Leerverschillen tov GKV-CGK

[rtfm08]

Kan iemand mij vertellen waar de leerverschillen zitten tussen zeg maar de gereformeerde kerken (gkv,cgk,ngk om het simpel te houden ?) tov stromingen of kerken als bijv jong en vrij (bewegingen) http://www.jongenvrij.nl/

Je leest steeds meer over dit soort lokele kerken en ik heb geen idee waar die voor staan.

Of simpeler,wat is nu HET verschil ?

[elle]

Hmz.
Je hebt de oorspronkelijke twistpunten. Die zullen op theologisch niveau nog wel wat relevant zijn. Maar voor de CGK is inmiddels uitgesproken dat de theologische verschillen niet belangrijk genoeg zijn om de ander te verketteren (nouja, is vast anders geformuleerd), al moet samengaan op lokaal niveau besloten worden.
En mogelijk zijn de oorspronkelijke twistpunten inmiddels herzien, zodat men elkaar verkettert om niet relevante zaken. Da's iig bij de RKK zo: die aflaten zijn allang verlaten en de stampij rond de mis is gedeeltelijk een misverstand.

Er zijn allerlei websites met info hierover. Zoek op:
- 1834 afscheiding; kerkordelijke kwestie; hervormde kerk was logge staatskerk
- 1886 doleantie; weet ik niet veel vanaf
- 1944 de vrijmaking; uiteindelijk ook een kerkordelijke kwestie. Onderliggende probleem was oa dat dogma's over veronderstelde wedergeboorte dwingend opgelegd werden van hoger hand. De kwestie Geelkerken speelde wellicht ook mee ('de uitspraak dat de slang niet daadwerkelijk gesproken heeft in het paradijs moet niet per definitie verketterd worden')
- 1967 de open brief kwestie; oecumene is belangrijker dat scheuren (1944)
- 1984, ds Hoorn; de GKv is wel/niet de enige ware kerk waar het heil te vinden is
- 2003 de rechter flank scheurt af en noemen zich hersteld gereformeerd; aanleiding is zondagsrust, echtscheiding en hertrouwen, liturgische vernieuwingen (en nog iets). Ergens is ook deze scheuring kerkrechtelijk van aard: men wenste steviger en bindender oordelen en standpunten van de synode in deze (waarmee ze imho lijnrecht tegen het gedachtengoed van 1944 in gingen)

Daarnaast blijven scheuringen politiek. In 1896 is een deel van de dolerenden bij de afgescheidenen aangehaakt. Maar de integratie is nooit goed gelukt; in 1944 liep de scheuring in grote lijn weer langs die oude kerken.

Ik denk dat ik in 1944 vrijgemaakt zou zijn geworden en in 1967 NGK. Maar ook best kans dat ik in 1834 hervormd gebleven was (dan was ik er nu vast een bonder geweest).

Overigens heb ik geleerd dat 1 van de verschillen tussen GKv en NGK het punt van de zieleslaap is. Hoewel ds Telder dacht dat na onze dood onze ziel tot de opstanding slaapt, en ds Telder zich bij de NGK aanloot, heb ik geen idee of dat onderdeel uitmaakt van de algemene NGK-dogmatiek. De GKv doet iig niet aan een zieleslaap.

Kortom: ik ken de data en ik weet globaal van de verschillen. Maar ook bij dit stukje zoek ik toch even wat meer info op. Zoals dit docje.

[elle]

Of heb ik nu je post verkeerd gelezen?

Naar mijn bescheiden vooroordeel zijn die 'jong en vrij' gemeenten vooral anarchistisch. Ze interesseren zich niet voor de ouderwetse theologie (ze kennen de verschillen niet tussen de diverse gereformeerde kerken en vinden die ook totaaaal onbelangrijk). Ze willen meer beleving en niet de starre liturgische vormen van nu.
Wanneer dat kerkordelijk niet kan, begin je een eigen kerk. Theologisch niet sterk, wel -aanvankelijk- een grote bevlogenheid.

[rtfm08]

quote:

elle schreef op 02 februari 2012 om 11:33:
Of heb ik nu je post verkeerd gelezen?

Naar mijn bescheiden vooroordeel zijn die 'jong en vrij' gemeenten vooral anarchistisch. Ze interesseren zich niet voor de ouderwetse theologie (ze kennen de verschillen niet tussen de diverse gereformeerde kerken en vinden die ook totaaaal onbelangrijk). Ze willen meer beleving en niet de starre liturgische vormen van nu.
Wanneer dat kerkordelijk niet kan, begin je een eigen kerk. Theologisch niet sterk, wel -aanvankelijk- een grote bevlogenheid.

Dank voor je uitgebreide antwoord.Met name het laatste is denk ik waar het om gaat dus je hebt het goed gelezen,wellicht heb ik wat onduidelijk gebracht.

Want als het vergelijk zou gaan tussen elke Ger Kerk dan zou het wellicht complex worden maar je eerste reactie is ook welkom.

Die bevlogenheid is misschien wat er in de "standaard" Ger Kerk gemist zou worden en wellicht elders gezocht wordt waarbij het de vraag is of het daar blijvend is of dat het na verloop ook anders wordt ?

Je leest dat vaker (over die bevlogenheid en enthousiasme elders ?)

[gaitema]

Gelijkenis van de zaaier.

[elle]

Zoals ik zeg: ik heb alleen vooroordelen. Ben alleen in wat evangelische kerken ea geweest. Mijn vooroordeel komt voort uit extrapolaties. Gemeenteleden die de kerk verlaten en zich aansluiten bij evangelische gemeenten zijn vaak -imho- theologisch niet sterk onderlegd maar wel bevlogen.

Overigens is er bij ons een evangelisatiebuurtproject dat is opgestart door een predikant die in de GKv uit zijn ambt ontheven is. Daar zijn ook een aantal leden heengegaan. Ze beleggen tegenwoordig eigen diensten. Qua theologie zullen zij -vermoed ik- niet heel veel verschillen van de GKv (info). Ze zijn een soort 'buiten verband'. Al zal er meer op het werk van de Heilige Geest gefocussed worden, dat was destijds ook al een stokpaard van de predikant

[gaitema]

Aan de gelijkenis van de zaaier moest ik denken omdat het mooi laat zien hoe mensen in elkaar steken. Er wordt best wat afgezaaid. Bij de meesten gaat het de ene oor in en de andere oor weer uit. De vogels die pikkel al het zaad weg. Er zijn er een groep die is laaiend enthausiast, maar bij weerstand geven ze snel op. Volgens mij zie je dat bij grote achterdeuren van (als je het mij vraagt) alle kerken. In de VS zie je zo nog wel kerken stampvol zitten, maar als daar hele bendes in de kerk zitten die Jesus slechts als maskotte hebben ( Jesuspeace with my peace), tja...
Er zijn er die overweldigd worden door aardse genotsmiddelen en rijkdom (dorens en distels), door aardse zaken worden ze helemaal in beslag gelegd. Zitten ook wel braaf in de kerk, maar God kan er niets mee. Ook heb je ze veel buiten de kerk. Mensen die niet actief zijn, maar wel zeggen wat te geloven.
Een groepje draagt vrucht. Zorg gewoon dat je daar bij bent.
Ik denk dat dit probleem vooral overal speelt, dan speciaal gebonden aan bepaalde kerkgenootschappen. Volgens mij zijn calvanisten vooral zeer kritisch en kijken ze de kat uit de boom (ben ik ook) en evangelischen duiken eerder vol vertrouwen ergens in, maar lopen ook sneller het risico met de kop tegen de muur te lopen. Uiteindelijk leren ze er bijden wel van. Eenmaal tegen de muur gelopen leer je van je fouten en dat brengt je geestelijke ontwikkeling sterk vooruit. Ook kritische mensen zullen zich niet blind staren en zullen vinden wat ze zoeken. Ook dat leverd geestelijke groei op. Wat je vind en leert kan je mooi gebruiken om anderen te helpen. Zo draag je vruchten.

Jong en vrij heeft volgens mij wat last van de dorens en distels trouwens. Vertrouwen kennen ze verder wel. Ik heb namelijk wat preken gehoord van jong en vrij. De gedachte dat God rijkdom geeft als je jouw tienden geeft wordt verward met aardse waarden van geld. Geld is gebakken lucht voor God, het is Hem om je echte welzijn te doen. Dat moeten we ons altijd voor ogen houden. Zoek het Koninkrijk en al het andere 'wat je nodig hebt' krijg je erbij.

[rtfm08]

Vind het wat lastig als mensen geen kennis van zaken hebben en alleen bevlogen zijn.Weet niet of er ook een accentverschuiving plaats vindt van God centraal naar mens centraal (alhowel dat in deze tijd bij elke kerkelijke beweging op de loer ligt)

[mirt]

Dat is eigenlijk nogal een technische weergave: accentverschuivingen van God centraal naar mens centraal. Je zou vind ik wel moeten onderscheiden tussen aandacht voor individualiteit (wat in vergelijking met de samenleving buiten de kerk vrij laat op gang kwam in de gereformeerde kerken) en het individualisme.

Als de aandacht voor individualiteit meer had kunnen opleven in sàmenhang met het stellen van God centraal, maar niet zomaar God centraal als dogma, maar God centraal in de concrete gemeente van leden met ieder een eigen individualiteit en een van God gegeven concrete binding aan elkaar en dààrom een aandacht voor individualiteit die niet gepaard hoeft te gaan met een angst voor individualisme, dan was er waarschijnlijk minder behoefte geweest aan de bewegingen die hier genoemd worden.

[gaitema]

Daar ben ik het mee eens. Dat deze bewegingen er zijn zegt ook iets over de problemen binnen onze kringen. Ik heb ook het idee dat het komt omdat de mens het vaak in de radicalen zoekt en daardoor sneller tegen over elkaar komt te staan. het moet compleet rechts of compleet links om, terwijl het geregeld juist ergens in het midden te vinden is.

Jong en Vrij heeft veel met de voorganger Joseph Prince van een mega-kerk uit Singapoer. In een interview met hem heeft de voorganger aangegeven dat hij geen enkele voorstudie heeft gehad en puur vertrouwd op Gods leiding bij het lezen van de bijbel en het preken daar uit. Het leid in hun geval zoals ik zijn boek lees (heb ik spot goedkoop gekocht van een kennis) tot bedenkelijke resultaten. Een gemeentelid van hem kocht een lot uit de loterij en gelooft dat God het tot een succes zou omzetten en ja hoor, hij won een Lamborginie. Dankbaar ervoor gaf hij God zijn tienden, weer anderen kregen grote promoties. Wel zei de voorganger erbij dat promotie soms ook Gods plan met je leven in de weg kan staan, omdat je daardoor voor werk veel van huis kan zijn en zo weinig voor je gezin en familie kan doen. De nuance zit dan in het laatste wat het een tikkeltje minder een welvaardsevangelie maakt dan van sommige andere grote namen, maar het blijkt duidelijk dat de hang naar aardse goederen van "waarde" aanwezig is. Echter leverd dat bij mij weer een zelfreflex op. Waarom moet ik als vrijgezel eigenlijk in een hele rijdjeswoning met drie slaapkamers en een ruime zolder wonen? Waarom reed een dominee van ons toeterend langs in zo'n grote nieuwe Nissanjeep opweg naar zijn grote vrijstaande jaren dertighuis? Waarom heb je bisschoppelijke palijzen uit de middeleeuwen?
Ik denk dat dit allemaal iets daarvan in ons zelf verraad door het extreme ervan te zien. Als excuus denken we toch allemaal wel eens aan Salomo en koning David. Zij woonden ook in palijzen. Wie schrikt van ons niet als Jezus de uitspraak doet: "voor een rijke is het moeilijker in het hemels koninkrijk te komen, dan een kameel door het oog van een naald." Kijk om je heen en het verklaart een hoop.

Aan de andere kant zijn niet al die gemeentes dat hier op lijkt zo. Ik heb net een achterbuurman die gescheiden is.  Tegen zijn wil, zijn boedistische vrouw besloot bij hem weg te gaan. Hij is evangelisch en zit bij de stadsbank. Mensen uit zijn gemeente kwamen hem helpen bij het klussen aan zijn nieuwe onderkomen. Gewone mensen met gewone banen. Geen yuppenclub. Sommigen hebben hele rijke geestelijke ervaringen door ervaringen in hun leven, waarin ze zagen hoe God ze uit de problemen geholpen heeft. Ze zijn gericht op elkaar en zo helpen ze ook mijn achterbuurman met het huis. Toen ik op me zelf kwam wonen heb ik niemand van onze kerk gezien. Bij navraag in die kringen schijnt er ook wel evangelische theologische opleidingen te zijn en dat de voorkeur daarvoor wel aanwezig is als basis om er een oudste (voorganger) te kunnen worden. Het is daarmee totaal een andere gemeente dan die van het type uit Singapoer.

[rtfm08]

Ik denk dat er veel niet zichtbare dingen (hulp) gebeuren en dat is ook prima.Toch is het verhaal van de barmhartige samaritaan er niet voor niks.

Op de een of andere manier heeft het er toch de schijn van dat de zeg maar traditionele kerken de boot aan het missen zijn (en dat is al een tijdje gaande denk ik) en hebben oa wellicht dit soort nieuwe bewegingen bestaansrecht.

[gaitema]

Ik denk dat dit vooral het beeld is van de jaren 90 zoals je die nu schetst. Als je bijvoorbeeld kijkt naar de traditionele kerken in Amsterdam die zich scharen onder de samenwerkverband die zich de "kerken onder het kruis" noemen, dan zie je dat ze juist bloeiende zijn en aan gemeentestichting doen dat succesvol uitpakt. Het betreft onder andere de christelijk gereformeerden, de PKN en meen ik ook de GKV.
Her en der zie je meer stevige gemeentes. Mijn indruk is dat de gereformeerd vrijgemaakte kerken, nederlands gereformeerde kerken en christelijke gereformeerde kerken en de gereformeerde bonders nog een beste toekomst hebben. Maar ook onder evangelische en confessionele PKN gemeentes zijn nog stevige gemeentes te vinden. Zoals dus in Amsterdam, maar ook in Hengelo zit een hele goede. Onder evangelische gemeentes zit in verloop van tijd ook wel weer een terugloop. Je moet wel stevig in het fundament van Jezus blijven zitten, wil het goed bezocht blijven worden. Een vriend van me had een evangelische vriendin. Ze zat bij een evangelische gemeente waar eerst heel veel van haar leeftijd bij zaten. Maar naarmate ze ouder werden haakten ze stuk voor stuk af, vaak door een tussenkomst van een niet-christelijke vriendje of vriendin. Ze bleef alleen achter en met haar ouders stapten ze over naar een andere gemeente.
Volgens mij is het ook heel moeilijk in deze tijd. Er is zoveel buiten de kerk wat lokt. Maar we geloven in Jezus die zijn kudde leid. Al zien we er amper wat van, we blijven op Hem vertrouwen. Toch?

Het doet me allemaal denken aan het huis dat gebouwd werd op zand en het huis dat gebouwd werd in rotsachtige bodem uit de bijbel. Wat we nu zien is dat het zwaar stormt in de westerse wereld. Alle huizen dat gebouwd is op zand stort in, maar wat gebouwd is op rotsachtige bodem zal het uithouden. Jezus is ons fundament, op Hem willen we bouwen, in vertrouwen. In liefde, want God is liefde. Zo kijk ik hier tegen aan.

Het lijkt een mission impossible, maar voor God is niets te impossible.
Ik moest ook wel eens denken als ik mijn vergrijzende kerk overdacht aan Paulus die met één helper Europa introk. 2 mensen had God maar nodig om in een groot deel van Europa een kerk te vestigen. Nu schrijf ik er soms van dat het me opvalt dat door het vele aandacht dat onze gemeente nu besteed aan stellen die willen gaan trouwen of kleine kinderen hebben, het aantal jonge gezinnen met kinderen geleidelijk aan licht toeneemt. Die aandacht blijkt dus heel belangrijk te zijn. Logisch, want liefde voor deze mensen trekt hun liefde voor de gemeente aan.

[rtfm08]

quote:

gaitema schreef op 03 februari 2012 om 22:44:
Mijn indruk is dat de gereformeerd vrijgemaakte kerken, nederlands gereformeerde kerken en christelijke gereformeerde kerken en de gereformeerde bonders nog een beste toekomst hebben. Maar ook onder evangelische en confessionele PKN gemeentes zijn nog stevige gemeentes te vinden. Zoals dus in Amsterdam, maar ook in Hengelo zit een hele goede. Onder evangelische gemeentes zit in verloop van tijd ook wel weer een terugloop. Je moet wel stevig in het fundament van Jezus blijven zitten, wil het goed bezocht blijven worden. Een vriend van me had een evangelische vriendin. Ze zat bij een evangelische gemeente waar eerst heel veel van haar leeftijd bij zaten. Maar naarmate ze ouder werden haakten ze stuk voor stuk af, vaak door een tussenkomst van een niet-christelijke vriendje of vriendin. Ze bleef alleen achter en met haar ouders stapten ze over naar een andere gemeente.
Volgens mij is het ook heel moeilijk in deze tijd. Er is zoveel buiten de kerk wat lokt. Maar we geloven in Jezus die zijn kudde leid. Al zien we er amper wat van, we blijven op Hem vertrouwen. Toch?

Het doet me allemaal denken aan het huis dat gebouwd werd op zand en het huis dat gebouwd werd in rotsachtige bodem uit de bijbel. Wat we nu zien is dat het zwaar stormt in de westerse wereld. Alle huizen dat gebouwd is op zand stort in, maar wat gebouwd is op rotsachtige bodem zal het uithouden. Jezus is ons fundament, op Hem willen we bouwen, in vertrouwen. In liefde, want God is liefde. Zo kijk ik hier tegen aan.

Het lijkt een mission impossible, maar voor God is niets te impossible.
Ik moest ook wel eens denken als ik mijn vergrijzende kerk overdacht aan Paulus die met één helper Europa introk. 2 mensen had God maar nodig om in een groot deel van Europa een kerk te vestigen. Nu schrijf ik er soms van dat het me opvalt dat door het vele aandacht dat onze gemeente nu besteed aan stellen die willen gaan trouwen of kleine kinderen hebben, het aantal jonge gezinnen met kinderen geleidelijk aan licht toeneemt. Die aandacht blijkt dus heel belangrijk te zijn. Logisch, want liefde voor deze mensen trekt hun liefde voor de gemeente aan.

In grote lijnen ben ik het wel met je eens.Ook het afhaken heeft deels met de zuigkracht van buitenaf te maken maar mi ook zeker met het feit dat je om stevig in je schoenen moet blijven staan een bepaalde basiskennis in huis zou moeten hebben en daar ontbreekt het misschien nog wel eens in deze vluchtige tijd waarin we denken dat alles "maakbaar" zou moeten zijn.(een klein voorbeeldje dat het toch niet zo is zou je bijv kunnen zien in het niet of nog niet kunnen oplossen van de crisis in de EU)

God is voor ons een maatje te groot en zijn plannen gaan ons vestand ver te boven.Dat was 1000 jaar geleden zo en dat is nu zo en dat zal zo blijven.

Aandacht is altijd belangerijk maar je moet denk ik oppassen dat de focus niet te sterk op 1 groep komt te liggen.Rouleren kan geen kwaad.En daarnaast gaat niet om de mens in het middelpunt maar Iemand anders toch ?!

[gaitema]

Ja, ik denk dat de basishouding ook zal moeten zijn: Jezus in je naaste herkennen.

[Riemer Lap]

Over sluiers en een tipje wat opgelicht wordt: http://home.planet.nl/~vreug242/cgk.htm