quote:
Ik denk nog steeds dat je wat te somber denkt over het huidige christendom (maar kan je dat iemand kwalijk nemen die zijn/haar gemeente snel "achteruit ziet gaan"
). Naar de
mens bezien schijnt het Lichaam van Christus wellicht "ouderdomskwalen te vertonen", maar het
Hoofd van dit Lichaam is "eeuwig Levengevend"!!!! De Kerk veroudert dus niet!!! Al ben ik het met je eens dat de diverse "lichaamsdelen" best wel eens kritisch mogen kijken naar hun eigen aandeel/functie in dit gehele Lichaam!!!
Alleen: om dat "effectief aanwezig zijn" nu af te meten aan de hoeveelheid wondertekenen, genezingen, etc etc... Dan doe je het gemiddelde gemeentelid en de gemeente toch tekort, denk ik...
Want WAT was nu het
bijzondere aan de tijd waarin Jezus zijn Evangelie op aarde verkondigde?? Jezus zegt dat zelf tegen Johannes:
Mat 11:2 Toen Johannes in de gevangenis over het optreden van de messias hoorde, stuurde hij enkele van zijn leerlingen naar hem toe 3 met de vraag: ‘Bent u degene die komen zou of moeten we een ander verwachten?’ 4 Jezus antwoordde: ‘Zeg tegen Johannes wat jullie horen en zien: 5 blinden kunnen weer zien en verlamden weer lopen, mensen met huidvraat worden gereinigd en doven kunnen weer horen, doden worden opgewekt en aan armen wordt het goede nieuws bekendgemaakt. 6 Gelukkig is degene die aan mij geen aanstoot neemt.’Al die tekenen gebeuren om Hem als voorzegde Messias aan te duiden!!!!
Dan zou je kunnen zeggen: als Christus dan het Hoofd is van zijn eigen Lichaam, dan zal er dus
binnen dat Lichaam voortaan altijd
hetzelfde blijven gebeuren als in de tijd van Jezus' aardse optreden: er wordt dus
nooit iemand meer ziek en als dat onverhoopt toch gebeurd, dan zal iedereen
genezen.... En als dit NIET gebeurt, dat MOET die Kerk wel een valse Kerk zijn, of een ingedutte Kerk, of een oud geworden Kerk die aftakelingsverschijnselen vertoont!!!
Dat zal dan ook wel de boodschap van de Apostelen moeten zijn... Want DIE zijn ooggetuige geweest van al die geweldige gebeurtenissen!!! Bijvoorbeeld van een Paulus, die ook letterlijk en figuurlijk de ogen geopend zijn (Hand 9:18).
Die zal dan wel luidkeels van de daken schreeuwen dat de Geest voortaan hetzelfde zal doen bij
eenieder die zich door die Geest laat leiden!! Toch?
Maar WAT zegt deze Paulus, nadat hij al deze zaken met eigen ogen aanschouwd heeft?
Rom 8: 18 Ik ben ervan overtuigd dat het lijden van deze tijd in geen verhouding staat tot de luister die ons in de toekomst zal worden geopenbaard. 19 De schepping ziet er reikhalzend naar uit dat openbaar wordt wie Gods kinderen zijn. 20 Want de schepping is ten prooi aan zinloosheid, niet uit eigen wil, maar door hem die haar daaraan heeft onderworpen. Maar ze heeft hoop gekregen, 21 omdat ook de schepping zelf zal worden bevrijd uit de slavernij van de vergankelijkheid en zal delen in de vrijheid en luister die Gods kinderen geschonken wordt. 22 Wij weten dat de hele schepping nog altijd als in barensweeën zucht en lijdt. 23 En dat niet alleen, ook wijzelf, die als voorschot de Geest hebben ontvangen, ook wij zuchten in onszelf in afwachting van de openbaring dat we kinderen van God zijn, de verlossing van ons sterfelijk bestaan. 24 In deze hoop zijn we gered. Als we echter nu al zouden zien waarop we hopen, zou het geen hoop meer zijn. Wie hoopt er nog op wat hij al kan zien?Hij zegt (hoe "teleurstellend"!!): ook WIJ delen in de zinloosheid waarin de wereld gestort is en wachten reikhalzend gelovend en hopend het moment af waarop wij van dit sterfelijk bestaan verlost mogen worden. Maar als we deze werkelijkheid NU al zouden waarnemen, dan zou onze hoop geen HOOP meer zijn....
Kortom: hij getuigt van het
voorschot op de werkelijkheid dat hij ZELF al heeft mogen aanschouwen, en steekt ieder ander gelovige, die nog in de huidige gemankeerde schepping zucht en steunt in de ellende een hart onder de riem met de belofte dat God OOIT deze schepping zal herstellen... Hij zegt dus NIET: kom tot Christus en je zal NU al zien dat je hersteld wordt!!!!
Hij richt zich dus op het "behoud van het geloof tot het einde"....
Ja maar, Jakobus dan??? Die heeft het toch over GENEZING??
Jak 5:13 Als een van u het moeilijk heeft, laat hij bidden; is hij vrolijk, laat hij een loflied zingen. 14 Laat iemand die ziek is de oudsten van de gemeente bij zich roepen; laten ze voor hem bidden en hem met olie zalven in de naam van de Heer. 15 Het gelovige gebed zal de zieke redden, en de Heer zal hem laten opstaan. Wanneer hij gezondigd heeft, zal het hem vergeven worden. 16 Beken elkaar uw zonden en bid voor elkaar, dan zult u genezen. Want het gebed van een rechtvaardige is krachtig en mist zijn uitwerking niet. WIE zegt dat het ook Jakobus niet te doen was om
geestelijke genezing?? Want waarom wordt hier zo het bekennen van zonde op de voorgrond staan??? Een bekering??? Als je te sterk denkt aan een een-op-een verband tussen zonde en ziekte, zou je misschien geneigd zijn om te denken: "een zieke heeft gezondigd en als hij maar zijn zonden bekent ten overstaan van God en de gemeente, dan zal hij genezen"...
Maar: als dat verband er nu eens NIET zou zijn.... Als ziekte nu eens een onderdeel zou zijn van het "in barensweeën zuchten van de schepping waar wij ook ons deel in hebben". Dan wordt deze boodschap van Jakobus ineens in een heel
ander licht geplaatst...
Dan is OOK Jakobus uit op het behoud van ons GELOOF tijdens het ziekbed... En is de handoplegging, de zalving, de biecht gericht op onze
toekomstige opstanding, en het behoud van geloof en hoop tot het einde aan toe!!! Want, weer eerlijk, Jakobus vertelt hier NIET dan men DIRECT en GEZOND EN WEL zal opstaan!!! Het gelovig gebed zal de ZIEKE redden... (niet de
voormalig zieke!!!)
