Wat je eigenlijk wil zeggen is dus:
Bij de normale gang van zaken gaan er heel wat bevruchte eicellen verloren. Als wij als mensen voorbehoedmiddelen gebruiken die er óók voor zorgen dat bevruchte eicellen verloren gaan, moeten we niet zo zeiken: het gebeurt immers heel vaak?
elles argument van de boomtakken wijs jij van de hand, omdat het minder vaak in de natuur voorkomt dat takken van bomen op hoofden waaien dan dat er eicellen verloren gaan. Puur een kwantitatief onderscheid. Persoonlijk vind ik dat een wat bijzondere argumentatie, maar goed, jij kan dus moeilijk bezwaar hebben tegen:
- het laten verhongeren van je kinderen (er verhongeren namelijk, naast de oorlogen enzo, ook een heleboel kinderen op deze wereld door natuurlijke oorzaken, een paar extra zal dus niet uitmaken,
- het drinken van grote hoeveelheden alcohol tijdens de zwangerschap - het gebeurt vrij regelmatig dat babies door natuurlijke oorzaken gehandicapt ter wereld komen dus moeten we niet zo zeuren als het een keertje vaker door ons toedoen gebeurt,
Kortom, het feit dat akelige dingen van nature gebeuren geeft ons niet het recht daar dan maar aan bij te dragen, in mijn ogen ongeacht de regelmaat waarin het in de natuur gebeurt.
In het geval van bevruchte eicellen echter ligt de zaak nog iets eenvoudiger: de bevruchte eicellen die verloren gaan bij een miskraam zijn bijna altijd (ik geloof 99% van de gevallen) embryo's waarmee iets ernstig mis is, die chromosoomafwijkingen hebben die niet met leven verenigbaar zijn. Die embryo's zitten zo slecht in elkaar (om het even lomp uit te drukken) dat ze gewoonweg niet in staat zijn de juiste eiwitten te produceren om een innesteling voor elkaar te krijgen, de zwangerschap in stand te houden of zelf in leven te blijven. Het zijn embryo's die geen schijn van kans hebben ooit tot een baby uit te groeien.
Vrijwel alle embryo's die door een miskraam worden uitgestoten, zijn bovendien al overleden vóórdat de miskraam plaatsvindt. Het embryo sterft dus door natuurlijke oorzaken en de miskraam zelf is niks anders dan een opruimactie van het lichaam van de moeder.
Ongetwijfeld is het nooit Gods bedoeling geweest dat er zulke beroerde mensjes in aanleg worden gemaakt dat ze al voor hun geboorte geen schijn van kans hebben. De miskraam zélf is echter hier niet een kwalijke zaak te noemen: het is het gevolg van het ontstaan van een "mislukt mensje", wat natuurlijk wél een kwalijke zaak is.
In het geval van een voorbehoedmiddel dat erop gericht is innesteling te voorkomen (het staat dus ter discussie of de pil dat doet, maar een koperspiraal doet dat in elk geval) kan een embryo niet innestelen door externe oorzaken, terwijl het normaal gesproken misschien prima tot een baby zou kunnen uitgroeien. Je loopt daar dus de kans een embryo dood te maken die anders NIET dood zou gaan. In plaats van een schoonmaakactie waarbij een lijkje wordt geruimd, wordt er een levend baby'tje meegenomen (wederom om het even plastisch uit te drukken). Dat is in mijn ogen een essentieel verschil.
En voordat ik hier van eugenetische principes wordt beschuldigd: ik vind dus niet dat het doodmaken van een kansrijk embryo kwalijk is terwijl het niet erg is een gehandicapt embryo dood te maken, nee, ik stel dat die embryo's doodgaan door hun "handicap" (mislukte aanleg) wat erg genoeg is maar waar wij niks aan kunnen veranderen, en dat het iets ANDERS is om een embryo dat WEL kansrijk is dood te maken. Dit geldt net zo hard voor een levensvatbaar mongooltje als voor een gezond kindje.
