Ik wil hier wel op antwoorden, al kan ik niet uit eigen ervaring spreken

Het zou kunnen dat in deze reply de zaken iets anders worden voorgesteld
dan dat je zelf misschien nu denkt. (als er al een idee is bij ' de hemel ' )
- De mens op aarde is niet exact in dezelfde toestand in ' de hemel '.
Zelf noem ik ' de hemel ' anders, maar zal voor het gemak deze term gebruiken.
In de hemel neem je alleen je beste en meest verheven herinneringen mee die je als persoon op aarde had. Voor enig besef van verdriet,angst,pijn, medelijden met je nabestaanden etc is daar geen plaats. Na de dood oogst de mens zijn beloning voor zijn goede daden tijdens zijn aardse leven. Na de dood volgt hier in de hemel een periode van intense gelukzaligheid en het is een wereld waarin de gelukkige zijn verblijf zelf invult. Alle dingen, alle gedachten, alles wat men zou willen (doen), komt hier op volmaakte wijze tot uiting. Dus ja, men zou kunnen spreken van een vrije wil.
- Nee in de hemel kan niet gezondigd worden. Het leven op aarde is een wereld van oorzaken (men kan zondigen en goed doen) , het verblijf in de hemel is een wereld van gevolgen. (men oogst de beloning van goede daden en er is geen plaats voor nieuwe zonde of vergelding voor aardse zonden.
( die ' vergelding ' voor grotere en/of kleinere zonden ontvangt men natuurlijk ook, maar dat gebeurd niet tijdens verblijf in deze rustplaats - zeg even ' hemel ' )
- de laatste vraag is een goede! Waarom niet altijd in deze toestand verkeren?
Wél , het verblijf na de dood dient als rust en beloning voor goede daden tijdens het belichaamde leven. Deze toestand is feitelijk als een droom, maar wel één die 1000x (of meer) intenser is dan een aardse droom tijdens je slaap. Het is een wereld van gevolgen. De ontwikkeling van een mens gaat daar niet door, want dat kan enkel plaatsvinden in belichaamd leven, de wereld van oorzaken.
Waarom een levend wezen uberhaupt belichaamd moet leven, en dus zondigt en verdriet en geestelijke/lichamelijke pijn moet ervaren is simpel gezegd om innerlijk (geestelijk) te kunnen groeien. Als een leerschool. En ook is het om de vergelding (en in zekere zin ook beloning) te ontvangen van zonden (en goedheid) in vorige levens. (Karma/wedergeboorte). Het verschil in toestand van de mens tijdens belichaamd leven en tijdens rust na de dood heeft hier mee te maken. De " samenstelling " van de mens is niet dezelfde. Dit hier nu in detail uitleggen zou veeel ruimte vergen. De reden is in ieder geval dat een mens anders innerlijk niets leert (niet geestelijk evolueert)
Simpel gezegd is het doel :
" dat een mens op aarde is zoals de mens die Jezus in de bijbel laat zien "