quote:
learsi schreef op 15 februari 2013 om 20:44:@ Droppy,
Zonder te reageren is het onmogelijk te antwoorden.
Wanneer iemand antwoord dan reageer je dus ook.
Het een is dus verbonden met het ander.
Je zelfbedachte definitie raakt dus eigenlijk kant noch wal.
Maar ik heb er totaal geen probleem mee, wanneer jij je alleen op de verpakking richt, dan blijf ik me gewoon op de inhoud richten.
Even een vraag. Ik bedoel het niet verkeerd, maar als ik het niet vraag dan blijft dit oeverloos zo doorgaan en dat lijkt me voor niemand leuk, in het bijzonder voor jouzelf niet. De vraag is: heb jij misschien ooit een diagnose gekregen van een vorm van autisme? Asperger bijvoorbeeld?
Als dat zo is, dan kan ik de achtergronden van je manier van reageren begrijpen. En dan snap ik je moeite met het begrijpen en het toepassen van bepaalde begrippen. Dan wordt ook duidelijk waar het ongeveer vandaan komt dat je veel dingen nèt in een onjuist kader plaatst waardoor je communicatie soms nogal groteske vormen aanneemt. Terwijl je aantoont zeker wel te beschikken over een hoge mate aan intelligentie en je kunt op theologisch gebied regelmatig heel goed uitleg geven en zaken op een duidelijke manier aankaarten. Alleen gaat het in de communicatie af en toe naar mijn idee wel flink mis.
Ik bedoel dit niet als diskwalificatie Learsi, maar juist als kwalificatie, waarmee ik rekening kan houden, als het juist is wat ik denk. In dat geval houd ik daar in het vervolg met mijn communicatie rekening mee en dan kan het alleen maar beter gaan.
Het verschil tussen antwoorden en reageren en het verband met de ruimte tussen stimulus en respons zijn overigens elementaire begrippen binnen de psychologie en de psychotherapie.
Mocht het kloppen dat je Asperger hebt, dan is het begrijpelijk dat je daar moeite mee hebt en zal het op een andere manier moeten worden uitgelegd. In dat geval begrijp ik het ook dat sommige mensen op dit forum, met wie jij steeds opnieuw in de clinch ligt, op een voor jou extra verwarrende manier communiceren en zich op verwarrende manier gedragen .
Mensen met autisme, zoals bijvoorbeeld Asperger, hebben meestal grote moeite met het vergroten van de ruimte tussen stimulus en respons, omdat hun affectregulatie is verstoord.
Een paar andere kenmerken van autismespectrumkenmerken zijn een gebrekkige of ontbrekende wederkerigheid (in relaties en in de communicatie) en echolalie.
Je haalt vakgebieden aan waarvan je duidelijk geen kaas hebt gegeten, haalt betekenis en inhoud door elkaar, plaatst de dingen net naast de context of totaal naast de context. Terwijl je aan de andere kant toch een aantal zaken goed lijkt te begrijpen. Dat lijkt te duiden op een discrepantie tussen verbaal en performaal iq. Je gedrag past naar mijn idee het meest bij wat we het Aspergersyndroom noemen.
Eveneens het je vastklampen aan dogmatische oudtestamentaire regeltjes past goed in het beeld van autismespectrumstoornissen.
Dus: heb je ooit een diagnose Asperger gekregen? Of een andere autismespectrumstoornis? Ik vraag dit omdat ik er dan rekening mee kan houden als ik iets van je lees of iets aan je antwoord.
