Hoi Trajecto,
quote:
Volgens wikipedia is de "canon van de Bijbel ... een lijst van boeken die als doctrinaire autoriteit worden beschouwd binnen het Jodendom en Christendom."
Als Quaker geloof ik dat Christus gekomen is om (als Heilige Geest) ons direct te onderwijzen.
Dat geloof is historisch gezien terug te voeren op de zoektocht van George Fox of de diverse 'geloven' van zijn tijd (Engeland, midden 17e eeuw) zijn vragen konden beantwoorden en op het antwoord dat God hem vervolgens direct ingaf.
Dat geloof is voor iedere Quaker afzonderlijk gebaseerd op vergelijkbare ervaringen tijdens de eigen religieuze reis.
De Bijbel heeft voor Quakers een belangrijke functie om de continuïteit van ons geloof met dat van Jezus en van de eerste christenen te bewaren en te toetsen, voor zover we ons christen noemen (een meerderheid van ons), maar de Bijbel heeft voor ons geen doctrinaire autoriteit.
De vraag of de Bijbel geïnspireerd is boeit mij niet zo.
Veel belangrijker is de vraag of wat ik daar lees (en wat wij als Quakers daar in lezen) mij (ons)
inspireert.
quote:
Geïnspireerd betekent dat voor je dat het van begin tot eind feilloos is, of is het een compositie met passages van verschillendsoortig waarheidsgehalte en van interpretaties door de Bijbelschrijver?
Beter dan 'iets
is geïnspireerd' kun je zeggen 'ik
ervaar iets als geïnspireerd' (want inspirerend).
Iets als geïnspireerd en inspirerend ervaren betekent voor mij dat ik er de Geest in herken die ik ook in de Bijbel herken en in andere religieuze mensen.
"Inspiratie" heeft niets met "waarheid" te maken (met antwoorden op vragen naar het 'bestaan' van iets en naar oorzakelijke relaties tussen zaken).
"Inspiratie" betekent dat ik de
zin van iets zie (bedoeling, samenhang met andere dingen), dat het zin geeft aan mijn leven en aan de keuzes die ik maak.
Ik ga er van uit dat wat in de Bijbel verwoord is erg inspirerend was voor de Bijbelschrijvers en voor velen van degenen die de Bijbel al die tijd voor ons hebben bewaard en doorgegeven.
Het is echter aan mij en aan mijn geloofsgemeenschap om te bepalen of het nog steeds de beste verwoording is van wat zin geeft aan ons leven.
Als Quakers laten we elkaar daar relatief vrij in en geven we daar dus verschillende antwoorden op, maar er zal geen Quaker zijn die ontkent dat onze wortels als geloofsgemeenschap liggen in de Bijbel en in wat daarin wordt verwoord.
De Bijbel als geheel.
Welke delen ons meer en minder
aanspreken verschilt van Quaker tot Quaker en kan in de loop van de tijd veranderen.
quote:
Is het gewoon een geloofskwestie waarbij je je conformeert aan wat de geloofsrichting zegt waarbij je je "nou eenmaal" hebt aangesloten, of...?
Ja en nee...
Zo gaan Quakers 'nu eenmaal' met de Bijbel om, maar ik had 28 jaar geleden niet gekozen voor lidmaatschap van het Religieus Genootschap der Vrienden (Quakers) als 'ze' daar anders mee om zouden gaan.
Met v&Vriendengroet,
Wim