Geboorte en dood

[P. Strootman]

In Prediker 7.1 staat:'Een goede naam is beter dan goede olie en de dag des doods is beter dan de dag van iemands geboorte'
In de Oosterse opvatting is iedere nieuwe geboorte een even groot onheil als de vorige, want alle bestaan in de vergankelijkheid is lijden. Hoe staan wij, gelovigen van vandaag, hier tegenover?

[HenkG]

Ook Paulus heeft al iets dergelijks geuit.
"Het leven is mij sterven en het sterven gewin."
"Het lijden van de tegenwoordige tijd weegt niet op tegen de heerlijkheid die ons te wachten staat."
Realistisch idealisme, zou ik zeggen.
Realisme We weten dat we te maken hebben met de gebrokenheid van ons bestaan.
Daar kunnen we niet om heen.
Idealisme We weten ook dat er eens een einde komt aan al het lijden en dat we een heerlijke toekomst tegemoet gaan met God.

Door de verwevenheid van het levcen hier en nu aan het lijden, is de dag van onze geboorte niet zondermeer een feest te noemen. Het is niet voor niets dat velen zich al afvragen waarom ze nog aan kinderen zouden beginnen in deze verrotte wereld. Voor deze mensen is de dag des doods een geschenk waar ze vaak al lang op hebben gewacht.

Voor christenen geldt dan weliswaar misschien niet zozeer de devaluatie van de geboortedag, maar de dag des doods is ook voor hen een feest! Zij mogen dan weten dat ze naar God gaan om daar in volkomenheid verder te leven!

[P. Strootman]

quote:

HenkG schreef op 08 september 2005 om 18:58:
Ook Paulus heeft al iets dergelijks geuit.
"Het leven is mij sterven en het sterven gewin."
"Het lijden van de tegenwoordige tijd weegt niet op tegen de heerlijkheid die ons te wachten staat."
Realistisch idealisme, zou ik zeggen.
Realisme We weten dat we te maken hebben met de gebrokenheid van ons bestaan.
Daar kunnen we niet om heen.
Idealisme We weten ook dat er eens een einde komt aan al het lijden en dat we een heerlijke toekomst tegemoet gaan met God.

Door de verwevenheid van het levcen hier en nu aan het lijden, is de dag van onze geboorte niet zondermeer een feest te noemen. Het is niet voor niets dat velen zich al afvragen waarom ze nog aan kinderen zouden beginnen in deze verrotte wereld. Voor deze mensen is de dag des doods een geschenk waar ze vaak al lang op hebben gewacht.

Voor christenen geldt dan weliswaar misschien niet zozeer de devaluatie van de geboortedag, maar de dag des doods is ook voor hen een feest! Zij mogen dan weten dat ze naar God gaan om daar in volkomenheid verder te leven!

HenkG,
Zouden die woorden 'De dag des doods is beter dan die der geboorte'  niet veelmeer in algemene zin moeten worden verstaan? Ik denk toch niet, dat Prediker het hier  over het wel of niet naar de hemel gaan heeft, maar juist met het oog op onze stoffelijke bestaanswijze. Paulus spreekt zelfs over een situatie van ballingschap, zolang wij ons verblijf in dit lichaam hebben. Of zie ik dat verkeerd?