In principe zie ik 2 soorten alternatieven voor dit forum, als het sluit.
Sommige voor- en nadelen zijn al gesuggereerd in dit topic en in "
Einde van het forum".
Zou het mogelijk zijn om in dit topic een wat systematischer afweging te maken?Als we dat een beetje gedisciplineerd en samen doen, kunnen we misschien een besluit nemen waar zoveel deelnemers hier in mee gaan, dat we naar dat andere forum datgene van de 'cultuur' hier kunnen verplaatsen wat we hier waarderen.
In principe zie ik drie soorten opties:
1) meegaan in de suggestie van de GKv (besloten in
hun reden om dit forum te willen sluiten, voor zover tot nu toe bekend) om naar LinkedIn (of Facebook) te gaan
2) overstappen naar een ander bestaand forum
3) een nieuw forum starten
Allerdrie de opties bieden de mogelijkheid om met pseudoniemen (nepnamen) te werken en om met gesloten groepen of gedeelten te werken om de veiligheid te creëren die je nodig hebt om over sommige zaken te discussiëren.
Een nieuw forum starten, inrichten én vooral een enigszins stabiele en voldoende grote gebruikersgroep opbouwen is héél véél werk en kan makkelijk mislukken.
Persoonlijk vind ik beide doen (én nepnamen accepteren én geheel of gedeeltelijk gesloten) dubbelop.
Dat bevestigt (of creëert misschien zelfs) overdreven angst om uit te komen voor wat je vindt en voelt.
Op steeds meer plekken uit leren komen voor je geloof is mijns inziens een stap die sowieso goed is om vroeg of laat te zetten, zodat je persoonlijk steviger in je schoenen komt te staan en zodat we als christenen samen wat beter om leren gaan met de ontkerkelijking.
Een combinatie van 'open' en 'gesloten' discussie, waartussen je kunt switchen zonder heel andere mensen tegen te komen, lijkt mij de beste omgeving daarvoor.
Daarvoor moet wél duidelijk zichtbaar zijn wat open is (voor Google & co) en wat alleen zichtbaar is voor ingelogde leden; hier mis ik dat.
Leden die zich in het gesloten deel misdragen en het gevoel van veiligheid van anderen verminderen, waardoor ze de neiging krijgen om een nepnaam te gaan gebruiken, moeten daarop aangesproken worden.
Dat kan onderling, liefst per persoonlijk (niet voor anderen zichtbaar) bericht (in dit forum niet ingesteld als mogelijkheid), e-mail of telefoon.
Desnoods kunnen daar de moderatoren ingeschakeld worden.
Nog desnoodser kan dat publiekelijk.
Publieke kritiek op elkaars gedrag verpest de sfeer en vermindert daardoor het gevoel van veiligheid van anderen.
LinkedIn en Facebook bieden veel minder mogelijkheden dan een forum om onderwerpen in een structuur te hangen en later terug te vinden wat daarover gezegd is.
LinkedIn en vooral Facebook nodigen wél uit (of verleiden zelfs) tot levendiger uitwisselingen met als gevolg dat aandacht weggezogen wordt van forums en dat te kleine forums doodbloeden.
Wat mij zelf intrigeert is de mogelijkheid om communicatiemogelijkheden te combineren: een forum met open en gesloten gedeeltes, open en gesloten LinkedIn- en Facebook-groepen, misschien ook twitter etc. etc..
Je zou de inlogmogelijkheden van die verschillende 'communicatieplatforms' dan moeten koppelen, zodat je herkenbaar dezelfde mensen tegenkomt op die verschillende plekken, makkelijk tekst heen en weer kunt kopiëren en dus één gemeenschap vormt die van verschillende communicatie-middelen gebruik maakt.
Net zoals in het leven buiten cyberspace met dezelfde mensen zowel per telefoon, per brief, in het café, in de kerk en bij elkaar thuis kunt communiceren.
Ieder kan dan zijn eigen combinatie van opties kiezen.
Net zoals je in huiskamer niet zo gauw wildvreemden binnenlaat of er in elk geval zo snel mogelijk achter probeert te komen wat voor vlees je in de kuip hebt, zo zou je als gemeenschap ook bepaalde plekken moeten hebben waar je alleen mee mag praten als je bereid bent je 'bloot' te geven (je echte naam te gebruiken en contactgevens achter te laten waardoor je ook te vinden bent als je niet meer reageert op kritiek op je gedrag).
Door je op die manier kwetsbaar op te stellen help je anderen om dat ook te doen en gaat geleidelijk iedereen voorzichtiger met elkaar om.
Dat creëert een sfeer waarin het makkelijker wordt om over iets gevoeligs als geloof te 'praten'.
Ja, anoniem blijven is gemakkelijker, maar ook gemakzuchtiger en komt de kwaliteit van de gemeenschap niet ten goede.
Er zijn overgangsvormen en combinaties te verzinnen en te ontwikkelen (desnoods door een softwareleverancier maatwerk te laten bouwen, als je met genoeg gebruikers bent om de kosten daarvan samen op te kunnen brengen): in de trein leg je tenslotte ook niet je hele liefdesleven bloot binnen gehoorsafstand van al te veel medereizigers en wie dat tegenwoordig wel doet, loopt in elk geval niet met een naambordje op, maar je kunt wél de medereizigers herkennen waarmee je in een andere context wél bereid bent dieper te gaan.
Met v&Vriendengroet,
Wim
