quote:
tzigane schreef op 01 juni 2011 om 12:21:De suggestie dat de weg naar het doel een onmiskenbare, heldere lijn is, lijkt mij te kort door de bocht.
Niet dat God niet duidelijk zou zijn in het overbrengen van wat Hij wil, maar mijn onvermogen om Hem daarin te kennen, speelt me parten.
Wij zijn beperkt in ons kennen van God. Dat heeft te maken met natuurlijk-menselijke beperktheid en ook met de gevolgen van zonde en zondevloek.
Dat neemt niet weg dat God, door zich te openbaren, op veel punten wel duidelijk is en duidelijk begrepen kan worden. Aan de ene kant is er het gevaar dat mensen
te goed (denken te) weten wat God precies bedoeld--een beetje bescheidenheid is dan gepast. Aan de andere kant is er het gevaar de mensen niet
willen weten wat God toch duidelijk zegt--een beetje meer gehoorzaamheid mag dan wel.
Als het gaat om homoseksualiteit in de Bijbel sluit ik me bij Zwever aan: de Bijbel heeft er letterlijk geen goed woord voor over en veroordeelt het op vele plaatsen. Nu moet e.e.a. gelezen worden in zijn context, zowel in tekstverband als cultuurverband; en toegepast worden in de context van verzoening in Christus; maar wanneer Leviticus tot Galaten regelmatig spreken over een gruwel, over het niet-be-erven van het koninkrijk, dan kan ik moeilijk de duidelijke boodschap ontkomen: homoseksualiteit mag niet, God wil het niet.
Is dat onbescheiden, arrogant? Ik ben graag bereid om mijn oordeel te verzachten als je me kunt laten zien dat de Bijbel niet zo duidelijk is op dit punt als ze lijkt te zijn.
quote:
Juist, en toch is daar nog lang niet alles meegezegd. Je kunt je perfect aan de richtlijnen houden en toch de essentie ervan missen:
“Maar wee jullie farizeeën, want jullie geven tienden van munt, wijnruit en andere kruiden, maar gaan voorbij aan de gerechtigheid en de liefde tot God; je zou het een moeten doen zonder het andere te laten” (Luk 11:42).
Let wel, niet de regels overboord, maar allereerst een dringende oproep tot de juiste focus.
Liefde tot God en mensen moet ons drijven en niet onze liefde voor de regels. In de geest van Jezus’ woorden: “De sabbat is er voor de mens, en niet de mens voor de sabbat” (Mark 2:27). Oftewel: de regels zijn er tot heil van de mens, en niet andersom.
Een dergelijke benadering ben ik nog maar zelden in de discussie omtrent homosexualiteit tegengekomen.
Wat betreft dat laatste: dat is erg jammer, en ik zal het niet goed praten. Wel wil ik je vragen om mensen hierin een eerlijke kans te geven. Wanneer we het hebben over de bijbelse norm
kan dat heel goed voorkomen uit een liefde voor God. Liefde voor God leidt op natuurlijke wijze tot liefde voor zijn wet; daar is niets mis mee.
Mijn eerdere post (waarin jij te vaak het woord "norm" zag staan) had een tweede deel met de titel
barmhartigheid. Daarin probeerde ik te beschrijven hoe een God-liefhebbende geloofsgemeenschap om zou moeten gaan met "zondaren". Twee punten herhaal ik even kort, omdat ik geloof dat dit precies is waar de Farizeeen op aangesproken werden. (1) Je bent zelf ook een zondaar, dus zing een toontje lager (balk en splinter, muggenzifterij); (2) God heeft jou genade gegeven, toon het nu ook aan anderen.
De wet heeft inderdaad het welzijn van de mens op het oog; maar dan wel het welzijn van de mens zoals God dat ziet. Het sabbatsgebod was (is?) er voor de Joden om hen gezonde geestelijke rust te geven; de Farizeeen maakten het een last, en de regeltjes werden zo belangrijk dat er geen geestelijke rust meer was. In dat opzicht zijn we geen slaven van de wet. Anderzijds, als je zou claimen dat Jezus bedoelt dat we zeven dagen per week kunnen werken zonder tijd te nemen voor eredienst, omdat dat het economisch welzijn van de mens dient, dan zit je er toch echt naast.
Zo zie ik ook de wetgeving op homoseksualiteit en andere seksuele deviaties in OT en NT: ze passen niet bij de manier waarop God het welzijn van de mens ziet. Die visie past niet bij moderne inzichten, waarin het niet-toegeven aan homoseksuele geaardheid wordt gezien als ongezond. De grote vraag is of we God toestaan hier een duidelijke maar tegendraadse andere mening over te hebben.