Riemers Schiet Maar blog

[Riemer Lap]

Ik ben gevraagd om zondagoverdenkingen te schrijven voor een lokale radioomroep en zou wel wat reactie willen op voorstel overdenkingen die ik heb geschreven.
Houdt er rekening mee dat:
- het een algemeen christelijk programma is
- er in de breedte van katholiek tot vrijzinnig luistert
- dogma's binnen een denominatie niet mogen (dus geen oordelen over kinderdoop bijvoorbeeld of iets over aanbidden van heiligen )
- doelgroep is mensen die bewust of door andere reden geen kerk meer bezoeken.

Ofwel: algemeen verhaal zonder dogmatiek.

Mijn doel is om de kern van zaken uit de bijbel te vertalen in ongeveer zeven minuten en ik zou het fijn vinden om in het kader van mijn onzekerheid enige reflectie te ontvangen.

Ik probeer hier met regelmaat mijn voorstel lezing te posten in de hoop dat jullie niet alles lekschieten .

[Riemer Lap]

Hemelvaart 2011

Handelingen 1:4
Toen hij eens bij hen was, droeg hij hun op: ‘Ga niet weg uit Jeruzalem, maar blijf daar wachten tot de belofte van de Vader, waarover jullie van mij hebben gehoord, in vervulling zal gaan. Johannes doopte met water, maar binnenkort worden jullie gedoopt met de heilige Geest.’

Zij die bijeengekomen waren, vroegen hem: ‘Heer, gaat u dan binnen afzienbare tijd het koningschap over Israël herstellen?’
Hij antwoordde: ‘Het is niet jullie zaak om te weten wat de Vader in zijn macht heeft vastgesteld over de tijd en het ogenblik waarop deze gebeurtenissen zullen plaatsvinden.
 Maar wanneer de heilige Geest over jullie komt, zullen jullie kracht ontvangen en van mij getuigen in Jeruzalem, in heel Judea en Samaria, tot aan de uiteinden van de aarde.’

Toen hij dit gezegd had, werd hij voor hun ogen omhooggeheven en opgenomen in een wolk, zodat ze hem niet meer zagen.

----
We hebben de tijd van Pasen achter ons laten liggen en het einde van Jezus aanwezigheid op aarde is daargekomen.
Jezus zal opgaan naar zijn plaats in de Hemel.
Dáár hoort Hij, de koning gaat zetelen in Zijn paleis.
Maar voor deze koning de weg naar zijn paleis gaat volgen komt hij nog samen met zijn leerlingen.
Dierbaar zijn ze voor hem. De relatie met deze mannen is kostbaar te noemen.
Een relatie ook waarin je nog steeds ziet dat de leerlingen het nog steeds niet helemaal lijken te begrijpen.

Vandaar ook die vraag: “Heer, gaat u binnenkort het koningschap over Israel herstellen?”

Valt het u ook op dat Jezus eigenlijk geen antwoord geeft op deze vraag?
Hij kapt de leerlingen af met: het gaat jullie niet aan om te weten wat de Vader heeft bepaald.!!
In feite zegt Jezus hier:
Bemoei je met de dingen waar je je mee moet bemoeien.
Dan ben je druk genoeg!

En dat wordt met kracht benadrukt door de opdracht die volgt.

Jezus stelt zijn leerlingen op de proef: wacht tot de Heilige geest over jullie komt en ga daarna getuigen over mij. Tot in de verste uithoeken.

Maar voor nu: wacht af.
Het doet aan een kinderliedje denken: “Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw”…

En terwijl Jezus hen deze opdracht geeft wordt hij opgenomen.
Hij vertrekt niet, nee hij wordt opgenomen door de Vader.

Hij laat zijn leerlingen achter en  ik denk dat ze met verbazing kennis hebben genomen van wat er hier gebeurt.

Staat u er wel eens bij stil hoe de leerlingen dit ervaren hebben?
Het zou goed zijn om daar eens over na te denken, probeert u het zich eens voor de geest te halen.
Zomaar, in een gesprek wordt iemand opgeheven naar de hemel en ben je het zicht op hem kwijt.
Je zou als mens vreemd opkijken naar de hemel.

En juist dat laatste is wat Jezus van zijn leerlingen verwacht.
Opkijken naar de Hemel.
De leerlingen kenden de psalmen.
Zouden ze gedacht hebben aan psalm 73 waar we lezen:
Wie buiten u heb ik in de hemel?
Naast u wens ik geen ander op aarde.

Of, zoals wij het zingen:
Wie heb ik in de hemel hoog
Behalve U? Wat zou mijn oog
op aarde naast U ooit begeren?
U kan ik immers nooit ontberen?

Hemelvaart.
De Zoon van God gaat ten hemel en bereidt ons voor op de komst van de Heilige Geest.
God heeft ons niet verlaten met Hemelvaart maar juist zijn Zoon tot Glorie verheven om ons te kunnen leiden.
Leiden op de weg die Hij van ons vraagt.

Hemelvaart is geen weg van verlating maar de troonbestijging van Jezus.
Aan hem de eer!

[Hendrik-NG]

Persoonlijk heb ik de neiging om mijn betoog veeeeel te lang te maken (dus pas op met mijn 'feedback'....!!!!)

Maar... Je hebt 7 minuten spreektijd.... Heb je al uitgetest of je dit verhaal niet al in 3 minuten hebt voorgelezen?

[Hendrik-NG]

quote:

Riemer Lap schreef op 12 april 2011 om 23:54:

Vandaar ook die vraag: “Heer, gaat u binnenkort het koningschap over Israel herstellen?”

Valt het u ook op dat Jezus eigenlijk geen antwoord geeft op deze vraag?
Hij kapt de leerlingen af met: het gaat jullie niet aan om te weten wat de Vader heeft bepaald.!!
In feite zegt Jezus hier:
Bemoei je met de dingen waar je je mee moet bemoeien.
Dan ben je druk genoeg!

Zelf moest ik hierbij direct denken aan Mat 24, waar (volgens mij) iets soortgelijks gebeurt....

De discipelen stellen daar een vraag over de "voleinding van de wereld" (vers 3 - de συντέλεια τοῦ αἰῶνος) maar krijgen van Jezus een antwoord dat gaat over het "bereiken van het 'einde'"... Vers 14: Pas als het goede nieuws over het koninkrijk in de hele wereld wordt verkondigd als getuigenis voor alle volken, zal het einde komen. Maar Jezus spreekt daar niet over een  συντέλεια maar gebruikt het woord τέλος, dat zowel "einde" als "einddoel, doel" kan betekenen...

Ook hier krijgen de discipelen (m.i.) een "wees niet gericht op het eindmoment maar op het einddoel" voorgehouden...


Trouwens: het lijkt me een helder verhaal dat je wil vertellen!!

[Riemer Lap]

quote:

Hendrik-NG schreef op 13 april 2011 om 11:10:
Persoonlijk heb ik de neiging om mijn betoog veeeeel te lang te maken (dus pas op met mijn 'feedback'....!!!!)

Maar... Je hebt 7 minuten spreektijd.... Heb je al uitgetest of je dit verhaal niet al in 3 minuten hebt voorgelezen?

Het is voor de luisteraar boven de 50 dus wordt het langzaam en gearticuleerd uitgesproken. Ik kwam op iets meer dan 6 minuten

[Riemer Lap]

quote:

Hendrik-NG schreef op 13 april 2011 om 11:19:

Ook hier krijgen de discipelen (m.i.) een "wees niet gericht op het eindmoment maar op het einddoel" voorgehouden...


Trouwens: het lijkt me een helder verhaal dat je wil vertellen!!

Heb ik direct de laatste minuut gevuld

[dingo]

Hmm mooi geschreven maar een katholiek of een vrijzinnige die een psalm zingt uit het kerkboek van de GKV?

[Riemer Lap]

quote:

dingo schreef op 13 april 2011 om 21:53:
Hmm mooi geschreven maar een katholiek of een vrijzinnige die een psalm zingt uit het kerkboek van de GKV?

LvdK eerwaarde

[Piebe]

Riemer, je schrijft:

quote:

En terwijl Jezus hen deze opdracht geeft wordt hij opgenomen.
Hij vertrekt niet, nee hij wordt opgenomen door de Vader.

Hij laat zijn leerlingen achter en ik denk dat ze met verbazing kennis hebben genomen van wat er hier gebeurt.

Staat u er wel eens bij stil hoe de leerlingen dit ervaren hebben?
Het zou goed zijn om daar eens over na te denken, probeert u het zich eens voor de geest te halen.
Zomaar, in een gesprek wordt iemand opgeheven naar de hemel en ben je het zicht op hem kwijt.
Je zou als mens vreemd opkijken naar de hemel.

Eerst zeg je terecht dat hij werd opgenomen, maar daarna stel je dat hij werd opgeheven wat iets anders betekent. Dat zou ik niet doen en daarom die passage schrappen of herschrijven.

[gaitema]

Mooie stukken. Ik zelf merk de afgelopen weken de kracht van de Heilige Geest sterk op twee manieren.
1. Bidden helpt echt. Buiten mijn eigen acties om worden gebeden verhoord, via andere mensen waar ik geen invloed op uit kan oefenen.
2. God voorziet, al bad je niet. Een collega van me die christen is stelde me op de heenweg naar mijn werk voor om eens op mijn club te komen kijken en hij wilde ons ook wel helpen. Ik heb hem er niet om gevraagd en ik heb er niet om gebeden. Ik had enkel de zorg voor de toekomst dat we nog iemand zochten. God wist van die zorg en al bad ik er niet voor, Hij voorzag toch. Wel wordt er in het algemeen voor onze club gebeden. God is dus niet afhankelijk van onze woorden, Hij doet het echt zelf.

[Riemer Lap]

quote:

gaitema schreef op 14 april 2011 om 22:29:
Mooie stukken. Ik zelf merk de afgelopen weken de kracht van de Heilige Geest sterk op twee manieren.
1. Bidden helpt echt. Buiten mijn eigen acties om worden gebeden verhoord, via andere mensen waar ik geen invloed op uit kan oefenen.
2. God voorziet, al bad je niet. Een collega van me die christen is stelde me op de heenweg naar mijn werk voor om eens op mijn club te komen kijken en hij wilde ons ook wel helpen. Ik heb hem er niet om gevraagd en ik heb er niet om gebeden. Ik had enkel de zorg voor de toekomst dat we nog iemand zochten. God wist van die zorg en al bad ik er niet voor, Hij voorzag toch. Wel wordt er in het algemeen voor onze club gebeden. God is dus niet afhankelijk van onze woorden, Hij doet het echt zelf.

Over "bidden" komt een aparte serie van enkele weken achtereen op basis van het Onze Vader.

[Adinomis]

Dus Riemer, toch de prediking!  
Een mooie taak!
Ja, wat zouden de discipelen erna gedacht hebben.
Ik moet denken aan wat Jezus eerder zei:

quote:

Joh.13:33 Lieve kinderen, nog een korte tijd ben Ik bij u.  U zult Mij zoeken, en zoals Ik gezegd heb tegen de Joden, zo zeg Ik het nu ook tegen u: Waar Ik heen ga, kunt u niet komen.

Wat Hendrik zei:

quote:

"wees niet gericht op het eindmoment maar op het einddoel"

lijkt me een mooie aanvulling.

En Gaitema, wat mooi dat God verhoorde voordat er rechtstreeks om gebeden werd. Toch heb ik ook wel eens gemerkt dat God pas verhoorde, nadat ik de zaak duidelijk aan Hem uiteen gezet had. Het kan allebei. Het is altijd goed om gericht te bidden, hoewel God weet wat we nodig hebben. Onze God is een gevende God.

[gaitema]

Dat ben ik met je eens Adinomis. Ik geloof dat God graag ziet dat we bidden en het verhoort op een manier dat Hij nog wel eens meer wil geven dan wij aan Hem vroegen. Als we helemaal niet bidden, mist God een bepaalde interesse in Hem en zal afwachten totdat we beginnen te bidden, geloof ik.

Ik geloof ook dat een ernstig denken over de waarheid en God als een gebed kan opstijgen. Ik heb wel eens een dag lopen piekeren tijdens het werken hoe het nu zit met het evangelie. Omdat ik er niet uitkwam hoe het verband ligt tussen aan de ene kant het offer van Jezus aan het kruis en aan de andere kant Gods wil dat we goed leven.  De strijd tussen genade en de goede werken als het gaat om de vraag: "wat is de kern van het evangelie?"

Toen kwam als reactie erop een kinderliedje in me naar boven, dat verwees naar het oordeel dat komen gaat, waarin Jezus de mensen rechts en links van zich plaatst en oordeeld naar wat ze voor Hem gedaan hebben.  Ik zag het als een duuw in een richting. Het hielp me mijn vraag te beantwoorden. Ik zie dit als Gods antwoord op mijn gepieker.

[gaitema]

quote:

Riemer Lap schreef op 14 april 2011 om 23:41:
[...]

Over "bidden" komt een aparte serie van enkele weken achtereen op basis van het Onze Vader.

Oeps, was ik te vroeg  

[Riemer Lap]

quote:

Piebe schreef op 14 april 2011 om 17:56:
Riemer, je schrijft:


[...]

Eerst zeg je terecht dat hij werd opgenomen, maar daarna stel je dat hij werd opgeheven wat iets anders betekent. Dat zou ik niet doen en daarom die passage schrappen of herschrijven.

Als je opgenomen wordt is er hoe dan ook iets of iemand die / dat je opheft.
Het geeft de activiteit van de hogere aan in mijn beleving.

[Riemer Lap]

Op 1 mei:


Dag van de arbeid.

Vandaag is het 1 mei.
In kringen van socialisme en communisme bekend als “Dag  van de Arbeid”
De meeste arbeiders hebben echter vandaag niet genoten van een vrije dag om dit te vieren, hooguit in Amsterdam en bij de vakbonden is er nog betaald verlof op deze dag.
Tegenwoordig is het eerder een dag van internationale verbondenheid tussen vakbonden te noemen dan een “dag  van de arbeid”.

Ook in het oude Israel kende men al een dag van de arbeid.
Sterker nog: men kende er zes per week.
Immers: zes dagen zult gij arbeiden zo zeggen de tien woorden van God ons.
Niet één dag van de arbeid, nee: zes dagen van arbeid.
Zes dagen je in het zweet werken om brood op tafel te krijgen en te zorgen dat je gezin én je naaste het goed hebben.
Ik zeg ook nadrukkelijk : én je naaste.
Want werken doe je niet alleen voor jezelf en de mensen die in je gezin wonen.
Nee, werken hoort in een daglicht van Delen met Velen te staan.

Al in het oude testament lezen we over hoe er gedeeld moest worden.
Het boek Ruth geeft ons een mooie inkijk in hoe dat in de praktijk vorm kreeg.
Ruth bedelde niet maar Boaz bedeelde wel.
En niet omdat hij als een blok viel voor haar verschijning.
Nee, het was een WET in Israel.

Ook later, in de tijd van Jezus lezen we opdrachten om te delen.
In de Rooms Katholieke kerk kent men nog steeds de werken van barmhartigheid.
Zes van deze werken kennen we uit de bijbel.
Mattheus vertelt er over.
Hij noemt in zijn boek de volgende werken:
Geef eten aan wie honger heeft
Geef drinken aan wie dorst heeft
Geef kleding aan wie naakt is
Geef onderdak aan wie als vreemdeling en dakloze bij je komt
Geef aandacht aan de zieken
Geef aandacht aan hen die gevangen zitten

In de katholieke traditie is er een 7e werk toegevoegd: Geef een begrafenis aan hen die overleden zijn en ook in protestantse kringen is dit in vroeger eeuwen opgepakt als taak om te doen.

Dag van de arbeid.
Voor een christen is elke dag een dag van de arbeid.
Hoeveel mensen eten mee met ons? Hoe groot is de tafel die wij dekken? En is er ruimte voor de gast aan tafel die op afstand van ons woont?
Zit er wel eens een arme sloeber aan onze tafel?
Delen we het brood en de beker in die zin met anderen? Met hen die om welke reden dan ook geen droog brood te eten hebben?

Hoe vaak staan wij bij de kraan en tappen we water terwijl er elders in de wereld mensen sterven door gebrek aan water?

En sta je wel eens stil bij die ene mens die in koude tijden geen warmte van kleding kent? Die mensen die letterlijk sterven van de kou?
Waar ben jij dan als dat gebeurt?
Sta je aan de kant of maak je werkelijk van elke dag een Dag van de Arbeid?

In Smallingerland hebben we de luxe van een asielzoekerscentrum.
Ik noem het een luxe omdat wij als Nederlanders in onze gemeente geconfronteerd worden met de verscheurde wereld zoals die er is.
Stichting Gave doet veel en gezegend werk onder asielzoekers. Doen wij mee?
Staan we stil bij het werk wat er te doen is onder deze groep asielzoekers?

En wat dacht je van de zieken en ouden van dagen in onze gemeenten.
Veel mensen ontberen bezoek.
Eenzaamheid is een ziekte die heerst onder hen die door hun leeftijd of door ziekte niet meer mee kunnen met de maatschappij.
Een bezoek bij hen kan zeer helend werken tegen de ziekte van eenzaamheid.
En niet alleen aan de kant van de eenzame of zieke, nee, ook de bezoeker kan geraakt worden door het feit dat een uurtje bezoek heel veel betekent voor de ander.

En de gevangenen?
Laten we die in de steek?
Eigen schuld, dikke bult?
Ze zitten er niet voor niets natuurlijk. De criminelen in ons land zijn per saldo veroordeeld door een objectieve rechter.
Maar ontslaat dat jou en mij om aandacht aan hen te geven?
Heb je wel eens op de website van gevangenenzorg Nederland gekeken hoe groot de impact is van bezoek voor een gevangene?
Ken je het werk van stichting Exodus onder ex-gevangenen?

Of laat het je koud.
Ben je druk met je arbeid en je eigen wereldje….

Ik zou zeggen: wordt wakker!
De wereld is een arbeidsmarkt voor de christen.
Elke dag is DAG VAN DE ARBEID.
Lees het maar mee in Mattheus 25 vers 31 en verder:

31 Wanneer de Mensenzoon komt, omstraald door luister en in gezelschap van alle engelen, zal hij plaatsnemen op zijn glorierijke troon. 32 Dan zullen alle volken voor hem worden samengebracht en zal hij de mensen van elkaar scheiden zoals een herder de schapen van de bokken scheidt; 33 de schapen zal hij rechts van zich plaatsen, de bokken links. 34 Dan zal de koning tegen de groep rechts van zich zeggen: “Jullie zijn door mijn Vader gezegend, kom en neem deel aan het koninkrijk dat al sinds de grondvesting van de wereld voor jullie bestemd is. 35 Want ik had honger en jullie gaven mij te eten, ik had dorst en jullie gaven mij te drinken. Ik was een vreemdeling, en jullie namen mij op, 36 ik was naakt, en jullie kleedden mij. Ik was ziek en jullie bezochten mij, ik zat gevangen en jullie kwamen naar mij toe.” 37 Dan zullen de rechtvaardigen hem antwoorden: “Heer, wanneer hebben wij u hongerig gezien en te eten gegeven, of dorstig en u te drinken gegeven? 38 Wanneer hebben wij u als vreemdeling gezien en opgenomen, u naakt gezien en gekleed? 39 Wanneer hebben wij gezien dat u ziek was of in de gevangenis zat en zijn we naar u toe gekomen?” 40 En de koning zal hun antwoorden: “Ik verzeker jullie: alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor mij gedaan.”

Dag van de arbeid. Elke dag weer. Werk zat.

Ik wens U vrede en Alle Goeds toe deze week.
En, heel veel energie om de échte arbeid te gaan doen.

[Riemer Lap]

Adreskaartje


Toen ik jaren geleden ging werken op de Veluwe nabij Harderwijk was een onderdeel van mijn werk het op bezoek gaan bij de ouders van mijn cliënten.
Eén van de vragen die ik in die jaren met grote regelmaat kreeg te horen was de volgende:
“Va wel ben ‘ie d’r eene?”
Oftewel: van wie ben jij een kind?
Wat is je “kom-af”?

Hele gewone vragen als je op kennismakingsbezoek komt bij mensen.
Mensen willen weten wat voor vlees ze in de kuip hebben.
Wij mensen zijn gebrand op het weten van waar iets of iemand vandaan komt.
Op basis daarvan maken we een beeld en vormen we ons een mening.
Een mening over dingen maar ook een mening over mensen.
Denk maar eens na hoe vaak ook jij dat doet.
Als ik bijvoorbeeld hier in Drachten zeg “dat is de zoon van Bert Middel” dan denkt iedereen te weten met wie ze van doen hebben. Immers, Bert Middel is de burgervader in Smallingerland.
We maken ons een beeld van de ander zonder dat we de ander écht kennen.

Zo ging het ook met Jezus in Zijn tijd op aarde.
Jezus wordt in de evangeliën aangeduid als “zoon van de timmerman” en als “de timmerman, zoon van Maria”. Zoek het maar eens op in bijvoorbeeld Marcus 6.

De aanduiding “timmerman” en “zoon van Maria” was dus voldoende om Hem als mens te kennen.

We gaan terug naar de Bron van het Leven: God Woord zoals dat in de bijbel naar ons toekomt.

Als kind van God heb je een ander adreskaartje als dat van de jongen uit het voorbeeld.
Ook anders dan wat er op het aardse adreskaartje van Jezus stond.
Je bent niet “Jan van de slager” of “Kees van de kapster”.
Nee, als kind van God ben je “kind van de Allerhoogste”
Je bent een kind van de koning van  hemel en aarde.
Een kind van de enige leider die er bestaat.
Je bent een Koningskind, een burger van een koninkrijk in de Hemel.

Een predikant noemde dat ooit: je bent een hemelburger.
Ik wil daar een stap verder in gaan.
Je bent behalve burger in het koninkrijk óók koning samen met de Grote Koning.
Je bent in feite BURGERKING.

En nee, dan heb ik het niet over de snelle hap die je haalt bij een keten fastfoodrestaurants.
Nee, ik heb het over een koninkrijk dat niet commercieel is maar een Goddelijk Koninkrijk.

Als dat op je adreskaartje staat dan ben je gezegend.
Dan ben je de koning te rijk.

Vanuit het weten dat je Koningskind bent gaat er een zegen van jou uit en komt er een zegen over jou.

Mocht iemand jou de komende weken vragen van wie je er eentje bent denk dan eens aan je échte Vader, aan de Koning die in je leven heerst.


Als mensen dan vragen “Van wie ben jij er één?”

Dan mag jij zeggen:
Ik ben er eentje van God
Mijn vader is de koning over hemel en aarde
Hij is ook de koning in mijn leven
Hij zorgt voor mij


Meer dan dat zelfs.
Dán kun jij net zoals Maria, de moeder van Jezus zeggen:
Alle geslachten zullen mij voortaan gelukkig prijzen
ja, grote dingen heeft de Machtige voor mij gedaan,
heilig is zijn naam.
Barmhartig is hij, van geslacht op geslacht,
voor al wie hem vereert.

Met deze woorden sluit ik af.
Vrede en Alle Goeds voor de komende week toegewenst.

[Riemer Lap]

O ja, vergeten: ik heb maximaal 7 minuten.  Korter mag want dat vullen ze wel op met muziek. Leuke is dat ik ook de muziek mag voorstellen dus als ik geen schrijfzin heb doe ik een liedje van 7 minuten  

[Riemer Lap]

quote:

Adinomis schreef op 14 april 2011 om 23:52:
Dus Riemer, toch de prediking!  
Een mooie taak!

Ik moet bekennen dat het toch steeds weer begint te knagen om iets in de richting van theologie en predikantschap te gaan doen.
Maar op dit moment kan het gewoon niet op eurotechnisch gebied.
Het is voor mij niet te doen om én een eigen bedrijf te runnen én een studie van enkele duizenden euro's te doen (je vraagt je af hoe ze er bij komen dat "genade om niet is". Dan zou de opleiding gratis moeten zijn    ).
Wie weet dat er ooit een moment komt dat het te doen is qua gezin en werk, nu zit het er gewoon niet in.
De prediking ligt mij wel aardig en ik moet zeggen dat ik verbaasd was toen ik gevraagd werd.
In de regio sta ik bekend als iemand die "vrolijk gereformeerd" is.
Iets wat niet altijd past bij het gkv idee dat anderen hebben.
Mijn geloof is echter geen GKv geloof maar een bijbels geloof en een zeker weten van de Toekomst.
Daarnaast heb ik aardig wat RKK invloeden in mijn leven, genoeg om het goede van de RKK te genieten zeg maar....
Ik denk ook dat dat de reden is dat ik de discussie niet meer aanga met bv en WTG lid.  Het heeft geen nut om elkaar met woorden te bestoken.
Wat wel nut heeft is om te bidden voor de ander en ik zit in een positie dat ik dat meermalen per dag ook mag en kan doen.
Maar die prediking? Ja, het trekt. Alleen de route om er toe te komen trekt niet

[Riemer Lap]

Na de zomervakantie doe ik een serie waarin onderstaande de aftrap is.
----


Het onze vader;

De komende weken wil ik met u stil gaan staan bij het gebed wat Jezus ons geleerd heeft.
En dan niet zoals de catechismus van de protestantse kerken het aangeeft maar anders.
Van elk deel wil ik een kernpunt gaan benoemen en daar met u over na gaan denken.

Het Onze Vader is niet het enige gebed wat we van Jezus in het nieuwe testament kunnen lezen. Wel is het hét gebed waarvan Jezus ons opdracht geeft om het te bidden.
Een bijzonder gebed als we de delen gaan toepassen op ons leven.
En, toepasbaar is dat gebed!

Als eerste wil ik graag met u delen de aanhef van dit gebed:
Onze Vader.

Staat u wel eens stil bij deze twee woorden?
Er staat nog al wat namelijk:
Ten eerste wil God ONZE vader zijn en ten tweede wil Hij voor ons als een VADER zijn.


En hoe zit dat ook al weer?
Komt een kind bij zijn vader via de voordeur?
Moeten we aanbellen bij onze aardse vader (of moeder) om kenbaar te maken dat we er zijn?

Mijn ervaring is anders.
Een kind dat zijn vader bezoekt gaat via de achterdeur het huis in.
Die deur is altijd open.
Een fries zal zeggen “us heit wit wol wat ik wol”.
Je bent één door de band tussen jou en de vader.

Vandaar ook voor deze avond als overdenking: Kind aan huis bij de Vader.

Want daar gaat het in deze bede om:
God zegt “jij bent mijn kind en IK ben de vader”.
Zo ben jij Kind aan huis bij mij.
Gewoon omdat ik je ken en je als kind heb aangenomen.

En jij zegt” Ja vader, U bent mijn vader, ik wil Uw kind zijn”.
Is dat gewoon?

Nee, eigenlijk niet zo gewoon.
God heeft geen enkele verplichting om u en mij als kind te aanvaarden.
Wij hebben dat niet verdient vrees ik.
Wij maken er in de regel een potje van als mensen.
Maar dat is dan ook niet de reden waarom God onze Vader wil zijn!

Want er is meer: zijn Zoon, de opgestane HEER is er.
Hij maakt ons door zijn dood en opstanding levende kinderen van de vader.
Levende kinderen!
Een dood kind is niet levensvatbaar immers?
Maar een levend kind is KIND aan HUIS bij de Vader!

En dat betekent nogal wat.
Je zit aan de tafel bij de HEER, je tafelheer is GOD zelf. De Vader nodigt je uit.

Denk je er wel eens over na hoe dat is?
Stel je even voor dat je bij je ouders thuis komt.
Moeder is afwezig en vader zit in de stoel in de voorkamer.
En jij,. Als kind, jij komt zomaar binnen .
Jij hoeft niet aan te bellen want jij komt achterom. Jij weet de weg in het huis want ooit was dit je ouderlijk huis en eigenlijk is dat nog zo: jij voelt je er thuis.

Zomaar, zonder toestemming, loop je door naar de woonkamer.
Dat mag, want jij bent immers Kind aan Huis?


Zo wil GOD met jou en mij de omgang hebben.
Jij mag kind aan huis zijn bij GOD.
Jij hebt geen andere sleutel nodig dan de naam van de Opgestane Heer.
Die HEER heeft dood en ellende doorleeft opdat JIJ KIND AAN HUIS mag zijn.

Denk je daar wel eens over na?

Dat het helemaal niet zo gewoon is dat je Onze Vader mag zeggen?
Dat er een dode is gevallen (Christus) zodat JIJ GOD je vader mag noemen?

Onze Vader.

Onze Vader is een vader van het gewone.
Van het kind wat belt om te vragen hoe het met Heit is, het kind dat CONTACT houdt met de vader.
Van het kind dat achterom komt en in de keuken de koffie weet te vinden.
Zo’n kind mag jij zijn in het huis van de Hemelse Vader.

Die vader is ONZE vader.
Die vader verwelkomt zijn kinderen.

In Zijn huis.

Psalm 103 getuigt daar over.
We lezen daar (in de Naardense Vertaling):

Zoals een vader zich ontférmt over zónen,
ontfermt zich de ÉNE
over wíe hem vrézen.

En weet u?


Deze vader wil niet een vergeten vader in het verzorgingshuis  zijn.

Deze vader wil bezoek.
Elke dag, 24 uur per dag zelfs wil Hij dat jij hem zoekt.
En Hij geeft je de garantie dat Hij luistert naar jou.

Zoals bij Elia in 1 koningen 19 zal HIJ als Vader er zijn.
Geen man van geweld maar een GOD die in stilte verschijnt als in de bries van de wind.

En dat, beste luisteraars, die Vader maakt van elke dag VADERDAG.

U mag kind aan huis zijn bij HEM.
Durf je zelf ook Hem als KIND te zoeken?
Kind aan huis bij GOD de Vader.

Gezegend ben je dan.

Ga vanuit die zegen en zekerheid ook deze week op weg.
Wees een Kind van je vader en getuig dat JIJ de Vader kent.
Voel je welkom bij de Vader.
Zijn deur staat voor je open.
Zijn Zoon is de sleutel.
En jij hebt toegang door die Zoon.
De opgestane HEER van Pasen heeft je toegang al geregeld.
Gratis entree want: GOD is een VADER.

Vrede en alle Goeds!


Riemer Lap

[Riemer Lap]

De eerste lezingen zijn geweest en de reactie's zijn positief !
op www.smelnefm.nl kun je de ingesproken teksten ontdekken onder uitzending gemist, rond het kerkplein.

Enne, ik ben best wel trots

[wimnusselder]

Hoi Riemer,

quote:

Riemer Lap schreef op 12 april 2011 om 23:54:
je [...] ziet dat de leerlingen het nog steeds niet helemaal lijken te begrijpen.

Dit sprong er voor mij uit in je tekst: de constatering dat (het Nieuwe Testament er blijk van geeft dat) Jezus' leerlingen, die jaren met hem hebben opgetrokken, Jezus' boodschap nog steeds niet helemaal begrepen lijken te hebben op het moment van zijn hemelvaart.
Diezelfde leerlingen die in de jaren daarna de Kerk georganiseerd hebben, die verhalen over Jezus doorverteld of op schrift gesteld hebben.
Hen wordt verteld zich open te stellen voor de Geest en daarop te vertrouwen.
Zouden wij dan niet ook eerder op de Geest moeten vertrouwen dan op (onze interpretatie van) wat die beperkte volgelingen van Jezus op schrift hebben gesteld?

Met v&Vriendengroet,

Wim

[wimnusselder]

quote:

Riemer Lap schreef op 19 mei 2011 om 11:16:
onze vader [...] Er staat nog al wat [...] Stel je even voor dat je bij je ouders thuis komt. [...] jij voelt je er thuis.

Ja, een krachtige metafoor, verbeelding van een gevoel van verbondenheid, verbeelding van de nabijheid en vertrouwdheid van het goddelijke.

[wimnusselder]

Hoi Riemer,

quote:

Riemer Lap schreef op 19 april 2011 om 00:57:
prediking [...] trekt. Alleen de route om er toe te komen trekt niet

Is opleiding nodig om genade te kunnen ontvangen en door te kunnen geven?
In nieuw-testamentische tijden nog niet.
Voor mij is het niet vanzelfsprekend dat dat nu wel zo zou zijn.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[wimnusselder]

quote:

Riemer Lap schreef op 19 april 2011 om 00:43:
Mensen willen weten wat voor vlees ze in de kuip hebben.

Ja, ook in cyberspace.
Gaat het dan aan om geen (echt) antwoord te geven?

[wimnusselder]

quote:

Riemer Lap schreef op 19 april 2011 om 00:42:
zes dagen zult gij arbeiden [...] Dag van de arbeid. Elke dag weer. Werk zat.

En de 7e dag was niet bedoeld als dag voor theologische discussie.

[Riemer Lap]

quote:

wimnusselder schreef op 24 juni 2011 om 21:24:
Hoi Riemer,


[...]

Dit sprong er voor mij uit in je tekst: de constatering dat (het Nieuwe Testament er blijk van geeft dat) Jezus' leerlingen, die jaren met hem hebben opgetrokken, Jezus' boodschap nog steeds niet helemaal begrepen lijken te hebben op het moment van zijn hemelvaart.
Diezelfde leerlingen die in de jaren daarna de Kerk georganiseerd hebben, die verhalen over Jezus doorverteld of op schrift gesteld hebben.
Hen wordt verteld zich open te stellen voor de Geest en daarop te vertrouwen.
Zouden wij dan niet ook eerder op de Geest moeten vertrouwen dan op (onze interpretatie van) wat die beperkte volgelingen van Jezus op schrift hebben gesteld?

Met v&Vriendengroet,

Wim

Mijn opmerking in de lezing gaat over de tijd vóór de Geest uitgestort is.
Kenmerkend is dus dat je zonder de Geest God niet kunt kennen. Dat is een vervolg zeg maar op de genomen en bekende conclusie.

[Riemer Lap]

quote:

wimnusselder schreef op 24 juni 2011 om 21:39:
Hoi Riemer,


[...]

Is opleiding nodig om genade te kunnen ontvangen en door te kunnen geven?
In nieuw-testamentische tijden nog niet.
Voor mij is het niet vanzelfsprekend dat dat nu wel zo zou zijn.

Met v&Vriendengroet,

Wim

Ja en nee.
Wel is het handig om de bronteksten te kunnen lezen en meerdere kanten van interpretatie te kennen. Daar heb je, in welke vorm dan ook, scholing voor nodig al was het maar om de oude talen te leren.

[Riemer Lap]

quote:

wimnusselder schreef op 24 juni 2011 om 21:42:
[...]

Ja, ook in cyberspace.
Gaat het dan aan om geen (echt) antwoord te geven?

Hoe bedoel je deze opmerking?
Ik heb elders al aangegeven dat écht kennen en een virtuele wereld imho niet kan.

[Riemer Lap]

quote:

wimnusselder schreef op 24 juni 2011 om 21:47:
[...]

En de 7e dag was niet bedoeld als dag voor theologische discussie.

Hoe bedoel je deze opmerking?
Doel je daarmee op het gegeven dat in onze cultuur de zondag voor de samenkomsten benut wordt? Of bedoel je wat anders?

[wimnusselder]

Hoi Riemer,

quote:

Riemer Lap schreef op 25 juni 2011 om 12:33:
zonder de Geest [kun je] God niet [...] kennen

en de Bijbel niet goed interpreteren, inderdaad.
God is geest en echte godsdienst is dienst in geest en in waarheid, niet gebonden aan plekken, rituelen, teksten en al te menselijke statushiërarchieën.

quote:

Riemer Lap schreef op 25 juni 2011 om 12:35:
Wel is het handig om de bronteksten te kunnen lezen en meerdere kanten van interpretatie te kennen. Daar heb je, in welke vorm dan ook, scholing voor nodig al was het maar om de oude talen te leren.

Het nadeel van het toekennen van een recht tot prediking slechts aan degenen met een erkende theologische opleiding en met het vermogen om die bronteksten te lezen is dat dat afleidt van het belangrijkste vereiste om God's genade door te kunnen geven en om anderen te openen voor God's geest: dat je daar zelf voor open staat.
Maar al te gauw ga je je focussen op wat andere mensen wel en niet erkennen als 'theologisch verantwoord' en op Teksten als bron in plaats van op de Geest die de inspiratiebron vormde voor die Teksten als directere Bron.
Zo'n opleiding geeft vooral status, creëert daardoor statusverschillen binnen de Kerk en leidt af van het besef dat God de Vader ons allen even nabij is.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Riemer Lap]

quote:

wimnusselder schreef op 25 juni 2011 om 14:52:
Hoi Riemer,


[...]
 en de Bijbel niet goed interpreteren, inderdaad.
God is geest en echte godsdienst is dienst in geest en in waarheid, niet gebonden aan plekken, rituelen, teksten en al te menselijke statushiërarchieën.

[...]

Het nadeel van het toekennen van een recht tot prediking slechts aan degenen met een erkende theologische opleiding en met het vermogen om die bronteksten te lezen is dat dat afleidt van het belangrijkste vereiste om God's genade door te kunnen geven en om anderen te openen voor God's geest: dat je daar zelf voor open staat.
Maar al te gauw ga je je focussen op wat andere mensen wel en niet erkennen als 'theologisch verantwoord' en op Teksten als bron in plaats van op de Geest die de inspiratiebron vormde voor die Teksten als directere Bron.
Zo'n opleiding geeft vooral status, creëert daardoor statusverschillen binnen de Kerk en leidt af van het besef dat God de Vader ons allen even nabij is.

Met v&Vriendengroet,

Wim

Eerlijk gezegd zie ik je probleem niet zo, de gehele wereld is vol van kennisverschillen en opleidingsverschillen.
Het opleidingsniveau creëert dat niet, het gedrag van de persoon creëert dat net zoals de verwachting van de ander daarin meewerkt.
Simpel voorbeeld: ik kom uit een gezin van 8 kinderen en ben de enige die gestudeerd heeft.
Mijn moeder meende als ze mij voorstelde standaard te moeten zeggen " dat is onze Riemer, die heeft gestudeerd". Ze was er trots op maar zette mij ook op een onterecht voetstuk met die opmerking.
Als ik er in mee zou gaan dan zou ik zelf meewerken aan een afstand die ik niet wil.
(Ondanks dat heb ik wel enige opleiding gevolgd waarbij tot op heden het zwemdiploma het meest belangrijk is )

[wimnusselder]

Hoi Riemer,

quote:

Riemer Lap schreef op 26 juni 2011 om 00:35:
Eerlijk gezegd zie ik je probleem niet zo, de gehele wereld is vol van kennisverschillen en opleidingsverschillen.

Klopt en God inspireert ons om die statusverschillen te doorbreken.
Jezus doet dat volgens de Bijbel al met enige regelmaat, door met tollenaars en zondaars om te gaan en door duidelijk te maken dat God rechtvaardigheid afmeet aan hoe je omgaat met 'de minsten mijner'.
Na het afsluiten van de canon is God gewoon doorgegaan op die weg, door ons te inspireren om ook statusverschillen die in Bijbelse tijden nog vanzelfsprekend waren te doorbreken: die tussen slaaf en vrij, vrouw en man, homo- en heterosexueel.
Zodra wij als mensen weer een nieuw statusverschil verzinnen (zoals tussen academisch en niet-academisch opgeleiden, iets wat in Bijbelse tijden nog niet bestond), kun je er donder op zeggen dat God ons vroeg of laat inspireert om het te doorbreken daar waar het tussen mensen in komt te staan.
Dat jij die inspiratie ook ervaart blijkt voor mij uit het niet meegaan in die trots van je moeder en uit het belangrijker achten van dat zwemdiploma.

In zaken van religie horen statusverschillen niet thuis.
God is ons aller vader, de Geest is over ons allen uitgestort, Jezus is gekomen om ons allen te onderwijzen, in gelijke mate.
We staan daar hooguit in ongelijke mate voor open en het is niet aan ons om daarover te oordelen.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[wimnusselder]

Hoi Riemer,

quote:

Riemer Lap schreef op 25 juni 2011 om 12:36:

quote:

wimnusselder schreef op 24 juni 2011 om 21:42:
Ja, ook in cyberspace [willen mensen weten wat voor vlees ze in de kuip hebben].
Gaat het dan aan om geen (echt) antwoord te geven?

Hoe bedoel je deze opmerking?
Ik heb elders al aangegeven dat écht kennen en een virtuele wereld imho niet kan.

Ik associeerde jouw overdenking over het 'adreskaartje' waar mensen behoefte aan hebben met de discussie die we in dit forum gehad hebben over de wenselijkheid van het gebruiken van je eigen naam.
Die associatie sprak me aan.
Je hebt gelijk dat het moeilijker is om elkaar echt te leren kennen via internet.
Dat is een gradueel en geen absoluut verschil, zeker naarmate internet ook audio- en video-contact mogelijk maakt.
Des te meer reden om de wenselijkheid van internetschuilnamen te betwijfelen, die die mogelijkheid om elkaar te leren kennen nog verder beperken.
Dat is niet iets waardoor jij je aangesproken hoeft te voelen; ook jij gebruikt hier je echte naam.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[wimnusselder]

quote:

Riemer Lap schreef op 25 juni 2011 om 12:37:

quote:

wimnusselder schreef op 24 juni 2011 om 21:47:

quote:

Riemer Lap schreef op 19 april 2011 om 00:42:
zes dagen zult gij arbeiden [...] Dag van de arbeid. Elke dag weer. Werk zat.

En de 7e dag was niet bedoeld als dag voor theologische discussie.

Hoe bedoel je deze opmerking?
Doel je daarmee op het gegeven dat in onze cultuur de zondag voor de samenkomsten benut wordt? Of bedoel je wat anders?

Ik bedoel niet altijd zoveel met zo'n bijdrage.
Ik kan wel aangeven hoe deze ongeveer tot stand kwam:

Ik vond het interessant om te zien hoe jij dat idee achter de (ene) dag van de arbeid (per jaar), het memoreren van de strijd van 'de arbeid' (lees: 'de arbeiders') tegen 'het kapitaal' (lees: 'de kapitalisten') uit z'n verband rukte en in een nieuw verband plaatste, dat van het "zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen en de zevende dag zult gij rusten".
En in dat verband gaf je er bovendien nog een draai aan door de verhouding 6 staat tot 1 de betekenis te geven dat er relatief veel werk te doen is voor christenen in deze wereld.

Ik associeerde dat met het onderscheid tussen en relatieve belang van geloofspraktijk aan de ene kant en geloofsbeleving en geloofsleer aan de andere kant.
Je begrijpt dat die associatie me aansprak.

Ik associeerde dat bovendien met jouw uitspraak in zelfreflectie forumcultuur dat je allang niet meer in dit forum komt voor de theologische discussie, maar eerder voor de kletspraat voor de gein en om zo nu en dan (onaardig gezegd) de boel een beetje op te stoken met domme vragen ("om dingen helder te krijgen").
Dat was namelijk de uitspraak die me deed nazoeken wat je zoal uitspookt in dit forum, waardoor ik in dit topic belandde, waar ik een andere toon bij jou las, een kwetsbare opstelling, een je openstellen voor anderen.
Dat sprak me aan.

Vandaar die referentie naar 'theologische discussie' waarvoor onze zondagse samenkomsten inderdaad niet bedoeld zijn, omdat jij daarvoor niet komt op dit forum en omdat geloofsbeleving voor mij en andere Quakers belangrijker is dan geloofsleer.

Jouw kwetsbare opstelling gaf mij het gevoel dat hier ruimte is voor bijdragen in de stijl die ik ontwikkeld heb als Quaker, door oefening in het me openstellen voor goddelijke leiding in een stille wijdingsbijeenkomst, door op te staan om te zeggen wat in me opkomt (pas) zodra ik me daartoe geroepen voel, zonder vooropgezette bedoeling en onvoorbereid (anders dan dat de woorden die ik dan uitspreek al een poosje in mijn hoofd ronddansen, gebruikmakend van mijn associaties).
Als daar al een diepere bedoeling achter zat, dan zou dat nog kunnen zijn dat ik daarmee het alternatief voor theologische opleiding als voorbereiding voor prediking demonstreerde.
Maar hier bezondig ik mij in ernstige mate aan inlegkunde, want daar ben ik me allemaal niet van bewust op het moment dat zo'n bijdrage in me op komt, ik hem als betekenisvol ervaar en ik me daardoor geroepen voel om hem hier op te schrijven.
Het enige echte antwoord op jouw vraag "hoe bedoel je deze opmerking" is "it rang true to me" ('het leek me op een of andere manier betekenisvol en zinvol om hier naar voren te brengen').

Zo lees ik ook jouw overdenkingen hier: Wat spreekt mij aan? Wat 'rings true to me'?
Dit is ook voor mij geen plek voor theologische discussie.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Riemer Lap]

quote:

wimnusselder schreef op 26 juni 2011 om 12:37:
[...]

Ik bedoel niet altijd zoveel met zo'n bijdrage.

Dus in feite zeg je niets?

quote:

Ik kan wel aangeven hoe deze ongeveer tot stand kwam:

Ik vond het interessant om te zien hoe jij dat idee achter de (ene) dag van de arbeid (per jaar), het memoreren van de strijd van 'de arbeid' (lees: 'de arbeiders') tegen 'het kapitaal' (lees: 'de kapitalisten') uit z'n verband rukte en in een nieuw verband plaatste, dat van het "zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen en de zevende dag zult gij rusten".
En in dat verband gaf je er bovendien nog een draai aan door de verhouding 6 staat tot 1 de betekenis te geven dat er relatief veel werk te doen is voor christenen in deze wereld.

Knap gelezen en begrepen. Overigens ben ik christen sociaal humanist dus zit je bij mij altijd goed

quote:

Ik associeerde dat met het onderscheid tussen en relatieve belang van geloofspraktijk aan de ene kant en geloofsbeleving en geloofsleer aan de andere kant.
Je begrijpt dat die associatie me aansprak.

Ik associeerde dat bovendien met jouw uitspraak in [NOHTML]zelfreflectie forumcultuur dat je allang niet meer in dit forum komt voor de theologische discussie, maar eerder voor de kletspraat voor de gein en om zo nu en dan (onaardig gezegd) de boel een beetje op te stoken met domme vragen ("om dingen helder te krijgen").
Dat was namelijk de uitspraak die me deed nazoeken wat je zoal uitspookt in dit forum, waardoor ik in dit topic belandde, waar ik een andere toon bij jou las, een kwetsbare opstelling, een je openstellen voor anderen.
Dat sprak me aan.

Ik heb in het verleden toespraken mogen schrijven voor oa een evangeliegemeente. Mijn kerkgrens is daarmee verlegd wat niet zegt dat ik ten volste belijdt wat de ander meent te moeten belijden.
Er zijn delen die we samen hebben als grefo's en evangelischen. Dat deel kan ik bedienen en daar wil ik best het gesprek over aangaan. Overigens schrijf ik voor de regio-omroep ook niet als GKv-er maar als Christen. (Dat geeft ook enige ruimte trouwens )

quote:

Vandaar die referentie naar 'theologische discussie' waarvoor onze zondagse samenkomsten inderdaad niet bedoeld zijn, omdat jij daarvoor niet komt op dit forum en omdat geloofsbeleving voor mij en andere Quakers belangrijker is dan geloofsleer.

Jouw kwetsbare opstelling gaf mij het gevoel dat hier ruimte is voor bijdragen in de stijl die ik ontwikkeld heb als Quaker, door oefening in het me openstellen voor goddelijke leiding in een stille wijdingsbijeenkomst, door op te staan om te zeggen wat in me opkomt (pas) zodra ik me daartoe geroepen voel, zonder vooropgezette bedoeling en onvoorbereid (anders dan dat de woorden die ik dan uitspreek al een poosje in mijn hoofd ronddansen, gebruikmakend van mijn associaties).
Als daar al een diepere bedoeling achter zat, dan zou dat nog kunnen zijn dat ik daarmee het alternatief voor theologische opleiding als voorbereiding voor prediking demonstreerde.

Ik ben in de overtuiging dat een juiste prediking niet zonder gedegen kennis van het Woord kan. Die kennis tref je in mijn overtuiging niet aan bij een SPH-er met de gave om te schrijven maar bij een voorganger die zich gedurende jaren heeft verdiept in de materie. Of je dat theologie wilt noemen doet dan niet zoveel terzake: je langdurig ergens in verdiepen kan kennis opleveren.
Sommigen doen dat aan een Theo.Universiteit en ik ben daar beslist niet tegen.

quote:

Maar hier bezondig ik mij in ernstige mate aan inlegkunde, want daar ben ik me allemaal niet van bewust op het moment dat zo'n bijdrage in me op komt, ik hem als betekenisvol ervaar en ik me daardoor geroepen voel om hem hier op te schrijven.
Het enige echte antwoord op jouw vraag "hoe bedoel je deze opmerking" is "it rang true to me" ('het leek me op een of andere manier betekenisvol en zinvol om hier naar voren te brengen').

Zo lees ik ook jouw overdenkingen hier: Wat spreekt mij aan? Wat 'rings true to me'?
Dit is ook voor mij geen plek voor theologische discussie.

Met v&Vriendengroet,

Wim

Maar wel leuk dat je aangeeft wat je beweegt om te reageren

[Trajecto]

quote:

Riemer Lap schreef op 27 juni 2011 om 00:11:

quote:

wimnusselder:
[...]

Ik bedoel niet altijd zoveel met zo'n bijdrage.

Dus in feite zeg je niets?

Men kan soms een uiting van zich geven zonder een exact betoog te houden of een duidelijke mening te geven.
Maar zoiets is natuurlijk vooral op een forum wel wat vaag of verwarrend. Een beetje navraag naar uitleg is wel nuttig, maar dat is ook al gebeurd, stel ik vast.

[Riemer Lap]

quote:

Trajecto schreef op 27 juni 2011 om 17:50:
[...]

Men kan soms een uiting van zich geven zonder een exact betoog te houden of een duidelijke mening te geven.
Maar zoiets is natuurlijk vooral op een forum wel wat vaag of verwarrend. Een beetje navraag naar uitleg is wel nuttig, maar dat is ook al gebeurd, stel ik vast.

Feedback mag in een andere draad  

[Trajecto]

Ja, maar dit was gewoon wat extra verklaring...

Misschien zit je te snakken naar een extra topic "FB: Riemers Schiet Maar blog"...

Nou helaas, eventjes nog niet te vinden hier op het forum.

[Riemer Lap]

quote:

Trajecto schreef op 27 juni 2011 om 21:33:
Ja, maar dit was gewoon wat extra verklaring...

Misschien zit je te snakken naar een extra topic "FB: Riemers Schiet Maar blog"...

Nou helaas, eventjes nog niet te vinden hier op het forum.

Prediker 3:11a eerwaarde.

[Trajecto]

quote:

Riemer Lap schreef op 27 juni 2011 om 22:25:
[...]

Prediker 3:11a eerwaarde.

Zeker, en vergeten we ook niet Prediker 11:6 broeder Riemer.
Ik stel vast  dat dat hier in dit topic ook juist helemaal de bedoeling is (al moet er ook wat tijd elders gezaaid worden en niet hier zichtbaar).
Ik zie dus geen reden voor een kritisch feedback-topic.

[wimnusselder]

Hoi Riemer,

quote:

Riemer Lap schreef op 27 juni 2011 om 00:11:

quote:

wimnusselder schreef op 26 juni 2011 om 12:37:
Ik bedoel niet altijd zoveel met zo'n bijdrage.

Dus in feite zeg je niets?

Door die stijl van bijdragen in de context van mijn ervaring in een Quaker wijdingsbijeenkomst te plaatsen, waar we ons open proberen te stellen voor goddelijke leiding en luisteren naar wat de Geest ons te zeggen heeft in wat de ander zegt, probeerde ik duidelijk te maken dat het in elk geval niet mijn bedoeling is waar je naar zou moeten zoeken in zo'n bijdrage.
Het is niet aan mij om te bepalen of het (voor jou) een bedoeling heeft, of het jou wat zegt.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Riemer Lap]

quote:

wimnusselder schreef op 28 juni 2011 om 07:12:
Hoi Riemer,


[...]

Door die stijl van bijdragen in de context van mijn ervaring in een Quaker wijdingsbijeenkomst te plaatsen, waar we ons open proberen te stellen voor goddelijke leiding en luisteren naar wat de Geest ons te zeggen heeft in wat de ander zegt, probeerde ik duidelijk te maken dat het in elk geval niet mijn bedoeling is waar je naar zou moeten zoeken in zo'n bijdrage.
Het is niet aan mij om te bepalen of het (voor jou) een bedoeling heeft, of het jou wat zegt.

Met v&Vriendengroet,

Wim

Kan aan mij liggen maar ik kan geen touw knopen aan wat je hier wilt zeggen.
Ik ben geen Quaker, ken jullie bijeenkomsten niet en snap ook niet wat je bedoelt.
Mijn bedoeling in deze draad is: mijn tekst droppen, eventueel aanscherpen en geen discussie over de inhoud. Ik ben namelijk wel gebonden aan een doelgroep van luisteraars.
verder beoog ik niets met deze draad en elke discussie over de achtergrond is derhalve niet zo zinvol.
Ik vraag dan ook niet om feedback over de basis maar over de uitkomst zeg maar.

[wimnusselder]

Hoi Riemer,

quote:

Riemer Lap schreef op 29 juni 2011 om 00:26:
Ik ben geen Quaker, ken jullie bijeenkomsten niet en snap ook niet wat je bedoelt.
Mijn bedoeling in deze draad is: mijn tekst droppen, eventueel aanscherpen en geen discussie over de inhoud. Ik ben namelijk wel gebonden aan een doelgroep van luisteraars.
verder beoog ik niets met deze draad en elke discussie over de achtergrond is derhalve niet zo zinvol.
Ik vraag dan ook niet om feedback over de basis maar over de uitkomst zeg maar.

Als je er belangstelling voor hebt kan ik je wel meer uitleggen over de Quakers, maar echt van belang is dat niet.
Ik gaf 26/6 al een tamelijk concrete beschrijving van hoe het toe gaat in een Quaker wijdingsbijeenkomst (in stilte bij elkaar zitten, wie zich geroepen voelt om wat te zeggen staat op) en hoe ik daar mee om ga.
Mijn bedoeling daarmee was om aan te geven dat bijdragen van het soort "de 7e dag was niet bedoeld voor theologische discussie" voortkomt uit vrije associatie, het idee dat mensen zich kunnen laten inspireren door de Geest en de ervaring dat de Geest kan spreken in dat soort associatieve bijdragen.

Ook jouw luisteraars hebben associaties bij jouw overdenkingen.
Mijn idee was dat mijn associaties je zouden kunnen helpen om daar richting aan te geven.
Bovendien lag er -zoals uitgelegd- een link met jouw Roeping tot prediking en de vraag in hoeverre je daar opleiding voor nodig hebt.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Riemer Lap]

quote:

wimnusselder schreef op 29 juni 2011 om 08:27:
Hoi Riemer,
......
Met v&Vriendengroet,

Wim

Zitten we hier toch discussie en feedback te doen
En die vrije associaties die kom je denk ik best vaak tegen in wat ik schrijf

Vind je het goed dat ik het er nu bij laat zitten en me ga richten op een volgende lezing?

[wimnusselder]

Hoi Riemer,

quote:

Riemer Lap schreef op 29 juni 2011 om 09:10:
Vind je het goed dat ik het er nu bij laat zitten en me ga richten op een volgende lezing?

Ik ben benieuwd.

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Riemer Lap]

Die in de Hemelen zijt ------> God op afstand?

De vorige keer zijn we in de overdenkingen gestart met het Onze Vader.
Daarin benoemde ik dat we kind aan huis mogen zijn bij de Vader.
Vanavond wil ik daarover verder gaan.
Na de woorden “Onze Vader” spreken wij uit daar deze Vader zijn zetel heeft door te zeggen “die in de hemel woont”.
Wij geven daarin aan dat wij weten waar God zijn troon heeft staan.

Maar:
Een vader in de hemel, wat heb je daar nu aan?
Een vader hoort zoals wij het ervaren op aarde bij je thuis te zijn, met een postadres en een woning.
Een vader hoort met zijn kinderen te spelen, hoort fysiek aanwezig te zijn.
De idee dat je een vader kunt hebben die in de Hemel woont is voor veel mensen dan ook een vreemd idee.

Sommigen gaan zover dat ze ontkennen dat er uberhaupt al een God kan zijn.
Denk daarbij aan de schrijver van het boek “Wie God verlaat heeft niets te vrezen”.
Immers, als er geen God is, is er ook geen plek nodig om God te laten wonen.
Daarover zullen we allicht nog spreken bij het “uw naam wordt geheiligd”.
 
Nu eerst de plaats van God: de hemel.

In het oude testament leren we als lezers van de bijbel al iets ontdekken van de Hemel.
In genesis 1 staat dat de hemel geschapen  is door God.
En in veel kerken beginnen de samenkomsten met de woorden van Psalm 124 vers 8: Onze hulp is in de naam van de Here die Hemel en aarde gemaakt heeft.
De 2e psalm in het psalmenboek vertelt ons dat God er troont.
En zo kunnen we wel even doorgaan.
Voor wie op internet kan zoeken via bibli-ja kan ontdekken dat in het oude en nieuwe testament het woord hemel 439 keer voorkomt in de NBG51 vertaling en 677 keer in de Willibrord 1995 vertaling.
Kennelijk is de Hemel nogal van belang.
Ter vergelijking: het woord “LIEFDE” komt in de NBG51vertaling 187 keer voor.

De hemel is de woonplek van de Vader.
Maar is dat niet heel ver weg?
Dan is de Vader toch onbereikbaar geworden?
We lezen immers ook in de bijbel dat er niemand van ons mensen de tot de hemel op zal klimmen en daarna weer terug zal komen?
En leren we de kinderen niet zingen “ HOOOGER dan de blauwe luchten en de sterretjes van Goud woont de Vader in de hemel die van al zijn kind’ren houdt”?

We zijn als kinderen van deze vader aardig verweesd als de Vader zich in zijn hemelwoning terugtrekt….
(even stilte houden….)


En dat is dus het bijzondere van deze woonplek van God:
Hij woont er, hij troont er MAAR hij trekt zich er NIET in terug.
Het is geen plek waar GOD zijn pensioen houdt en met de Zoon en de Geest binnen de muren blijft.

God treedt uit deze woning naar zijn kinderen toe.
De blauwe luchten uit het kinderlied zijn geen gesloten gordijnen waar GOD zich achter verschuilt.
Juist niet.
Omdat Hij onder de mensen wil zijn.
En omdat wij van nature niet naar Hem zoeken zoekt Hij naar ons.

Ik wil een stukje uit Genesis met u delen daarover.
Het is een stukje tekst van na de zondeval.
Genesis 3: Toen zij (Adam en Eva) het geluid van de HERE GOD hoorden, DIE IN DE HOF WANDELDE  lezen we daar. GOD vraagt dan ook waar de mens is.
God was het gewoon, Hij was het gewend om in de hof bij Zijn schepselen te komen.

God wil bij de mensen zijn.
Denk je dat GOD die gewoonte gestaakt heeft  en zich teruggetrokken heeft van deze wereld?

Dan wil ik je graag wakker schudden: God is geen Vader op afstand maar een Vader die bemoeienis heeft met jou.
Hij leeft vanuit de hemel mee met jou, hij gaat met je op stap, hij is bij dag en bij nacht rondom je.
De bijbel staat vol van verhalen over mensen waar God bij is.
Het meest spraakmakende is dat over het leven van Jezus bij ons op aarde.
GOD onder de mensen zoals het bij de schepping ook was: aanraakbaar, aanspreekbaar. Aanwezig.
Want DAT is het doel van GOD: aanwezig zijn in het leven van jou en mij.

En God is aanwezig in ons leven.
Denk aan psalm 19 waarin we de luister van de Schepping ontdekken en de grootheid van de Schepper zien.
Of, nog mooier mogelijk, Psalm 139: Heer U kent mij vanaf het begin.

Daar kan geen afstand tussen komen.
Nee, GOD overbrugt die afstand tussen Zijn hemel en onze aarde.
Dat deed Hij door zijn Zoon maar dat doet hij nog steeds.
Door zijn Geest en door zijn Allesomvattende werk.

Wij begrijpen niet hoe dat tot in detail gaat werken: ons denken schiet tekort.
En ik zeg dan: ACCEPTEER dat je DENKEN tekort schiet maar BESEF dat Gods aanwezigheid in JOUW leven meer is dan JIJ kunt bedenken.

Hoe je dat dan ziet en ervaart?

Door te KIJKEN met de OGEN van een Kind van God.
Want wie deze ogen krijgt ziet een Koninkrijk van God óók op deze wereld.

Buk maar eens voor een mierennest.
Kijk eens naar een bloem die bloeit.
Ga op een heldere late avond eens naar buiten en probeer de sterren te tellen.
Bedenk eens wat er allemaal in je lichaam aan activiteit is als jij slaapt.
Jij doet daar niets voor.
Maar:

God slaapt niet.
Hij is nabij zoals Hij dat belooft in Zijn Woord.
PSALM 23….
En God weet dat belofte een vervolg krijgt.
Wij beloven wel snel maar doen vaak niet.
God belooft en doet wat Hij zegt.
Daar kunnen wij wat van leren.

De hemel: de hemel is voor ons NU nog een ver van ons bed show.
Maar wie geroepen is door de Vader wéét dat hij eenmaal thuis mag komen.
Thuis, Bij de Vader, in de Hemel.

Want: in het huis van de Vader zijn vele kamers.

Beloofd is beloofd!

Op naar het Koninkrijk!!!


Vrede en Alle goeds!

[Antonius]

mooi!

[wimnusselder]

Hoi Riemer,

Dat klinkt goed.
Zelf zou ik geneigd zijn om niet alleen het verhaal "over het leven van Jezus bij ons op aarde" te noemen, maar ook het verhaal (in Joël en Handelingen) over de uitstorting van de Heilige Geest.
En ik zou niet zozeer de afstand tussen hemel en aarde benadrukken, maar het beeld dat je vanuit de hemel 'daarboven' zo prachtig kunt overzien wat wij mensen uitspoken.

Daarbij komt bij mij altijd de naam bovendrijven van de 'Himmelbjerget' in Denemarken (een stukje ten westen van Arhus, meen ik).
Dat is een bult die niet zo heel veel hoger is dan onze hoogste heuvel hier in Nederland, maar kennelijk kun je daarvandaan naar Deense begrippen al heel ver kijken.
Als je omhoog gaat, al is het maar een paar honder meter ('hemelsbreed' helemaal niet zo ver dus), kun je veel overzien.
Vanaf die blauwe hemelkoepel daar boven ons kan dat dus nog véél beter...

Met v&Vriendengroet,

Wim

[Riemer Lap]

quote:

wimnusselder schreef op 11 juli 2011 om 23:59:
Hoi Riemer,

Dat klinkt goed.
Zelf zou ik geneigd zijn om niet alleen het verhaal "over het leven van Jezus bij ons op aarde" te noemen, maar ook het verhaal (in Joël en Handelingen) over de uitstorting van de Heilige Geest.
En ik zou niet zozeer de afstand tussen hemel en aarde benadrukken, maar het beeld dat je vanuit de hemel 'daarboven' zo prachtig kunt overzien wat wij mensen uitspoken.

Daarbij komt bij mij altijd de naam bovendrijven van de 'Himmelbjerget' in Denemarken (een stukje ten westen van Arhus, meen ik).
Dat is een bult die niet zo heel veel hoger is dan onze hoogste heuvel hier in Nederland, maar kennelijk kun je daarvandaan naar Deense begrippen al heel ver kijken.
Als je omhoog gaat, al is het maar een paar honder meter ('hemelsbreed' helemaal niet zo ver dus), kun je veel overzien.
Vanaf die blauwe hemelkoepel daar boven ons kan dat dus nog véél beter...

Met v&Vriendengroet,

Wim

Hoi Wim;

Ik snap je opmerkingen maar wil deel voor deel dit gebed door.
Persoonlijk geloof ik niet in de scheiding hemel en aarde maar ook niet in een maakbare hemel op aarde.
Ik denk dat ik bij het "Uw koninkrijk kome" in zal gaan op wat je aangeeft. Daar past het ook bij namelijk.

Thanks!!!