quote:
small brother schreef op 13 oktober 2012 om 14:00:[...]
Liefde tegenover Gods Woord Het onderwerp dat door jou wordt ingebracht en verdedigd is dus dat de liefde wordt geplaatst tegen over Gods Woord. En met je doorstrepingen neem je daarmee dus actief als partij deel in een gesprek waarin jouw schijnbare (onbedoelde) inzet is dat de gelovigen het Woord van God loslaten om het kleed van de liefde aan te trekken. Terwijl in de volle breedte van vele kerken de liefde al als tegenstander is verklaard van
de wet, handel jij hier nog eens actief mee om de liefde tot tegenstander van
Gods Woord te maken. Dat vind ik jammer. Als de liefde aan de orde is, dan moet de liefde benoemd worden. En als wij met elkaar weten dat wij in de liefde moeten en willen zijn, dan mogen wij ook vrijuit spreken over de hoofdzaken van ons geloof.
Vind je niet?
[...]
Echt niet. Paulus spreekt over de situatie zonder liefde en het vooruitgangspunt van de liefde. Dat was geen uitnodiging om heel de bijbel te schrappen. Paulus spreekt over de situatie dat wij spreken over de kerk, maar de liefde niet hebben.Hij spreekt dan over die liefde als eerste en hoogste. Maar dat is niet een uitnodiging om bij aanwezigheid van liefde de stekker uit de rest van het geloof te trekken. Paulus was hier geen prediker van de theologie van het feest van de gearriveerdheid in de Geest !
[...]
Opnieuw: wil je een tweedeling maken tussen degenen die kiezen voor de liefde, en dan bevrijd zijn van vermaningen en leringen en tuchtiging door Gods Woord; en aan de andere kant degenen die duwen en trekken en oproepen dat de Heere iets (niet) wil, en dus al niet in de liefde kunnen zijn??? Hoe beantwoord je de vraag wat de liefde werkt in de ogen van God? Maar misschien begrijp ik je gewoon niet.
[...]
Is het
fundament de liefde???
Ik ga hier nog even niet op in. Ik vind dat je er wel heel juiste dingen over zegt, maar gelet op de samenhang met het overige en ons kennelijke bij elkaar langs spreken, zou ik het jammer vinden om je er nu al op aan te spreken.
Nee. De liefde is niet zozeer het fundament. Maar de "ophanging". De centrale knoop in het geheel van je "luchtballon" die, indien deze knoop losraakt, maakt dat het hele zaakje in vrije val raakt. Als het ware.
"Gij zult de Here, uw God, liefhebben (Ἀγαπήσεις) met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand" en "Gij zult uw naaste liefhebben (Ἀγαπήσεις) als uzelf". Aan deze twee geboden
hangt (κρεμάννυμι) de ganse wet en de profeten.
Als we Christus' leer die via Paulus tot ons komt hiermee in verband brengen (die eeuwige liefde waar hij in 1 Kor 13 over spreekt -
Gods liefde, dus), onstaat bij mij het beeld van een God die liefdevol zijn schepping onderhoudt vanuit en met het schenken van zijn
eigen "liefde" = tevens de "gerechtigheid van zijn Koninkrijk" (de rechtsgrond ervan - en dus ook het
doel - "de nog voortreffelijker weg").
God geeft zijn liefde dus met een
opdracht: die liefde "wederkerig" laten zijn: God liefhebben en je naaste...
Maar daarmee is de liefde niet een
tegenstander verklaart van al het andere... Wet en profeten
volgen uit die voornaamste gebod... Maar indien we al die andere geboden navolgen kunnen we niet ineens gaan zeggen "dat we dan de liefde
ook wel zullen hebben!!!". Ik denk dat we elkaar op
dit punt nog niet hebben gevonden... De kennelijke misvatting (?) dat het met die liefde als "basisgegeven" wel goed zal zitten als we blijkbaar
precies op Gods pad van "
Sabbat - Eredienst - Dienst van het Woord - Dienaar des Woords - De belijdenis geschriften - Het Woord van God" blijken te wandelen...
Maar andersom stel ik
ook niet dat we wel goed zitten "als we enkel de Liefde hebben". Lees mijn bijdragen terug en zie dat ik dat niet stel!
Want het is
ook:
Marcus 12:28 Een van de schriftgeleerden die naar hen geluisterd had terwijl ze discussieerden, en gemerkt had dat hij hun correct had geantwoord, kwam dichterbij en vroeg: ‘Wat is van alle geboden het belangrijkste gebod?’ 29 Jezus antwoordde: ‘Het voornaamste is: “Luister, Israël! De Heer, onze God, is de enige Heer; 30 heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand en met heel uw kracht.” 31 Het op een na belangrijkste is dit: “Heb uw naaste lief als uzelf.” Er zijn geen geboden belangrijker dan deze.’ 32 De schriftgeleerde zei tegen hem: ‘Inderdaad, meester, wat u zegt is waar: hij alleen is God en er is geen andere god dan hij, 33 en hem liefhebben met heel ons hart en met heel ons inzicht en met heel onze kracht, en onze naaste liefhebben als onszelf betekent veel meer dan alle brandoffers en andere offers.’ 34 Jezus vond dat hij verstandig had geantwoord en zei tegen hem: 'U bent niet ver van het koninkrijk van God'.Als we ons vasthouden aan Gods liefde en zijn hoofdgebod onderhouden zijn we niet
ver van Gods koninkrijk... Maar we zijn nog
niet "gearriveerd"...!
Al geldt wel Gods belofte:
Zoek liever eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, dan zullen al die andere dingen je erbij gegeven worden.En ik weet wel: Jezus spreekt hier over "leeftocht tijdens je leef-tocht": eten, drinken, kleding tijdens je leven... Maar God voedt ons ook op het immateriële vlak. JEZUS is ons Brood uit de hemel...! De mens leeft "van ieder woord dat Gods mond uitgaat" (Deut 8:3)...
Een verwachtingvol zoeken naar de gerechtigheid van Gods koninkrijk, het beantwoorden van Gods liefde,
doet Hem zijn mond openen en je geven wat je zoekt:
brood - water - kleding - "Sabbat - Eredienst - Dienst van het Woord - Dienaar des Woords - De belijdenis geschriften - Het Woord van God"...
Bouwen aan Gods koninkrijk is dus
allereerst verwachtingsvol opzien naar Hem. En pas DAN mag je al het moois om je heen ontwaren dat er misschien al die jaren al was, maar je niets zou hebben gebaat als je die Liefde niet zou hebben...
En dan staan Liefde en Woord niet
tegenover elkaar... Dan gaan ze volledig in elkaar op zonder dat de een de ander kan vervangen...
En dan zal het wel mijn "verhoogd associatieve staat" van het moment zijn (het is de Dag van de Heer, zal ik maar denken...) als ik het niet kan laten om hierbij ook te denken aan het "mysterie van de Drieëenheid - waarbij Athanasius ons oproept niet "de Personen te vermengen of het Wezen te delen" - dit geldt dus ook voor Woord en Liefde (en, nee: ik vat beide niet op als "godheden binnen de Godheid" - maar als "Gods instrumenten" die Hij ons in handen wil geven - onze "leeftocht")
Maar die Liefde is vooral ook wel "Gods eerste adem" die ons "tot een levende ziel maakt"! Zonder Liefde geen
leven...