quote:
NewMillennium schreef op 12 november 2005 om 08:08:[...]
Onderzoek je uitspraken met alle logica die je in je hebt: jij beroemt je op de eerlijkheid die je in jezelf vindt om je bij eerlijke conclusies die jezelf moest trekken uit bijbelonderzoek neer te leggen. Je wordt gedwongen de hel te accepteren, waar je niet blij mee bent, wat hetzelfde is als te zeggen dat je het tegen wil en dank doet.
Denk verder: de zaak waar het hier om gaat is niet slechts 'vervelend', zelfs niet 'afschuwelijk'; vergeet al die eufemismen. Al
deze dingen zijn voor een mens best te slikken of met goocheltoeren om te praten tot iets goeds of noodzakelijks. Maar in 'hel' gaat het om het denkbeeld van eeuwige marteling, eeuwige wraak. Jouw conclusie dat de hel een realiteit is die de bijbel onderwijst, is dus uit intellectuele eerlijkheid geboren, maar diezelfde eerlijkheid strekt zich niet uit over je eigen hart. Je hart blijft een god eren waar je dus niet blij mee bent, die je op grond van de persoon die je eigenlijk bent vanzelfsprekend zou moeten verwerpen.
ach kom nou, een beetje bescheidenheid vanuit de kant van de mens mag ook wel. Ik weet donders goed van mezelf dat ik de hel niet snap en dat het mij niet goed lijkt. Maar ik weet ook dat ik mens ben en geen God. Ik heb dus - tot nu toe gegrond - vertrouwen in Hem. Ik ben het voor zover ik kan zien niet eens met 1 van Zijn keuzen, maar dat betekent niet dat ik Hem helemaal zou moeten verwerpen? Als dat je levensvisie is, dan leef je een eenzaam leven, NewMillennium, omdat je dan ook nooit maar dan ook nooit een band met een ander mens kunt aangaan.
quote:
Dit is oneerlijkheid. Een eerlijk aanhanger van de hel zou er in het geheel geen moeite mee hebben, integendeel, zou er zoals in vroegere eeuwen, van genieten, er wel degelijk blij mee zijn dat er een hel is, God ervoor loven dat Hij een hel heeft klaarstaan.
Spurgeon, uit die vroegere eeuwen, was niet blij met de hel, maar zei dat hij geloofde dat God hem na de dood zou tonen waarom het rechtvaardig was en hij er dan rust bij zou hebben. Tertullianus, uit die vroegere eeuwen, was niet zozeer blij met de hel, maar met het feit dat lasteraars van Jezus voor God's troon zouden komen te staan. Thomas, uit die vroegere eeuwen, was niet zozeer blij met de hel, maar met het gegeven dat door het contrast de hemelse geneugten nog groter werden. Je kunt dat 'genieten' noemen, maar ik zou het (wat betreft Tertullianus) een hang naar gerechtigheid noemen, en wat betreft Spurgeon een vertrouwen dat wat hij nu nog niet snapt, hij ooit wel zal snappen en zien als rechtvaardig.
Verder zou het best kunnen dat het onderwerp 'hel' in het verleden verkeerd vanuit de bijbel is ingevuld of gelezen. Dat is vaker gebeurd met ideeën (de reformatie, etc). Het is dus niet onmogelijk dat iets wat in de traditie altijd zo geweest is, bij herbeziening van de bijbel, iets anders blijkt te zijn.
quote:
Wat jij in feite zegt is dat je een slaaf bent van de bijbel, of anders gezegd in de ban van vrees leeft, of weer anders gezegd, geen eigen opinies durft te vormen.
Ga iemand anders psychologisch analyseren zeg. Ik leef niet in de ban van de vrees (waarvoor? voor de hel?). Ik ben geen slaaf van de bijbel, hooguit van de Here. Niet omdat ik bang ben, niet omdat ik in vrees leef, maar omdat ik heb ingezien dat Jezus Here is.
quote:
Indien de bijbel zou zeggen dat Jona de walvis opslokte zou je het geloven. Voor een modern persoon die het denkbeeld van de hel aanhangt is alles ondergeschikt aan het slaafzijn van de bijbel (of de koran), of anders gezegd, het geheel in de ban staan van een ingebeelde tiran.
En precies hetzelfde is ook op jou van toepassing. Jij gaat er steeds maar weer als axioma vanuit dat je alleen echt mens kan zijn als je volledig vrij bent, volledig onafhankelijk, dat je geen slaaf bent, dat je een eigen mening hebt, etc. Je hebt dan dus
a priori al gekozen voor het standpunt dat je je niet onder het gezag van God wilt stellen, omdat dat loodrecht op je dogma staat.
Het is dan dus een beetje kinderachtig (en een
cirkelredenering) om op basis van je verborgen dogma probeert te 'bewijzen'
dat ik slaafs ben en geen eigen mening heb, etc, want dat was nu precies wat je al aannam in je dogma. Jouw dogma maakt mij automatisch 'slaaf' en 'zonder eigen mening' etc, dus kom maar op met de rechtvaardiging van je axioma.
Maar je lijkt een beetje huiverig te zijn om in te gaan op je eigen axioma's. Je gebruikt ze continu achter de schermen en ze bepalen je hele denken, maar ik krijg niet echt het idee dat ze ook nog ooit maar onderworpen zijn aan kritische beschouwing. Jammer is dat toch, zeker van iemand die die kritiek wel op anderen heeft.
quote:
Je weet best dat 'God is liefde' niet bedoeld is als 'identiteit' ( = ) uitspraak. God is ook rechtvaardig namelijk, en God is nog vele andere dingen. Het zijn dus predikaten van Hem, niet dingen waar Hij identiek aan is.
quote:
Aan liefde kun je allerlei zware, oppervlakkig gezien als 'negatief' te beschouwen aspecten verbinden, zoals verlangen, geduld, verdragen, zelfs straf, maar het sluit het denkbeeld van de hel volkomen uit, want het denkbeeld hel staat gelijk aan 'eeuwige wraak'. Hel dient geen groter (positief) doel, want het duurt eeuwig en er komt geen verandering ten goede in.
als God ook rechtvaardig is, waarom kan een eeuwige vernietiging in het vuur dan geen rechtvaardige oplossing zijn?
quote:
Het enige dat hel leert is in alle eeuwigheid te laten zien dat God een grote prutser was.
Van mij mag het dus de waarheid zijn dat hel bestaat, maar in dat geval geef ik God de titel Duivel, want de waarheid is óók dat je een god die zo'n realiteit geschapen heeft geen god mag noemen en dat zo'n god beslist niet te vereren is.
Weer hetzelfde dogma op de achtergrond.
quote:
Je kan je eruit wringen door 'hel' zó te definiëren dat het geen eeuwige wraak betekent; het is bijvoorbeeld iets tijdelijks, of een manier van spreken om te zeggen dat kwaad ophoudt te bestaan. In dat geval heb je net als ik je eigen godsdienst geschapen, omdat het niet overeenkomt met wat het christelijk geloof alle eeuwen onderwezen heeft.
Wat een christen leert hoeft niet overeen te komen met het geloof van alle eeuwen, maar met de bijbel. Het kan best zijn dat dat dan alle eeuwen al hetzelfde begrepen is, maar dat hoeft niet altijd het geval te zijn.
