Het punt is erg moeilijk.
In eerste instantie ben ik het eens met diegenen die zeggen dat een ambtenaar de wet heeft uit te voeren. 100% gelijk. (een politieagent bekeurt ook voor zaken waar hij het niet mee eens is, een militair wordt ook uitgezonden ookal is hij het niet eens met de missie, enz.)
Anders is het, wanneer een arts wordt verplicht, een abortus of eutanasie uit te voeren. Dit is in mijn ogen niet goed.
Ik denk dat wij inderdaad een verschil moeten maken, immers, is het kerkelijke huwelijk zoals de bijbel ons dit voorhoud.
De synodes van de diverse kerken zouden er goed aan doen, het kerkelijke huwelijk te accepteren en het "burgerlijke" huwelijk in een ander perspectief te plaatsen zodat voor kerkelijken (een vrije keus) het huwelijk blijft zoals het hoort, en níet kerkelijken het huwelijk is zoals zij willen, immers wij hechten hier toch niet deze waarde aan.
Tegelijk kunnen wij in iedere beroepsgroep vergaande vragen stellen:
Moet een schilder ondanks principiele bezwaren ook een bordeel schilderen?
Moet een chauffeur ook lading (wapens o.i.d.) lossen waar hij het in principe niet mee eens is?
Moet een advocaat een scheiding regelen, waar hij het niet mee eens is?
Moet een gevangenenbewaarder iemand gevangen houden terwijl hij hiertegen bezwaren heeft?
Daarnaast:
Zijn er niet veel kerkelijken, die ondanks wat de bijbel leert, vóór het huwelijk gemeenschap hebben?
Zijn er geen advocaten die ondanks schuld van een dader een moordenaar vrij proberen te pleiten?
Ik denk dat het "christen zijn" keuzes met zich mee brengt, waarbij je gerust mag denken dat je die ondanks bezwaren uitvoerd "onder protest".
Dus je voert opdrachten uit, terwijl je jou standpunt duidelijk maakt. Hiervan gaat óók een christelijke boodschap de wereld in.
