quote:
Ja, je hebt volgens mij helemaal gelijk.
quote:
Angst voor de hel was voor mij vroeger ook een drijfveer om te geloven en het speelt nog wel eens op. Maar met zulk geloof red je het niet. "Gelooft gij dat God één is? Dat geloven de boze geesten ook, en zij sidderen." Als je bang bent voor God, heb je zijn redding nog niet volledig aangenomen. De hel is een menselijke voorstelling van hoe God zou moeten zijn. Maar hoe kan God ons opdragen onze naaste lief te hebben, als Hij zelf vervolgens die persoon in de hel gooit?
De liefde van God is als het land van melk en honing. Denk aan de heerschappij van koning Salomo. Door de wet en de onderwerping aan God, stromen er vanuit het gezag en door de wet rijke zegeningen op alle mensen in dienst van de koning en alle mensen in de omgeving van de koning en alle dieren en zelfs het land rondom de koning. Ja, zelfs tot aan verre koninkrijken over heel de aarde toe. Barmhartigheid en liefde zijn tekenen die passen bij een instelling gericht op het toebrengen van alle onderdanen tot de eer en heerlijkheid van heel het land.
Maar: in rechtvaardigheid en met snoeimessen van oordeel, wordt hetgeen afgesneden, wat zich daartegen blijvend verzet. Denk aan Mefiboseth uit het huis van Jonathan: door de belofte aan Jonathan werd genade en heerlijkheid in nabijheid van de koning aan hem gegeven. Rust voor de kreupele. Denk ook aan hetzelfde lot dat Simei kreeg. Tegen de wil van David de Koning in. Dat was genade van Salomo tegen verdienste in. Tot Simei slordig werd en ging Rusten op de Geschenk van genade.
Maar het was geen vrijblijvend geschenk. Het was genade tot eer van de goedheid van de koning.
En hij werd ter dood gebracht.
quote:
"dwingt hen om in te gaan" is veel misbruikt om mensen onder dwang te bekeren. Het bestaan van de hel was daarvoor een goede motivatie, immers de hel was nog erger dan de middelen die men ter dwang gebruikte. Met de Bijbel in de hand werd kracht en geweld gemotiveerd. Maar God zegt: "door mijn Geest".
Het is jammer hoezeer je de bijbel beschouwt als hulpmiddel van oudere meer primitieve volken. Als je je daarin te gemakkelijk verliest kan het tegenovergestelde nog bewaarheid blijken.
Nee, het dwingen om in te gaan is niet door de Geest. Dat zie je denk ik verkeerd. Het zwaard van het Woord en het dwingen om in te gaan is in een tijdperk dat genade en heerlijkheid en oordeel komen zal door het Woord. Dat is de Schrift, om te scheiden de schapen en de bokken tot het oordeel dat Christus Zelf brengen zal.
En alleen door de Geest is het geloof en de Kracht en de Heerlijkheid in gemeenschao van God. Dat kun je niet afdwingen. In dat opzicht heb je denk ik gelijk. Maar de Geest luistert naar het Woord en wil er van horen, want de Geest weet en onderscheidt dat het Woord van God is en de Geest zal er één mee willen zijn en zich er nooit tegen kunnen verzetten.
Maar de mens die gaat rusten in de Geest, die vergeet dat de mens zelf ook een stem heeft in het hart. De profeet is meester over zijn geest, zegt de Schrift. Ik doe de dingen die ik niet wil doen, zegt Paulus. Benaarstig u om in te gaan zegt een ander schriftwoord. Blijft in de liefde zegt Johannes. Alsof we er niet automatisch in blijven zullen. Allemaal vermaningen om niet te Rusten in wat je denkt dat je al had.
Want vele eersten zullen de laatsten zijn.
Dat is ook: Vele gearriveerden zullen weer buitengeworpen worden.
quote:
Christus heeft het oordeel en de straf over de zonde weggenomen. Alles is volbracht, alles wat nu nog gebeurt is naspel.
Ja, dat denk ik ook. Heel mooi beeld, dat je gebruikt: Naspel. Inderdaad. Het is allemaal een schouwspel. Wij doen allemaal mee aan een reality-show tot eer van God.
Speel je het spel mee? Vertolk je je rol?
Wie is de kijker? Wie probeer je te behagen?
Is dat het publiek? Wat is in deze context publiek?
We moeten onze blik richten op de goede kant. Het publiek dat zijn de engelen en de hemelse legermachten. Dat is Gods Geest.
En waar wij denken dat het publiek is, daar is geen publiek, maar daar is het theater; het schouwspel. Het theater van de vreugde. 'Theater', want niemand ziet het en niemand gelooft het. Het is dus tegelijk een klucht. En alleen door je eigen leven en je eigen werken kun je het overdragen. Want een woord is een leugen als de daden er niet ook van getuigen. Denk aan Salomo en zijn heerschappij: stromen van rechtvaardigheid en liefde, en getuigenissen van een heerlijker toekomst, zijn de belangrijkste attributen op ons toneel..
