Even als inleiding. Het viel me op dat er op de nederlandse TV eigenlijk weinig aandacht besteed is aan het bezoek van de paus aan Jordanië, Israel en de palestijnse gebieden. Ik formulier het expres zo, omdat het bezoek niet specifiek aan Israél was, maar ook aan de palestijnen.
Verder is deze bijdrage uitdrukkelijk niet bedoelt om onze KK broeders en zusters in de verdediging te drukken.
Mijn bijdrage is er op gestoeld een enkele opmerkelijke passage uit het artikel nader te belichten en te bespreken.
In het artikel over het pausbezoek naar Israël vielen me de navolgende passage op:
Pausbezoek Israël:
afstandelijk en kilJERUZALEM – Met minder dan een dag te gaan, kan de balans van het bezoek van paus Benedictus XVI aan Israël voorlopig worden opgemaakt. Het saldo is uiterst mager.
De Duitse paus bleef tegenover de Joden afstandelijk en zelfs wat kil.En dan hebben we het nog maar niet over het feit dat de paus, die zichzelf beschouwt als plaatsvervanger van Christus op aarde,
een gebouw betrad waarop aan de buitenkant staat dat het niet aan God is om een zoon te nemen.De toon van het bezoek werd al gezet toen de paus maandag ontvangen werd op het vliegveld Ben Gurion bij Tel Aviv. Geestelijke Joodse leiders schitterden door afwezigheid.
Ze vonden de ontvangst van het staatshoofd van het Vaticaan een seculiere kwestie en geen geestelijke.Zo noemde de voorzitter van Yad Vashem, rabbijn Meir Lau, de toespraak van de paus maandagavond al abstract en afstandelijk.
Daarbij moet gezegd worden dat zijn kritiek op punten niet terecht was. Zo was de rabbijn verontwaardigd over het feit dat de paus in zijn toespraak in Yad Vashem niet sprak over 6 miljoen slachtoffers van de Holocaust, maar over miljoenen. Dat riekt naar het zoeken van spijkers op laag water.Tijdens de bezoeken aan de Palestijnse gebieden had de kerkleider het duidelijk beter naar z’n zin dan in Israël. In Bethlehem zei hij in een preek dat Palestijnen recht hebben op een eigen staat
„in het land van hun voorvaderen.”Dát was nu uitgerekend een zin geweest die hij in Israël had moeten uitspreken,
en dan ten aanzien van de Joden. Dat had niet alleen een nieuwe kijk op dit bezoek, maar ook op de kerkleider zelf gegeven.
Volledig artikel op:
http://www.refdag.nl/artikel/1410523/ (niet op zondag te lezen)
Mijn vragen:
Was het bezoek koud en kil? Waarom wel of niet?
Hoe staat men tegenover het door de paus betreden van een gebouw die proclameert dat God geen Zoon heeft (want daar komt het volgens mij op neer)
Vinden jullie dat het land der voorvaderen ook in deze tijd bestemd is voor Israël of is dit complete onzin.
Wordt met betrekking tot deze passage onrecht gedaan aan de werkelijkheid en beschouwd het vaticaan de het land Israël als een land der vaderen bestaande uit de kinderen van Ismaël
en Izaäk
Ik hoop op zinvolle opbouwende bijdragen.
