Hoi mandarijn,
"een kerk zoeken om bij te horen" bedoel je dus.
Je hoort sowieso bij de
Kerk, zou ik zeggen, en je zoekt een groep mensen, een
kerk, waarbij je je voldoende thuis voelt om samen vorm te geven aan dat wat jij aan die Kerk kunt bijdragen.
In de eerste brief van Paulus aan de Korinthiërs (hoofdstuk 12) staan daar hele mooie dingen over.
Daarvoor moet je eerst bepalen, bijvoorbeeld door verschillende kerken te bezoeken, wat voor jou belangrijk is:
Dat wat je 'beleeft' of dat de helderheid van wat 'geleerd' wordt?
De zekerheid dat anderen hetzelfde of op dezelfde manier geloven als jij of de vrijheid om je eigen manier of geloofsinhoud te vinden en formuleren en de stimulans van anderen om daar naar te blijven zoeken?
Geloofsbeleving en/of geloofsleer dan wel geloofspraktijk, zowel in de zin van de manier waarop de kerk georganiseerd is (inspraak van kerkleden bijv.) als wat je (individueel of gezamenlijk) doet (of geacht wordt te doen) met je geloof (langs de huizen gaan? je inzetten voor goede doelen? samen discussiëren om gezamenlijk standpunten in te kunnen nemen over waar het met de maatschappij naartoe moet?).
Als je niet weet wat te kiezen, omdat je het beide belangrijk vindt, is er meestal ook wel een kerk te vinden die het een
en het ander biedt.
Ik denk dat de Kerk al die verschillende soorten kerken nodig heeft.
"In het huis van mijn Vader zijn vele woningen" zei Jezus volgens Johannes 14.
Toen ik die tekst opzocht vond ik
op de website van de Raad van Kerken in Nederland de volgende grap:
quote:
Onder ons katholieken hadden we vroeger een grapje.Komt een communist aan de hemelpoort en vraagt toegang. Petrus krabt zich achter zijn oor en zegt, dat het lastig is, omdat er eigenlijk geen hemel is voor communisten. Het probleem doet zich ook nooit voor, want hij had nog nooit meegemaakt dat een communist wílde binnenkomen. Ze keuvelen een tijdje over wat er zo op aarde gaande is, en Petrus vindt de man steeds aardiger worden. Het spijt hem eigenlijk wel dat hij hem moet wegsturen. En dan komt hij op een idee en hij zegt: “Weet je wat, we hebben nog een vertrek dat eigenlijk nooit wordt gebruikt. Het ligt helemaal achterin de hemel. Je moet daar die lange gang door, aan al die deuren voorbij. De allerlaatste deur, daar vind je dat vertrek, daar kun je wel naar binnen gaan. Alleen, ik moet je vragen om heel zachtjes voorbij deur nummer 121 te lopen. Achter die deur zitten de katholieken, en die denken dat alleen zij in de hemel zijn.”
Met v&Vriendengroet,
Wim