Hoi Ursa, Bedankt!
Dit stukje hierboven klinkt wel erg serieuzig en zwaar. Vooral dat stukje over 'mezelf kwijtgeraakt', ik was goed op dreef zeg!
Toch is het waar wat er staat, al voel ik het op sommige momenten sterker dan op andere. Het is ook heel persoonlijk wat ik schrijf, maar ik schuw het nooit om over gevoelens te praten en alles tot in detail te analyseren. Soms krijg ik van mensen de opmerking dat ze het knap vinden dat ik goed over gevoelens kan praten, en soms zeggen ze me dat ik te veel analyseer en er eens mee op moet houden. (Elk nadeel heeft zijn voordeel.)
Ik leg momenteel de laatste hand aan mijn scriptie en dan ben ik klaar met mijn bachelor. Omdat ik al vijf jaar op de universiteit rondhang en het gevoel heb dat er nog een heleboel dingen buiten de universiteit te leren zijn, wil ik me na de zomer richten op vrijwilligerswerk in combinatie met een betaalde baan. Het vinden van vrijwilligerswerk is niet zo moeilijk, maar leuk betaald werk vinden dat ook nog enigszins bij mijn studie aansluit is niet makkelijk.
Ik heb altijd geweten dat een culturele studie niet de beste gok was op een goede baan, maar ik dacht vooral dat ik moest doen wat ik leuk vond. Ik vond mijn studie hartstikke leuk, maar ik weet nog niet precies wat ik ermee wil. Nouja, wel wat ik wil, maar het sluit niet aan bij de vraag vanuit de praktijk. Er is weinig vraag naar iemand die graag leest en van kunst kijken houdt met als kwaliteiten 'moeilijke theorieeën begrijpen, rare boeken lezen, en toch niet de academische wereld in willen'. Ok, ik ben tekstueel erg sterk, maar ik heb geen ervaring met journalistiek of vertaalcursussen, dus die kant kan ik ook niet zomaar op.
Als ik bij het uitzendbureau zie waar allemaal vraag naar is (financial controllers, medewerker commerciële dienst, medewerker financiële administratie, callcentermedewerkers) dan zinkt de moed me in de schoenen. Functies die minder met commercieel of financieel inzicht te maken hebben, zoals receptionistes of bureaumedewerkers, vereisen weer minimaal drie jaar werkervaring, of kennis van Excel of andere programma's of systemen. (cijfertjes en systemen...brr!
)
Ik ben soms bang dat het me niet zal lukken mezelf een jaar lang te onderhouden door middel van uitzendbaantjes, of dat ik terecht kom bij productiewerk, wat ik een zomer lang heb gedaan en als deprimerend heb ervaren. Pas als ik betaald werk heb, kan ik de woensdagmiddag reserveren voor een maatjesproject met kinderen uit achterstandswijken met creatieve talenten en een avond per week voorlezen aan allochtone kinderen.
Ik ben bang dat ik met mijn serieuze, denkerige houding niet echt geschikt ben voor praktisch sociaal betrokken werk, of de vlotte journalistieke richting of een representatieve baan omdat ik niet enthousiast en
outgoing genoeg ben, en dus nergens echt tussen pas. Zal ook wel met de leeftijd en de fase te maken hebben: bijna 23, afgestudeerd en nu moet het allemaal gebeuren:
Ik heb soms een negatieve kijk tegen de wereld en loop steeds tegen mijn onzekerheid aan. Die staat me in de weg. Ik heb soms een lage dunk van mezelf, of denk dat anderen dat hebben, en dan durf ik niet op mezelf te vertrouwen. Het wordt wel steeds minder, maar toch worstel ik ermee.
Maar ik moet de moed niet opgeven! Gewoon wat meer zelfvertrouwen hebben, hier en daar een beetje bluffen, en als het echt moet, toch maar beginnen met een of ander poepbaantje.
