vroeg.
De roede lijkt me niet de norm in onze cultuur. Maar de laatste zinshelft lijkt me prima naar onze tijd vertaalbaar. Alleen verstaan wij in de praktijk iets anders onder 'tuchtigen' dan toen.

Je kunt imho wel discussieren over de plaats van dergelijke gebruiken onder minderheden. Een dorpeling die in de randstad gaat wonen zou imho zijn/haar kind op randstedelijke wijze op moeten voeden; niet zoals hij/zij zelf is opgevoed.

[Pooh]

Dus je moet je vorm van opvoeding (of de ethiek die je hanteert) laten afhangen van dat wat de 'buren' gemiddeld doen? Waarom? Geldt het omgekeerde dan ook: moet een randstedeling die in een dorp gaat wonen ineens z'n kind slaan? En waarom zou slaan in een dorp minder schadelijk zijn dan slaan in de randstad?