quote:
rugby schreef op 22 februari 2011 om 15:47:in sam 3:14 staat dat de schuld van de zonen van Eli met geen enkel offer ingelost kan worden.
In de studiegroep ontstond een discussie; betekent dat Uli en zijn zonen in de hel zijn gekomen?
Of beteken het (alleen) dat ze geen priester meer mogen zijn?
Hoe ver ging de straf?
Als iemand er een idee over heeft: we zijn erg benieuwd!
alvast bedankt...
Ik denk dat Eli
zelf al het antwoord op de vraag gegeven heeft waarom
die schuld met geen enkel offer ingelost kon worden:
1 Sam 2:24 Het is niet veel fraais wat het volk van de HEER over jullie te vertellen heeft. Zo gaat het niet langer! 25 Wanneer mensen elkaar kwaad doen, kan God als scheidsrechter optreden, maar wanneer mensen zondigen tegen de HEER, wie zal dan voor hen pleiten?’ Maar de zonen weigerden naar hun vader te luisteren...Het ging hier om een zonde tegen God
Zelf... Hierbij is bemiddeling (via offerdienst) niet mogelijk, maar wordt God "gedwongen" om handelend op te treden... Zijn
oordeel uit te spreken... En dat oordeel luidde: "ze moeten sterven"...
NB: kijk naar de ruimte tot bekering, die ook
daarna nog tussen de regels doorschemert... Het vonnis werd niet
direct voltrokken!
Samuël krijgt de opdracht om Eli het oordeel aan te zeggen:
1 Sam 3:12 Als die tijd aanbreekt zal ik alles, maar dan ook alles ten uitvoer brengen wat ik Eli en zijn familie heb voorzegd. 13 Ik heb hem aangekondigd dat ik onherroepelijk het vonnis over zijn familie zou voltrekken vanwege het wangedrag van zijn zonen: hij wist dat zij God minachtten, maar hij heeft ze niet terechtgewezen. 14 Daarom heb ik Eli’s familie gezworen dat hun schuld met geen enkel offer kan worden ingelost.’
Er is dus al een aankondiging geweest (vers 12). Eli heeft hierop niet gehandeld (hij heeft ze niet terecht gewezen - vers 13). En ook DAAROM was de schuld met geen enkel offer in te lossen....
Let wel: er staat NIET dat men zich toen niet alsnog had kunnen bekeren!! Maar wat WAS de reactie van Eli vervolgens?
1 Sam 3:18 Zonder iets achter te houden vertelde Samuel hem alles wat hij had gehoord, en Eli zei: ‘Hij is de HEER. Laat hij doen wat hij het beste vindt.’
Hij BERUSTTE in het vonnis: "Laat de Heer doen wat Hij het beste vindt"...
En NOG wees hij zijn zonen niet terecht.... De
sufkees, zeg ik dan!! De schuld was enkel nog door God ZELF teniet te doen, maar DAAR vroeg Eli niet om!!!
En
uiteindelijk ziet Eli dat God die straf voltrekt: Zijn beide zonen komen op één en dezelfde dag om...
Sterker: dat zag hij juist
niet, want dat was
onderdeel van Gods straf...
Je ogen zullen dof worden van verdriet en je leven zal alle glans verliezen (2:3) - en dus leert 4:15
Eli was toen achtennegentig jaar; zijn ogen waren helemaal star geworden en hij kon niets meer zien.