quote:
Peter68 schreef op 18 juni 2012 om 13:05:Niet om bot over te komen maar ik ken meerdere mensen die zich als volwassene wederom hebben laten dopen omdat ze bekeerd waren. Ik zag bij hun net als bij jou een enorme bevlogenheid en enthousiasme over God (prachtig om te zien overigens) maar ook een enorme bekeringsdrang. Ik werd door hen zeer regelmatig 'fijnzinnig'(eufemistisch bedoeld) gewezen op het feit dat zij nu de Geest hadden en precies wisten hoe alles zat en dat ik toch vooral ook mij moest bekeren (en uiteraard weer laten dopen) omdat ik het verkeerd zag allemaal. Je moet je ook laten (over)dopen riepen ze meermalen tegen me, geweldig dat gevoel van de Geest dat je dan krijgt, je leven zal totaal veranderen. Dat stuit en stuitte mij tegen de borst. Mijn leven is al totaal veranderd: ik ken God en mag leven in de genade van Christus. Daar kan geen doop tegenop!
Ik waardeer je eerlijkheid alleen maar Peter, dank je,
Ja zonder doop door onderdompeling leef je ook in d eGenade van Jezus, uiteindelijk staan er vele voorbeelden in de Schrift wanneer iemand zalig zal worden. Zalig, dus de zonden niet meer worden toegerekend.
Het punt is dat ook ik na mijn bekering een verandering doormaakte, hetzij wat langzamer. Maar ik begon mijn zonden in te zien, werd er bewust van waar ik voorheen het nooit als zonde heb gezien. het bracht me in een worsteling met de zonde zeg maar.
Om een voorbeeld aan te halen, na mijn bekering zijn de dames er niet ineens minder mooi op geworden. Ik ging dan wel zelf minder initiatief nemen, maar "helaas" heb ik het geluk dat de dames wel initiatief naar mij nemen als ik het niet doe. Daar ontstond een worsteling, die ik soms maar kantje boord kon winnen.
Zo zijn er meer voorbeelden, zoals mijn van nature gewelddadige karakter. Nog steeds kon ik iemand even vastgrijpen en een paar tikjes uitdelen voordat ik besefte dat ik het niet moest doen. In gebed dan maar weer om vergeving gevraagd en om kracht om dit niet te doen. Uiteindelijk vroeg ik in gebed waarom de HEER niet gewoon al mijn zondige karaktertrekken wegnam?
Hier hebt u ze, zei ik,
ik ben ze liever kwijt dan rijk.
Wat voor zin heeft het HEER dat u me wel laat zondigen om me vervolgens te vergeven? Haalt u dan toch al die rottigheid gewoon weg !Niet lang erna kwam het dopen door onderdompeling op mijn pad en nadat ik mij had aten dopen door onderdompeling, waren inderdaad de scherpe kantjes van mijn karakter binnen een paar weken, verdwenen.
Een soort verlangen maakte zich van mij meester om niet meer te zondigen, waar ik voorheen moest worstelen tegen die zonde.
Als we de Schrift erop naslaan komt dat omdat ik voorheen mijn lichaam waarin Jezus de zonde gedood had, nog niet had begraven. ook was ik nog niet weer opgestaan uit de "dood" om een nieuw leven te ontvangen, verlost van zonde.
Niet van alle zonde, geen mens op aarde is geheel zonder zonden, maar echt aanzienlijk minder, dat zelfs mijn omgeving het ging bemerken. In plaats van sport kijken, of een film, ging ik de Schrift lezen. In plaats van een aardse studie koos ik bijbelstudies, etc.
Pas na mijn doop kon ik oprecht meevoelen met andermans leed, dat had ik voor de doop nog niet. Mijn verstand zei me wel, dat iets niet netjes was, niet mocht van Jezus, dat ik Hem er verdrietig mee maakte, maar ik kon het niet voelen. Na de doop veranderende dit als snel.