quote:
grondig christelijk schreef op 10 november 2008 om 23:26:tot slot nog een vraag....klopt het dat in de vroegste kerk alleen volwassenen werden gedoopt nadat zij eerst de betekenis dienden te leren (0nderwijs gedurende een week alsmede vasten) en daarna naakt werden ondergedompelt?
Met deze vraag heb ik me indertijd ook bezig gehouden. Ik ben naar de bibliotheek gegaan op zoek naar literatuur hierover. N.a.v. deze zoektocht heb ik nog een dossier met gegevens hierover.
Ik heb een fotokopie gemaakt uit het boek "de bijbel en het christendom" van prof.dr. G. Stenberger (Uitg. de Haan-Haarlem). Deze fotokopie is niet meer van goede kwaliteit, maar ik kan er nog wel in lezen dat het gaat over de "eerste apologie van Justinus" die rond het jaar 165 werd gedood. Hij schreef over "doop en avondmaal":
"Allen die zich van de waarheid van onze leer laten overtuigen, die geloven en beloven hun leven hiernaar in te richten, worden geïnstrueerd te belijden en aan God vergeving te vragen voor hun vroegere vergrijpen. Wij bidden en vasten met hen. Dan worden ze naar een plaats gebracht waar water is en opnieuw geboren, de wedergeboorte die wij ook zelf ervaren hebben." Dan volgt een beschrijving van die doop.
Ik vond o.a. een boek over de "cultuurgeschiedenis van het Christendom". Het tweede deel "Christus overwint het heidendom", uitgever Elsevier, onder redactie van de professoren Waterink, Aselbergs, Grosheide, Kohnstamm, Nolet, Sassen en Sevenster. Op blz. 88 "liturgisch leven" vond ik het volgende:
"de doop is de dood van de oude en de opstanding van de nieuwe mens bezield door de Geest des levens van Christus. Men moet uitgaan van Rom.6 vs. 1-14 en daarmee de doopliturgie verstaan, zoals deze al zeer vroeg door de Kerk gepraktiseerd werd."
Er volgt een voorbeeld van de doop met verwijzing naar Gal. 2:20, noemt het geen "automatisch werkende assurantie". Daarna:
"de witte klederen waren meer dan een uitwendig teken of sieraad, maar mede een poging om een zo sterke bewustzijn van het herboren-zijn in het geloof te vestigen, dat men deze opvallende onderscheiding van gewone kledij niet mocht schromen." Dan vergelijkt de schrijver deze doop met onze gewoonte van belijdenis doen: "stellen wij ons tegenwoordig iemand voor, aan wiens uiterlijke dracht te zien is, dat hij geconfirmeerd is, belijdenis heeft afgelegd!."
Ik heb meer citaten verzameld. In meerdere beschrijvingen is van Tertullianus (plm. 160 - 220 na Chr.) te lezen dat hij de kinderdoop bestrijdt. Als het altijd al zo was geweest sinds Pinksteren, waarom was het dan nodig dit te bestrijden?