Begraven of cremeren

[HarryK]

Ik kon zo snel geen item vinden over dit onderwerp, dus start ik er zelf een.
We zijn in een paar maanden tijd geconfronteerd met het overlijden van 2 schoonouders. Eén was niet gelovig, en wilde gecremeerd worden, de ander was wel gelovig en wilde begraven worden.

Nu is mij altijd verteld dat je volgens de bijbel niet gecremeerd mag worden.
En dan hoor ik teksten als dat je goed voor je lichaam moet zorgen en zo, ook na je dood. (wel apart, want in de discussie over doneren van organen is dat opeens geen argument meer.)

Tot dusverre heb ik me verder nooit in dit onderwerp verdiept, maar gisteren kregen mij vrouw en ik er toch een gesprek over.
Stel dat één van ons overlijdt, wat doen we dan?

Daarom willen we daar toch eens wat dieper over nadenken, en ben ik ook zo vrij om het punt hier neer te leggen.
Ik heb altijd begrepen dat cremeren vanuit het punt van volksgezondheid de voorkeur heeft boven begraven. Maar als de bijbel een andere richting op wijst, wil ik vanzelfsprekend daar gehoor aan geven.

[HarryK]

Via google kom je natuurlijk snel enkele teksten tegen.

In het kort gezegd wordt gezegd als argument tegen cremeren:
- Verbranden werd in het OT gebruikt als straf.
- Andere teksten wijzen op het "opstaan" van de doden, en van opengaan van graven. En dat zou wat lastig zijn als het lichaam verbrand is.
Waarbij ik zou willen opmerken dat van een lichaam dat begraven is, na zo'n 50 jaar ook niks meer over is.

Een voorbeeld van een tekst die inderdaad wijst op begraven:
1 Koningen 14:13 "Heel Israël zal rouw over hem bedrijven en hem begraven, want hij zal als enige van Jerobeam in het graf komen, omdat in hem wat goeds voor de HEERE, de God van Israël, in het huis van Jerobeam gevonden is."

[learsi]

Begraven of cremerenBetreft : Begraven of cremeren

Er zijn geen teksten die het begraven van een dode voorschrijven of het cremeren verbieden.
Dat laatste mag niet leiden tot de conclusie: ‘Het is niet verboden, dus mag het.’. We hebben namelijk te vragen naar de strekking van de Schrift en dan kunnen we dit opmerken:
Pro begravena. begraven is een oud Joods en Christelijk gebruik.. In de Bijbel lezen we dat door hen die
God dienden de doden begraven werden. Zie Gen 23:19; 49: 29-33; 50::24-26
Bijkomende zaak:
ons lichaam is niet van onszelf (1 Ko 6:19-20)
onze lichamen zijn leden van Christus (1 Ko 6:15)
onze lichamen zijn tempels van de Heilige Geest (1 Ko 6:19)
wat we met ons lichaam doen bij de dood is dus niet onbelangrijk.
b. begraven wordt in de bijbel vergeleken met planten, of zaaien
- dat ziet vooruit naar de opstanding (zie 1 Ko 15: 35-50)
- christenen verwachten niet de verlossing uit het lichaam, maar van
het lichaam (Rom 8: 23)

De aartsvaders wilden begraven worden in het beloofde land. Zij wilden
daar de opstanding meemaken..
c. een belangrijk voorbeeld vinden we in de geschiedenis van Mozes. God heeft deze
, godsman niet door vuur tot zich genomen en a.h.w. gecremeerd, en op
die manier voorkomen dat men Mozes zou gaan aanbidden (denk aan
de koperen slang (2 Kon 18:4) zoals hij deed met de tweemaal vijftig
soldaten die Elia wilden gevangen nemen, maar God heeft Mozes op
een onvindbare plaats begraven!
d het grote voorbeeld is Jezus Christus. Hij werd begraven en stond daarna op .
(vgl 1 Ko 15::3, 4 en merk op dat Paulus niet sterven en begraven
combineert, maar begraven en opstanding.
Contra crematiea. cremeren is een heidens gebruik
b. daar staat achter de onderwaardering van het lichaam
- de gedachte van incarnatie bij oosterse godsdiensten houdt in dat :
de mens tenslotte het bestaan in het lichaam zal ‘overstijgen’
- de opvatting o..a. van Plato betekent dat het lichaam gezien wordt als een
kerker waaruit de mens bevrijd moet worden.
c in het Oude Testament werden lijken verbrand als een ‘oordeel’ van God,
zie Lev 20:14 en 21::9

In Jeremia 25 zegt G-d dat Hij ervoor zal zorgen dat Zijn vijanden na hen Zelf gedood te hebben, niet begraven zullen worden.
33 De door de HEERE dodelijk gewonden zullen op die dag van het ene einde der aarde tot aan het andere einde der aarde liggen. Er zal over hen geen  rouw bedreven worden, zij zullen niet verzameld en niet begraven worden: tot mest op de aardbodem zullen zij zijn.

In Lukas 16 benoemd Jezus een begrafenis in Zijn gelijkenis over de arme Lazarus.

In de Schrift komt begraven 87 maal voor in 80 verzen.
Cremeren is een heidens gebruik;

Kortom, voor mijzelf reden om NIET gecremeerd te willen worden, maar me te laten begraven.

[pjotr]

Interessante vraag. Ik voel me vanwege de redenen die Learsi noemt ook thuis bij het begraven.

Wat betreft cremeren, denk ik dat het, net als bij begraven, belangrijk is welke betekenis je er aan geeft. Onlosmakelijk verbonden met cremeren is wat je doet met de as: in een urn of uitstrooien, urn begraven of op de schouw zetten. Welke betekenis hecht je er dan aan?

Cremeren is misschien ook een praktische keuze, bijvoorbeeld vanuit ruimtegebruik (Japan?)

[pyro]

Een tijdje geleden vroeg ik me dat ook af, of ik na mijn dood begraven of gecremeerd wilde worden. Terwijl ik dat bij mezelf overwoog, ervaarde ik het verdriet van mijn kinderen bij mijn dood. En dat een graf hen helpt  het te verwerken. Het staat dus vast dat ik voor begraven kies.
Als je mij zou vragen hoe ik e.e.a. weet, kan ik weinig zeggen overigens. De genade van God is groot, dat is het enige zinnige antwoord.

Wat betreft de uitleg van schriftuurlijke symboliek en betekenis van het begrafenis ritueel kan ik me uitstekend vinden in de reactie van learsi.

[Peter68]

Interessant onderwerp.

Vroeger als knaap ben ik ook eens onderwezen over deze materie. Daar werd mij duidelijk gemaakt dat crematie gelijk stond aan zondigen tegen God. Iets in de trant van: als je begraven wordt kun je opstaan en als je gecremeerd wordt niet omdat je je dan zou willen verbergen voor God of zoiets. Ik heb dit trouwens nooit geloofd en het afgedaan als persoonlijke doctrine van de betreffende predikant. Voor mij staat vast dat ik begraven wil worden, een besluit dat gevoelsmatig is trouwens en niet gestoeld op diepgaande studie....

[Zolderworm]

Als je overleden bent en je lichaam is verbrand, dan kun je als geest je lichaam nergens meer vinden. En dat is voor veel overledenen zeer verwarrend en beangstigend. Daarom is begraven beter.

[tin]

quote:

Zolderworm schreef op 22 januari 2013 om 22:57:
Als je overleden bent en je lichaam is verbrand, dan kun je als geest je lichaam nergens meer vinden. En dat is voor veel overledenen zeer verwarrend en beangstigend. Daarom is begraven beter.

De visie is interessant, maar op welke onderbouwing is deze gebaseerd, of op welke geloofsideeën?

[Zolderworm]

quote:

tin schreef op 23 januari 2013 om 08:44:
[...]De visie is interessant, maar op welke onderbouwing is deze gebaseerd, of op welke geloofsideeën?

Op ervaringen van mensen die uittreden (uit het lichaam) en daarover boeken hebben geschreven. Ik heb onthouden het te hebben gelezen, omdat ik het nogal indrukwekkend vond, maar zou even niet meer weten in welk boek precies en waar precies in het boek. Ik vermoed dat Gijsbert van der Zeeuw het heeft beschreven.

[pyro]

quote:

Zolderworm schreef op 23 januari 2013 om 09:58:
[...]

Op ervaringen van mensen die uittreden (uit het lichaam) en daarover boeken hebben geschreven. Ik heb onthouden het te hebben gelezen, omdat ik het nogal indrukwekkend vond, maar zou even niet meer weten in welk boek precies en waar precies in het boek. Ik vermoed dat Gijsbert van der Zeeuw het heeft beschreven.

De verwarring en angst die kunnen optreden als er bij een uittreding iets mis gaat, zou ik toch niet willen vergelijken met de fysieke dood. Bij een uittreding blijft als het goed is een verbinding met het fysieke lichaam in stand, het is de bedoeling dat je weer terugkeert. Jezelf dood mediteren is niet toegestaan, plat gezegd.
Bij de fysieke dood wordt de verbinding met het lichaam natuurlijk verbroken, maar dat is iets anders dan bij een uittreding de weg kwijt raken. Bij 'gewoon' sterven hoef je niet meer terug. Je mag dan naar het Licht. Tenminste als je overeenkomstig Gods liefde en vergeving hebt geleefd, zeg ik er als Christen zijnde bij.

[callista]

quote:

Zolderworm schreef op 22 januari 2013 om 22:57:
Als je overleden bent en je lichaam is verbrand, dan kun je als geest je lichaam nergens meer vinden. En dat is voor veel overledenen zeer verwarrend en beangstigend. Daarom is begraven beter.

in het Boeddhisme en Hindoeïsme is cremeren gebruikelijk, aangezien ze geloven in reïncarnatie.
veel vroege christenen geloofden hier trouwens ook in.
het oude lichaam telt niet meer - het is dood en zal vergaan.
de Hindoes geloven ook dat de ziel zo eerder bij God of "de Bron" komt.

maar ja, ik ben ook geen godgeleerde.

zelf ben ik er nog niet helemaal uit.
de ene keer kies ik voor begraven en nu weer voor cremeren.
maar dat kan ook weer veranderen.

het is allemaal niks......

vaak spelen de nabestaanden ook een rol en wordt daar ook rekening mee gehouden heb ik gemerkt.
dan komt ook wel eens de eigen wens op de tweede plaats.

maar ik zal toch moeten kiezen.

[Zolderworm]

quote:

pyro schreef op 23 januari 2013 om 15:39:
[...]
De verwarring en angst die kunnen optreden als er bij een uittreding iets mis gaat, zou ik toch niet willen vergelijken met de fysieke dood. Bij een uittreding blijft als het goed is een verbinding met het fysieke lichaam in stand, het is de bedoeling dat je weer terugkeert. Jezelf dood mediteren is niet toegestaan, plat gezegd.
Bij de fysieke dood wordt de verbinding met het lichaam natuurlijk verbroken, maar dat is iets anders dan bij een uittreding de weg kwijt raken. Bij 'gewoon' sterven hoef je niet meer terug. Je mag dan naar het Licht. Tenminste als je overeenkomstig Gods liefde en vergeving hebt geleefd, zeg ik er als Christen zijnde bij.

Ik heb natuurlijk geen ervaring met een verbroken koord, maar wel met een koord dat nog intact is. Ik merkte wel dat ik tijdens de uittreding zo af en toe behoefte had aan terugkoppeling naar m'n lichaam. Zo in de geest van: is het er nog wel en ligt het nog wel lekker? Je hoefde dan even met je bewustzijn terug te gaan naar het lichaam terwijl je in uittreding bleef.
Je hebt tijdens de uittreding wel gewoon je denken beschikbaar, maar op een of andere manier toch een wat ander bewustzijn of besef dan tijdens het dagelijkse bewustzijn. Zo kwam het bijvoorbeeld nooit in me op om even lekker bij de buren te gaan kijken, iets waar ik normaliter ogenblikkelijk aan zou denken.
Het schijnt dat sommige overledenen niet eens beseffen dat ze dood zijn. Die willen dan de nieuwe bewoners van hun huis het huis uit jagen, omdat deze zomaar rondlopen in het huis dat van hen (de overledene) is.

[Zolderworm]

quote:

callista schreef op 23 januari 2013 om 16:36:
[...]In het Boeddhisme en Hindoeïsme is cremeren gebruikelijk, aangezien ze geloven in reïncarnatie.

Nou , ik weet niet of dat specifiek is omdat ze geloven in reïncarnatie. Ik althans geloof ook in reïncarnatie, maar zou niet daarom niet per se besluiten mezelf te laten cremeren. Maar het zou kunnen dat er een filosofie achter zit.

quote:

Veel vroege christenen geloofden hier trouwens ook in.
het oude lichaam telt niet meer - het is dood en zal vergaan.
de Hindoes geloven ook dat de ziel zo eerder bij God of "de Bron" komt.

Ja op een bepaald moment is reïncarnatie in het christelijk geloof "afgeschaft". Alsof je met elkaar zou kunnen besluiten hoe de werkelijkheid in elkaar steekt.

quote:

Zelf ben ik er nog niet helemaal uit.
de ene keer kies ik voor begraven en nu weer voor cremeren.
maar dat kan ook weer veranderen.

het is allemaal niks......

vaak spelen de nabestaanden ook een rol en wordt daar ook rekening mee gehouden heb ik gemerkt.
dan komt ook wel eens de eigen wens op de tweede plaats.

maar ik zal toch moeten kiezen.

Ja, ik ben er ook nog niet uit.

[callista]

quote:

Zolderworm schreef op 24 januari 2013 om 12:17:
[...]


Het schijnt dat sommige overledenen niet eens beseffen dat ze dood zijn. Die willen dan de nieuwe bewoners van hun huis het huis uit jagen, omdat deze zomaar rondlopen in het huis dat van hen (de overledene) is.

tja, hoe dat precies zit weet ik ook niet, maar mijn zoon had een huis gekocht en voelde zich daar uitermate ongemakkelijk en angstig en wel op een speciale plek in dat huis.
hij heeft daar toen iemand bijgehaald, die verstand had van geesten en deze vertelde dat er iemand in dat huis zelfmoord had gepleegd en wel op die bepaalde plek.
ze heeft toen 'gesproken' met die geest en daarna was het goed.

de vader van die jongen, die daar ook in de buurt woonde, heeft  later bevestigd, dat zijn zoon daar zelfmoord had gepleegd.

toen mijn zoon dat huis kocht wist hij dat niet, maar ja, hij is daar gevoelig voor.

\vreemde zaken

[Ozombi]

Wat gebeurdt er als de dood is ingetreden? De geest van de overledene is vrij van het lichaam en het gevolg is dat dat lichaam begint af te takelen. Het is duidelijk dat deze aftakeling bij begraven véél langer duurt dan bij cremeren. Wat zou beter zijn voor de overleden geest? Snelle of trage ontbinding?

Wie gelooft dat de gestorvenen in wezen nog springlevend zijn - hoewel nu zonder stoffelijk aards lichaam dat volkomen nutteloos is geworden - kan bedenken dat de nog levende geesten ' ergens heen ' moeten gaan. Misschien ' het licht ' of ' de hemel ' of zelfs het paradijs. In ieder geval naar andere (meer spirituele) sferen dan de grove aardse sfeer , want eenmaal vrij van het grove lichaam is het voor een zwervende geest niet goed er rond te blijven hangen.

Ontbindt het lichaam langzaam zoals bij begraven, dan zal de vrije geest nog altijd de (mentale) aantrekking tot dat lichaam blijven voelen. Dat kan vrij lang blijven voortduren. Al die tijd begeeft de vrije geest zich niet naar de ijlere sfeer waar hij thuishoort.

Daarom is cremeren te verkiezen. Het lichaam wordt snel ontbonden (maar niet totaal vernietigd!) en de vrije geest heeft geen last meer van de onweerstaanbare aantrekking tot de grove wereld vanwaar hij kwam dmv het lichaam. Hij kan snel op weg naar zijn nieuwe (tijdelijke) bestemming.

Natuurlijk kan niemand als ooggetuige een verklaring afleggen en zal ieder dit zelf moeten ondervinden. Ik kan cremeren zeker aanraden, want een overledene blijft zowiezo wel enige tijd in de aardse omgeving, maar het is onnodig en onbehaaglijk om dat vele jaren te laten duren in geval van begraven.