quote:
pyro schreef op 09 februari 2013 om 12:58:[...]
Een keer toen ik bad voor een ernstig zieke mede christen, zag ik dat hij in een duisternis zat die hem benauwde en waarvan hij wist dat hij daar niet thuis hoorde. Daarna zag hij twee lichtende gestalten en daar is hij toen mee meegegaan, omhoog en uit het zicht. De hulp van deze engelen was voor deze broeder een bron van grote vreugde omdat hij begreep dat ze hem naar de hemel zouden begeleiden.
Later hoorde ik dat hij overleden was toen ik voor hem had gebeden. In feite had ik op dat moment natuurlijk al gezien wat daarop is gevolgd.
Ja, precies, dat is wat ook ik bedoel. Maar bij sommigen gebeurt dit niet bij de dood. Deze moeten later uit de duisternis worden gehaald.
quote:
Als Christen ben je niet als een onbewuste in een tussengebied na je dood. Omdat je tijdens je leven het Licht van God al hebt leren kennen, weet je dat je niet in zo'n gebied thuis hoort. Maar uit zichzelf, op eigen kracht kan niemand naar de hemel toe, ook een Christen niet. God haalt ons thuis.
Dit is beslist niet juist. Zelfs tijdens het leven, tijdens uittredingen, kun je naar een hemelgebied gaan. Je hebt daar echt geen hulp bij nodig. Maar het is wel zo dat velen door familieleden en andere geliefden worden opgehaald.
Maar ik denk inderdaad wel dat vrijwel alle christenen worden gehaald, al blijft naar mijn idee vrijwel iedereen nog een paar dagen hier om afscheid te nemen van het aardse leven. Maar er zijn uitzonderingen, zoals bijvoorbeeld sommige mensen die zelfmoord plegen. Of mensen die in een huis worden vastgehouden. Of die zo plotseling overlijden, bijvoorbeeld bij een ongeluk, dat ze niet eens beseffen dat ze overleden zijn. En volgens mij geldt dat ook voor sommige christenen. Zoals gezegd komt dat vaak omdat ze eenvoudigweg niet beseffen dat ze overleden zijn, christen of niet. Maar uiteindelijk komt dit allemaal wel goed, denk ik.
quote:
Engelen hebben taken die zich kunnen uitstrekken tot de tussengebieden en zelfs tot de hel, zo mag ik dat wel stellen geloof ik.
In een tussengebied kan een engel mogelijk helpen bij bewustwording, maar of we ons tijdens dit leven hebben bekeerd tot het Licht van God en overeenkomstig ernaar hebben geleefd, dat bepaalt onze uiteindelijke bestemming.
Zo strikt zie ik het niet. Het hangt er, volgens mij, meer van af in welke gemeenschap je je tijdens dit leven thuis hebt gevoeld. Het is mijn stellige overtuiging dat iedereen op den duur naar een hemelssfeer gaat, welk geloof of ongeloof men ook heeft. Met religie heeft dit op zich niet zoveel te maken. Het is, volgens mij, juist de grote vergissing van de meeste christenen om het hiernamaals in te delen in zoiets als een hemel en een hel (of wellicht meerdere hemelen en hellen), en vervolgens te denken dat je per se christelijk geleefd moeten hebben om naar de hemel te gaan. Waarschijnlijk zijn er in de hemelsferen gebieden naar geloof, zoiets als bijvoorbeeld een katholieke hemel, of een hemel van de katholieken. Maar die is er alleen omdat katholieken het idee hebben dat ze naar een hemel gaan waar het er katholiek aan toe gaat, of omdat ze zijn ingebed in een katholieke gemeenschap. Maar na de dood kom je als mens altijd ergens terecht naar je mentaliteit. En als je mentaliteit goed is, ongeacht of je gelovig bent of niet, dan kom je in een hemelsfeer. Dat is althans wat de vele uittreders ons vertellen.
quote:
Er is natuurlijk maar 1 Christendom: het ware Christendom in navolging van het evangelie van Jezus Christus.
Nee, er is een esoterisch christendom en een exoterisch christendom. Alleen weten de meeste exoterische christenen niet eens dat er ook een esoterisch christendom is. Dat komt vooral omdat het esoterisch christendom in de beginjaren zo fel en rigoureus door het exoterische christendom bestreden is, dat het bijna werd uitgeroeid. En wat er van overbleef, ging ondergronds.
quote:
Volgens de oosterse (van oorsprong hindoestaanse) filosofie zit in ieder mens een universeel onsterfelijk iets dat ieder mens uiteindelijk verandert tot het ultieme eeuwige.
Je zou de begrippen uit de oosterse filosofie kunnen vervangen door christelijke termen, dat veronderstelde universele onsterfelijke iets noem je 'Christus' en de verandering 'wedergeboorte'. Dat kun je dan als 'esoterisch christendom' betitelen, maar het blijft gewoon dezelfde oosterse filosofie alleen vermomd in christelijke termen.
Het hindoestaanse geloof op zich is voor negentig procent iets anders dan het esoterisch christendom. Maar je zou wel een vergelijkend onderzoek kunnen doen. Niet het onsterfelijke iets noem je dan de Christus, maar de kracht of werkzaamheid die de transformatie bewerkstelligt. Of het esoterisch christendom het hindoeïsme is vermomd in christelijk termen kun je alleen nagaan als je de geschiedenis kent. Je kunt ook zeggen dat het een waarheid is die in verschillende delen van de wereld, in wisselende begrippen, gevangen telkens opnieuw opduikt. En dat spreekt voor zich als het om een waarheid gaat.
quote:
Ik houd er niet van als de christelijke termen op die manier worden gebruikt. Ik vind het misleidend om over 'christendom' te spreken waar in werkelijkheid universalisme wordt bedoeld.
Nee, in werkelijkheid bedoel je het esoterisch christendom. Het esoterisch christendom is geen verkapt hindoeïsme. Het is gewoon het esoterisch christendom. En dat bedoel je. Als het esoterisch christendom universalisme zou zijn, dan toont dat des te meer aan dat het esoterisch christendom het bij het juiste eind heeft.
