We moeten sowieso erg uitkijken met dat wat we willen beschermen en hoe. Vooral dat laatste vergt het nodige denkwerk, want voor je het weet zit je met de gebakken peren. Als je in een samenleving die min of meer heel veel vrijheden waarborgt, restricties in gaat bouwen, moet je uitkijken dat die restricties niet uiteindelijk meer kwaad doen dan goed. Het kan niet zo zijn dat 'iedereen gelijk en vrij is, maar wij net iets meer gelijk en vrij dan zij'.
Ik zou in sommige gevallen meer pleiten voor nog meer vrijheid, als in het Amerikaanse model. Je mag daar kwetsen, haten en wat al niet meer zij. Op het moment dat je anderen echter in gevaar brengt ga je daar een grens over. Wellicht onbehoorlijk dat zoveel vrijheid bestaat om fout te doen, maar volgens mij bestaat daar tegenover absolute vrijheid om goed te doen. Alles is geoorloofd, niet alles is nuttig. Erger u niet, en wees niet tot een ergernis. Zomaar 2 Bijbelse adagia, die in deze context de moeite waard zijn. Je moet namelijk ook nadenken over de toekomst. Als wij in onze goede bedoelingen restricties op gaan werpen, wie weet hoe in de toekomst het opwerpen van restricties tegen 'ons' kunnen gaan werken, wie 'ons' dan ook mogen zijn.
Ook moeten we uitkijken dat we een discussie helder houden en uitkijken dat we niet op de zetel van de kenner willen zitten. Zoals Jan Dirk Snel al zegt in zijn stuk is dat de Sharia vele malen uitgebreider is dan Geert Wilders ons wil laten geloven. Voor complexe vraagstukken bestaan geen simpele oplossingen, niet in deze aardse levenstent.
Volgens mij voldoet de grondwet die wij hebben redelijk goed met dien verstande dat een aantal grondrechten elkaar zullen blijven bijten. Vrijheid van godsdienst is belangrijk, vrijheid van meningsuiting is dat ook en het gelijkheidsbeginsel is een fraai gedeelte. Daar hoeven we volgens mij niet verschrikkelijk veel aan toe te voegen, want hoe nauwer we het gaan definiëren, hoe groter de kans is dat je ongewild en onbedoeld mensen uit gaat sluiten.
